Leita í fréttum mbl.is

Færsluflokkur: Utanríkismál/alþjóðamál

Heimsendabull verðlaunað

Ég sá kvikmyndina Kona fer í stríð tvisvar og var stórhrifinn vegna listilegrar gerðar hennar. Mér kom því ekki á óvart að hún fengi verðlaun Norðurlandaráðs, m.a. vegna framúrskarandi kvikmyndatöku, leiks, handrits, leikstjórnar og vandaðrar tækni. Ég tók myndina sem lýsingu á náttúrufasískum öfgum samtímans. Verið væri að gera góðlátlegt grín að fólki sem hefði ánetjast æðinu. Stríðskonan var bráðfyndin þar sem hún æddi um í heilögu stríði gegn einhverju sem hún skildi mest lítið í, hafandi orðið fórnarlamb ofstækisfullrar umræðu sem hefur snúist um haldlítil rök og ódýran hræðsluáróður heimsendaspámanna. Mér fannst myndin vera gott háð um umhverfisæðibunuganginn.

Mér kom því ónotalega á óvart að skapendur myndarinnar sjálfir eru í heilögu stríði og fá líklega þessi verðlaun fyrst og fremst vegna þess en ekki vegna þess að þeir eru að bregða upp mynd af ýktum umræðum nú um stundir bíógestum til skemmtunar og íhugunar. Eigum við virkilega að dást að þessari snargölnu konu í krampakenndri sjálfsupphafningu, sem ræðst gegn því samfélagi sem fóstrar hana?

Ávarpsorð Benedikts Erlingssonar leikstjóra við verðlaunaafhendinguna tóku af allan vafa um að aðstandendur myndarinnar eru einstefnumenn, sem eru fyrst og fremst að framleiða áróðursmynd sem ætti að jafna við aðrar hættulegar myndir af sömu sort. Kvikmynd Leni Riefenstahl, Triumph des Willens, sem var áróðursmynd nasista, framleidd 1935, kemur fyrst í hugann. Kannski verða Benedikt og félagar upp með sér að ég líki mynd þeirra við eina frægustu áróðursmynd allra tíma en þetta er ekki hugsað sem hrós hjá mér. Satt að segja féll myndin algjörlega í áliti hjá mér þegar ég gerði mér grein fyrir því hvað hún er fávís og margþvæld tugga meðalmennskunnar.

Myndin ýtti þó við mér, - en með öðrum hætti en áróðursmennirnir ætla, - ekki síst þegar ég hélt áfram að heyra bullandi grunnhyggni í laugardagsþætti Gísla Marteins. Allir viðmælendur hans tóku undir búralegt yfirlæti Benedikts sem sat þar í upphöfnum véfréttarstíl, - handhafi stóra sannleikans. Fullyrðingar um að núna séu síðustu forvöð að bjarga heiminum vegna ofhitnunar og hamfara henni samfara eru að mínu mati glórulaust bull eftir að hafa heyrt í fjöldanum öllum af merkustu vísindamönnum heims um þetta efni. Þeir harðneita því að nokkur vandi stafi af koltvísýringi ættuðum úr mannheimi né koltvísýringi almennt, enda helsta byggingarefni lífsins og í minna magni í andrúmslofti nú en oft áður í sögu jarðar.

Sumir kynnu að ætla að svona orðræða sé meinlaus. Telji þægilegast að fylgja fjöldasefasýki heimsins því að óneitanlega blása vindarnir helst í þessa átt núna. Benedikt gerir því eins og Riefenstahl sem flaut með straumnum og naut góðs af. Eins og mynd Riefenstahl leiddi til aukinna hörmunga mun áróður umhverfisofstækisins leiða illt af sér nema ljósgeisli almennrar skynsemi geti brotið sér leið í gegnum myrkrið og þöggunina sem andstæð sjónarmið hafa mátt þola.

Svona grunnhygginn áróður mun kosta íslenska skattgreiðendur mikið og fækka tækifærum til þess að taka á aðkallandi verkefnum vegna aukins kostnaðar af dýrum lausnum þar sem ódýrari lausnir blasa við. Hann mun skila þjóðinni lakari lífskjörum og verra mannlífi. Nær væri að snúa af þeirri braut sem stjórnmálamenn hafa kallað yfir okkur með Parísarsamkomulaginu alræmda og fyrirsjáanlegra tröllaukinna umhverfissekta sem þjóna engum markmiðum nema að drekra við sjálfbirgingana, sem hafa leitt þetta yfir okkur.

Svo ekki sé talað um sprenghlægilegu ímyndarsölumennskuna með kolefniskvótum. Þetta og ætlun stjórnvalda að fylla upp í mýrarskurðina út um allt land sem kostuðu tugi milljarða króna af almannafé er svo fráleitt að Orwell og Huxley hefðu aldrei sett það í bækur sínar þó að þeim hefði dottið slík geggjun í hug. Þeir vissu að enginn hefði getað trúað svo ýktri mynd af framtíðinni!

Með því að hafna bestu orkugjöfum hvers tíma er verið að dæma Íslendinga til minni velmegunar og leiða yfir vanþróuðu löndin hörmungar sem einnig munu hitta okkur fyrir. Þróunarlöndin munu aldrei komust upp úr fátæktinni nema þeim standi til boða hagkvæm orka. Umhverfisofstækið er að dæma þessi lönd til áframhaldandi fátæktar. Ódýra orkan og vélaraflið dró okkur upp úr volæðinu á síðustu öld og er ein helsta forsenda velmegunar okkar.

Mynd Riefenstahl hóf nasismann til skýjanna og ruddi þar með meiri hörmungum braut en ella hefði orðið. Gjörð aðstandenda myndarinnar Kona fer í stríð er ekkert betri, - kannski verri. Erfiðara var að fara á móti straumnum í Þýskalandi nasismans en á móti sefasýkinni núna. >> Fullyrðingar um að núna séu síðustu forvöð að bjarga heiminum vegna ofhitnunar og hamfara henni samfara eru að mínu mati glórulaust bull.

Þessi grein birtist í Mbl í dag 10.11.2018


Er Mannréttindaskrifstofa Íslands andvíg mannréttindum?

 

Mannréttindaskrifstofa Íslands hefur verið í auglýsingarherferð til þess að fá almenning til að fagna fjölbreytileikanum. Ein auglýsingin hvetur til að hvers kyns trúfrelsi sé virt og "vera ekkert að efast um vinnumóralinn“ þó „ að fólk geti bara lagst niður í tíma og ótíma og farið að biðja...“  eins og það er orðað.

 

Hvaða nauður rekur MÍ til að eyða almannafé í yfirlætislegar auglýsingar með ég-er-betri-en-þú-viðmóti? Er ástæða til þess að fagna fjölbreytileikanum vegna aukinna umsvifa íslam? Auglýsingin á augljóslega við einmitt það. Ekkert annað þekkt hugmynda- eða trúarkerfi ástundar tilbeiðslu með því að leggjast niður í tíma og ótíma og taka umhverfi sitt í gíslingu.

 

Ein af helstu grunnstoðum MÍ er Mannréttindayfirlýsing Sameinuðu þjóðanna árið 1948 sem Ísland á aðild að eins og vel flest lönd innan SÞ. Undanskilin eru 56 ríki innan  OIC, Samvinnustofnunar íslamskra ríkja. Þau hafa neitað að skrifa undir mannréttindayfirlýsinguna en undirrituðu í þess stað árið 1990 „Kaíróyfirlýsinguna um mannréttindi innan íslam“.

 

Með þessu undirstrikuðu múslímsku ríkin óánægju sína með Mannréttindayfirlýsingu SÞ og að þau gætu ekki átt aðild að henni. Þau mótmæla inngangsorðum hennar sem segir m.a.: “.. viðurkenning þess að allir séu jafnbornir til virðingar og óafsalanlegra réttinda er undirstaða frelsis, réttlætis og friðar í heiminum,..”

Og þeir mótmæltu fyrstu grein: „Allir eru bornir frjálsir og jafnir öðrum að virðingu og réttindum.“

Báðar ofangreindar staðhæfingar eru í algjörri mótsögn við grundvallarreglur íslam, sem fellst ekki á, að almennt séu menn bornir til virðingar hvað þá að mannkyni öllu sé ætlað að njóta  óafsalanlegra réttinda. Þeir sem ekki eru múslímar hafa ekki slík réttindi hvað þá að þau geti verið undirstaða frelsis, réttlætis og friðar í heiminum!

Í íslam er Allah grundvöllur allra mannréttinda. Þau eru öll háð skilyrðislausri hlýðni  á lögum Allah eins og þau koma fram í sharíalögum, Kóraninum og hadíðum. Þessi skilningur fór ekkert framhjá leiðtogum múslíma hjá SÞ 1948 en þá gátu þeir ekki látið til sín taka. Þeir töldu Mannréttindasáttmála SÞ byggja á kristnum og gyðinglegum gildum sem múslimar myndu aldrei fallast á.

Fræðimenn íslam segja yfirlýsingarnar alls ólíkar en þeir segja frið aðeins getað ríkt meðal múslíma en ekki við þá, sem ekki eru múslímar. „Hinir trúlausu“ geta aðeins öðlast frið í samskiptum við múslíma með því að taka íslamstrú eða með uppgjöf og hlýðni (fá stöðu dhimma, 3. flokks borgararéttindi í samfélagi undir stjórn múslíma).

Múslímar sem streða á vegum Allah við að koma heiminum undir íslam eru að sinna helgri, trúarlegri skyldu (Jihad). Þar af leiðandi eru það ekki þeir, sem eru árásaraðilarnir heldur hinir  trúlausu sem hindra þá í jihad. Sá sem vill halda í sið sinn eða trú er sekur um glæp með því að meðtaka ekki hina sönnu trú, íslam, og er réttlaus.

Þarft er að rifja upp fáein atriði í sharíalögum sem Kaíróyfirlýsingin byggir á: Konur hafa ekki sömu réttindi eins og karlar. Múslímar hafa meiri réttindi en aðrir. Dauðasök er að ganga af trúnni. Vitnisburður manns sem ekki er múslími er ógildur fyrir sharíadómsstóli. Höggva skal hendur af þjófum, grýta ótrúar konur og aflífa samkynhneigða. Kona, sem er nauðgað, er sek nema hún geti leitt fram fjóra múslímska menn, sem vitna um verknaðinn. Öll lög verða að byggja á kóraninum, hadíðum og sirah (opinberri ævisögu Múhammed). Allar efasemdir um íslam er dauðasök. Múhammed er hin fullkomna fyrirmynd sem öllum múslímum ber að fylgja. Saga hans er vægast sagt ófögur.

Auglýsing MÍ býður tvo kosti. Annað hvort vill MÍ vinna gegn Mannréttindasáttmála SÞ með því að stuðla að framgangi íslam hér á landi eða hitt sem er miklu líklegra, að þeir vita ekki hvað þeir eru að gera og vita nær ekkert un íslam. Einu má gilda hvor skýringin á við. Afleiðingin er sú sama og boðið upp á vandamál til framtíðar á kostnað þess almennings sem mun líða fyrir delluverkið.

  


Nú er mál að vakna.

Alþingi Íslendinga varð sér rækilega til skammar þegar það viðurkenndi sjálfstæði og fullveldi Palestínu í lok nóvember síðastliðinn. Þar með var alþingi í raun að styðja stjórnvöld araba á Vesturbakkanum og á Gaza til þess að eyða Israel og drepa alla gyðinga sem þeir hafa heitið ítrekað að gera.

Alþingismenn geta ekki afsakað sig með þekkingarleysi á málefnum Mið-Austurlanda sem þessi viðurkenning er þó til marks um. Þegar alþingi gengur á svig við allan hinn vestræna heim með þessari viðurkenningu felst í því yfirlýsing að Íslendingar gætu haft forystu um lausn vandans við botn Miðjarðarhafs og að Íslendingar hafi betri yfirsýn um þennan vanda en vestrænar þjóðir almennt hafi. Þvílík bábilja!

Alþingismenn sem greiddu þessari tillögu sinni atkvæði hljóta því að þekkja til málflutnings leiðtoga Palestínumanna sem lýsa því ítrekað yfir að stefna þeirra sé að ná undir yfirráð múslíma öllu landinu á milli árinnar Jordan og hafs og gjöreyða öllum gyðingum á svæðinu. Styður Alþingi Íslendinga þessa stefnu? Eða vita þeir ekkert hvað þeir eru að gera?

Á afmælisfundi Al Fatah (stærsta stjórnmálaflokksins á Vesturbakkanum) í síðustu viku minnti trúarleiðtogi PA ( þjóðarráð Palestínu sem var stofnað eftir Oslósamkomulagið 1994) á að það væru örlög múslíma  í samræmi við trúarbækur Islam að drepa alla gyðinga. „Dagur upprisunnar mun ekki renna upp fyrr en barist hefur verið við gyðinga. Gyðingar munu fela sig bak við tré og steina. Þá munu tén og steinarnir hrópa. Ó múslími, þjónn Allah, gyðingur felur sig á bak við mig.  Komdu og dreptu hann.“ Trúarleiðtoginn var að hveta sína menn til dáða með því að minna þá á markmið Islam.

Fundarstjórinn á þessum 47.  afmælisdegi Al Fatah var heldur ekkert að skafa utan af því: “ Stríð okkar við afkomendur apa og svína ( svo kalla múslímar gyðinga) er heillagt trúarstríð.“

Hér er ekki um einangrað tilvik að ræða heldur marg endurtekning á  yfirlýsingum múslíma ekki aðeins á þessu svæði heldur um heim allan enda í samræmi við „heillög“  markmið um Jihad. Upphrópanir um gjöreyðingu Israel heyrast um allt hið svokallaða arabíska vor sem er afar barnaleg nafngift á hræringu í Mið- Austurlöndum þessi misserin og ætti frekar á kenna við „vetur“ og „hel“.

Al Fatah er af mörgum talinn hófsamur flokkur og þá sérstaklega í samanburði við Hamas sem ræður ríkjum á Gaza svæðinu en Hamas hefur á stefnukrá sinni útrýmingu allra gyðinga og eyðingu Israel og að allar friðarumræður séu tímaeyðsla. Stofnskráin er aðgengileg öllum á netinu  á ensku ( Hamas Charter). Það er því hægur vandinn fyrir alþingismenn og raunar hvern sem er að kynna sér þessi mál.

Menn ættu raunar að huga að því hvað fatah þýðir í raun, sem er opnun og er í þessu sambandi átt við opnun inn í land trúleysinganna( þ.e. þeirra sem ekki eru múslímar) með hernámi, sigri, yfirbugun. Þarna er verið að höfða til skyldu múslíma að ná heiminum undir Islam og sharía lög, þ.e. lög guðs eins og þau eru túlkuð í Kóraninum viðurkenndum hadíðubókum og Sirah (þ.e. opinberri sögu Múhammeðs). Það er barnalegur misskilningur að halda að sharía lög nái aðeins til lítils hluta réttarfarsins eins og fram kom hjá Magnúsi Þorkeli Bernharðssyni, svokölluðum Mið-Austurlandafræðingi í fyrirlestri í HÍ í síðustu viku. Samkvæmt sharíalögum mega engin lög fara í andstöðu við trúarbækur Islam sem mynda eins konar stjórnarskrá. Sharíalög eru ómanneskjulegur hryllingur aftan úr formyrkaðri forneskju.

Almennt ríkir hættulegt þekkingarleysi á Islam og á blóðugri sögu islamskra þjóð fyrr og nú. Vesturlandamenn eru furðu ginkeyptir fyrir afbökun sögunnar sem múslímar hafa staðið fyrir með dyggum stuðningi nytsamra sakleysinga. Áður en Alþingi verður sér frekar til minnkunar ættu flokkarnir að setja einhverja orku í það að koma upp þekkingu á Islam. Lágmarkið er að hlusta eftir því hvað leiðtogarnir segja við sitt eigið fólk en ekki hvað þeir segja við okkur trúleysinganna , kuffar, sem er argasta skammaryrði allra sannra múslíma.  Múslímskar lygar, kitman og taqiyya, eru viðurkennd tæki meðal múslíma til þess að blekkja óvininn, þ.e. okkur. Nú er mál að vakna!


Höfundur

Valdimar H Jóhannesson
Valdimar H Jóhannesson

Höfundur berst gegn gjafakvótanum.

Netfang: vald@centrum.is

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (29.3.): 0
  • Sl. sólarhring: 4
  • Sl. viku: 24
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 20
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband