Sannleikurinn sagna verstur?

Þeir stjórnmálamenn sem hafa mótmælt umfjöllun Ásmundar Friðrikssonar alþingismanns um fjáraustur í móttöku hælisleitenda sem væri betur varið til þurfandi Íslendinga hafa kannski á réttu að standa með að þetta skipti ekki höfuðmáli - en af öðrum ástæðum en þeir virðast halda.

Hver sem upphæðin kann að vera sem er varið í umönnun og meðhöndlun hælisleitenda, jafnvel hátt í tíu milljarðar króna á þessu ári þegar allt er meðtalið og kannski tuttugu milljarðar króna á því næsta, þá eru þessar feikilegu upphæðir þó smámunir miðað við það sem kann að vera í húfi fyrir íslenskt þjóðfélag. Þeir sem gagnrýna Ásmund Friðriksson fyrir að taka þetta málefni til meðferðar núna í aðdraganda kosninga eru heldur betur úti að aka í raunveruleikanum sem vestrænar þjóðir standa frammi fyrir. Að auki gera þeir lítið með eðlilegt tjáningarfrelsi sem á ævinlega erfiðast uppdráttar þar sem málefnin eru viðkvæmust og tilhneigingin er ríkust til að stinga hausnum í sandinn. Það er svo skelfilega þægilegt að láta berast með straumnum.

Á hverjum einasta degi berast okkur fjölmargar fréttir um vanda þeirra þjóða sem búa við þá ógæfu að öfgafullir múslímar settust upp hjá þeim. Öfgafullir eru allir þeir múslímar sem gangast upp í íslam og hefur frá blautu barnsbeini verið innrættur óttinn sem er meginstef íslams. Vandaðar þjóðfélagslegar kannanir hafa sýnt að þetta er um helmingur allra múslíma sem búsetu hafa í Evrópu. Þær ná einnig til annarrar, þriðju og fjórðu kynslóðar múslímskra innflytjenda sem eru jafnvel forhertari í bókstafstrúnni en upphaflegu innflytjendurnir. Því miður eru afar fáir sem kynna sér hugmyndafræðina íslam og skilningi hér á landi á þessu alræðiskerfi er því afar ábótavant. Þetta á ekki síst við um háskólafólk, stjórnmálamenn og fjölmiðlamenn sem hika þó ekki við að fjalla um það sem þeir hafa ekki kynnt sér af neinu viti heldur fordæma þá sem segja sannleikann um þessi mál og vilja jafnvel hefta tjáningarfrelsið eins og dæmið um aðförina að Ásmundi Friðrikssyni sannar og fer hann þó afar hægt í sakirnar.

Það er til mikils vansa fyrir íslenska hagsmuni til framtíðar að ekki er hægt að tala opinskátt um þann vanda sem okkur er á höndum vegna þessarar hugmyndafræði sem er náskyld öðrum alræðishugmyndakerfum eins og kommúnisma og nasisma en hefur þó reynst eitraðri og erfiðari viðfangs af því að trúnni hefur verið blandað inn í hugmyndakerfið, sem er þó fyrst og fremst stjórnmálalegs eðlis. Fórnarlömb íslams í öðrum trúarbrögðum eru talin vera nær þrjú hundruð milljónir þær fjórtán aldir sem íslam hefur herjað á heiminn. Þá eru ekki taldir múslímar sem hafa orðið þessum hryllingi að bráð. Margfalt fleiri liðu fyrir íslam en kommúnismann og fasismann samtals. Þótti flestum þó nóg um.

Enginn virðist vita hversu margir múslímar búa á Íslandi. Þeir gætu verið tvö eða þrjú þúsund eða jafnvel fleiri. Ætla má að um helmingur þeirra sé bókstafstrúarmenn, þ.e. vilja hlíta fyrirmælum sem hugmyndafræði þeirra boðar í einu og öllu. Okkur er því þegar ærinn vandi á höndum þó að við bætum ekki á hann með fjölgun múslíma.

Með auknum fjölda múslima eykst hættan hér á þeirri óáran sem hefur fylgt innrás íslams inn í vestræn lönd eins og dæmin sanna hvarvetna - vaxandi ofbeldisglæpir, morð, rán, nauðganir, limlestingar á kynfærum stúlkubarna, heiðursmorð, barnaníð, kvennakúgun, fjölkvæni (falið), auknar álögur á lögreglu og réttarkerfi, aukin opinber framfærsla fólks sem getur eða vill ekki vinna fyrir sér og svo loksins vaxandi líkur á mannskæðum hryðjuverkum. Yfirvöld eru farin að undirbúa sig af krafti fyrir slíkt eins og við sjáum m.a. í fréttum. Reynt er þó eftir megni að fela fyrir almenningi hvaðan hættan stafar að mestum líkum.

Íslendingar ættu að vita að ein af ástæðum þess að hér hefur verið mikill vöxtur í ferðamannaþjónustunni er að mörg lönd sem áður nutu mikilla vinsælda eru nú talin ótrygg vegna tíðra blóðugra hermdarverka þar. Okkar friðsæla land vekur öryggistilfinningu. Ekki þarf mikið ímyndunarafl til að átta sig á hvað gerðist hér í ferðamálum ef unnið væri hér eitt hryðjuverk með Allahu Akbar-hrópum, hvað þá fleiri. Að meðaltali eru unnin hundrað og fimmtíu til tvö hundruð hermdarverk í heiminum í nafni íslams í hverjum mánuði. Þau færast sífellt nær okkur. Nú síðast í gær var yfirmaður bresku leyniþjónustunnar MI5 að lýsa því að hryðjuverkaógnin hefði aldrei verið jafnmikil þar í landi og ganga má að því vísu að einhver slík verði framin á næstunni þó að í hverjum mánuði sé komið í veg fyrir slík ógnarverk fyrir tilstuðlan lögreglu. Margar Evrópuþjóðir hafa stóraukið lögreglulið sitt auk þess að styðjast í vaxandi mæli við herinn. Íslenska lögreglan er þegar mjög undirmönnuð og enginn er herinn sem kalla má á vettvang.

Kostnaðartölur Ásmundar allar væru hjóm eitt miðað við það tjón sem hlytist af hruni ferðamannafjölda fyrir utan allan kostnaðinn af óáran sem fylgir innrás íslams eins og að ofan greinir. Þeir sem ekki hafa áhyggjur af þessu ættu ekki að láta það stoppa sig að kjósa yfir sig flokka sem yppta öxlum út af þessari vá.

P.S.  Þessi grein birtist í Morgounblaðinu 21.október 2017