Vankunnáttan er hættuleg

Endurreisnin átti upptök sín á Norður-Ítalíu á 14. öld, fyrst og fremst í Firenze (Flórens) en einnig í borgríkjum eins og Feneyjum, sem stóðu þá í miklum blóma. Forsendur endurreisnarinnar voru eflaust margar. Aðflutningur grískra fræðimanna vó þar kannski þyngst. Þeir voru á flótta undan grimmilegri innrás múslímskra Tyrkja. Tyrkirnir og aðrir múslímar höfðu herjað á byzantíska ríkið, hið kristilega gríska ríki einnig nefnt Austur-rómverska ríkið, í átta aldir áður en Býzantíum hvarf endanlega inn í söguna með falli Konstantínópel árið 1453.

Þrengt var jafnt og þétt allar aldirnar að kristnum mönnum í gríska heimsveldinu sem teygði sig um tíma frá Balkanskaganum um öll Mið-Austurlönd langleiðina að Atlantshafsströnd Norður-Afríku. Fyrsti stóri ósigurinn var við Yarmouk í ágúst árið 636, rétt við núverandi landamæri Sýrlands, Jórdaníu og Ísrael. Orrustan breytti gangi sögunnar. Þá hófst hernám íslams á öllu svæðinu frá Spáni í vestri til Indlands í austri með blóðbaði, sem hefur staðið að mestu í tæpar 14 aldir með smáhléum.

Hinir grísku kristnu fræðimenn áttu rætur sínar ekki síður í grískri fornaldarheimspeki en kristninni. Flótti þeirra undan villimennsku hins frumstæða, ómenntaða íslams fór vaxandi allar aldirnar eftir því sem íslam óx ásmegin. Eðlilega flúðu þeir inn í hinn kristna heim og þá ekki hvað síst þegar á leið til Ítalíu sem var annað höfuðvígi kristninnar. Rómverjar höfðu alltaf mikil tengsl við gríska menningu sem aldrei höfðu rofnað. Þar var skilningurinn hvað mestur á grískri arfleifð. Kristnin sjálf var með annan fótinn í grískum menningarheimi. Þar stóð vagga kristninnar.

Með grísku fræðimönnunum komu höfuðrit grískrar heimspeki og menningar, hin tæra hugsun almennrar rökhyggju og skynsemi og færðu nýtt blóð inn í gróskumikil samfélögin t.d. í Feneyjum þar sem auður hafði myndast með verslun og siglingum. Með þeim kom einnig ýmsilegt það besta sem samfélögin, sem þeir flúðu frá, höfðu upp á að bjóða. Menning heimsins reis hvað hæst í Mið-Austurlöndum áður en íslam lagði gullaldarmenninguna þar í rúst smám saman allar aldirnar til okkar daga og heldur því verki áfram eins og ljóst ætti að vera öllum.

Ímyndaðar gullaldir íslams voru aldrei til en hámenningin sem var til á þessum svæðum fyrir daga íslams hvarf ekki á sama augabragði og íslam náði völdum heldur var smámsaman murkað úr menningunni lífið eins og auðséð er hvar sem litið er um hinn múslímska heim, einnig þar sem olían vellur fyrirhafnarlaust fram. Vesturlönd hafa liðið hagsmunaöflum að koma afbakaðri sögu múslíma á framfæri, - sögu sem er röng í öllu sem skiptir máli og orðið löngu tímabært hreinsa til, m.a. í Háskóla Íslands.

Allar aldirnar þar til Ottóman-veldið féll í fyrri heimsstyrjöldinni þoldu flest löndin í sunnanveðri Evrópu og þó sérstaklega við Miðjarðarhaf endalausar skærur af hálfu múslíma og þá ekki hvað síst Ottómana sem Evrópubúar óttuðust og hötuðu og báðu góðan guð að forða sér frá. Herskáir múslímar í dag eru með endalausar heitingar að farga öllum þeim sem ekki eru múslímar og leggja allan heiminn undir íslam, - ekki síst höfuðvígi kristninnar að þeirra mati, Róm, en London og Washington eru einnig iðulega nefnd hjá froðufellandi sjeikum. Feneyjabúar háðu mannskæð stríð við hin myrku öfl íslams eins og fleiri ríki Ítalíu, stundum með sáru tapi. Dante lýsir dvöl Múhameðs í helvíti og í myndlist þess tíma sést fyrirmynd allra múslíma dvelja á sama stað.

Þetta er sagan í mjög stuttu máli sem þarf að hafa í huga þegar skoðuð er sú snargalna ákvörðun yfirvalds íslenskra lista og menningar að heiðra »menningararf íslams« í Feneyjum með því að opna þar mosku í nafni íslenskrar listar inni í aflagðri kirkju í trássi við staðfasta ákvörðun yfirvalda þar að leyfa ekki byggingu mosku í borginni.

Því verður ekki trúað að illur vilji búi hér að baki. Þessi fráleita og hættulega ákvörðun fyrir hagsmuni Íslands sýnir mikla vanþekkingu á Íslandi á sögunni og hugmyndafræði íslams. Stjórnvöld, fjölmiðlaheimurinn, kirkjan og háskólasamfélagið vita nánast ekkert um íslam eða sögu þess nema afar afbakaðar upplýsingar sem eru verri en engar. Vita ekki að íslam er fyrst og fremst stjórnmálakerfi sem miðar að því að ná heiminum undir þetta fráleita alræðiskerfi sem er varhugaverðara en kommúnisminn og fasisminn samanlagðir. Ég vil þó ekki leysa stjórnvöld undan ábyrgð. Enginn getur verið svo blankur að hann viti ekki að þetta er eldfimt efni. Þess vegna ber að vanda sig en ana ekki áfram í ábyrgðarleysi. Hagsmunir Íslands krefjast þess að ofangreindir aðilar taki hausinn upp úr sandinum og kynni sér þá ógn sem steðjar að Íslandi. Vankunnátta er hættuleg.

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 12.5.2015 kl. 10:44]

Mætti ekki segja að þú hafir verið að styrkja múslima/islam um 80 milljonir með því kjósa xd/Illuga Menningarmálaráðherra?

Áfram xd?

[Valdimar H Jóhannesson, 12.5.2015 kl. 11:16]

Sæll Jón

hér er meira í húfi en peningar einir. Að velja þennan svissneska öfgamann sem fulltrúa Íslands og sem hefur orðið uppvís að glórulausu ofstæki til stuðnings íslam er í sjálfu sé afar alvarlegt. Meðan Illugi gerir ekki hreint fyrir sínum dyrum og bregst við með viðeigandi hætti hvílir ábyrgðin á honum. Hann ætti að víkja þegar í stað úr ráðherrastóli nema hann geti sýnt fram á að ábyrgðin liggi annars staðar.

[Jonas Kr (IP-tala skráð) 12.5.2015 kl. 11:17]

Getur þú vísað í einhverjar heimildir máli þínu til stuðnings?

[Valdimar H Jóhannesson, 12.5.2015 kl. 11:44]

Jónas Kr

 þú gætir nú sýnt mér þá háttvísi að gera betur grein fyrir þér áður en þú rukkar mig um heimildir. Einnig að gera grein fyrir til hvers í grein minni þú ert að vísa til. Ég fer yfir víðan völl. Þessi grein er ekki þýðing á einhverri erlendri grein eða bókarkafla.

[Helga Kristjánsdóttir, 12.5.2015 kl. 19:15]

Þakka þér Valdimar fyrir góða fræðandi grein.Það er svo sannarlega tímabært að rifja upp ofstæki Islams.Því eru spurninga-athugasemdirnar hér fyrir ofan báðar með ólíkindum.   

[Salmann Tamimi, 12.5.2015 kl. 19:31]

Fáfræðin þín er ótakmörkuð . Lestu þetta þá kannski lærir þú 

http://www.metmuseum.org/toah/hd/vnis/hd_vnis.htm

[Valdimar H Jóhannesson, 12.5.2015 kl. 22:36]

Sæll Salmann

Aldrei þessu vant ert þú ekki með persónulegt skítkast og því leyfi ég athugasemd þinni að komast að.

Eins og fram kemur í grein minni þurrkaðist sú menning sem einkenndi Mið-Austurlönd fyrir daga íslam ekki alveg út samstundis með undirokun þjóða þar undir ok íslam. Enn má víða sjá vitnisburð um glæsta forna menningu eins og t.d. pýramídana í Giza sem ennþá standa þó að kalífinn í Bagdad hafi reynt að tortíma þeim árið 832 með her manna en varð frá að hverfa þar sem verkið reyndist þeim ofviða. Íslam hefur ávalt reynt að eyða öllum minnjum um menningu þjóða fyrir daga íslam og heldur uppi uppteknum hætti sem sjá má í Sýrlandi og Írak þessa daganna hjá ISIS. Eitthvað af þessari fornu menningu Mið-Austurlanda rataði til Feneyja eins og annarra landa, - eðlilega.

Þú vænir mig um fáfræði en neitar samt annað hvort vegna þinnar eigin vankunnáttu eða vegna taqiyya (múslímskar lygar í þágu trúar með blekkingum) veruleikanum í samskiptum Ottoman veldisins við Feneyjar. Lítum á eftirfarandi sögu. Ekki beint uppbyggileg (ég nenni ekki að þýða enska textann):        

Ottoman–Venetian Wars were a series of conflicts between the Ottoman Empire and the Republic of Venice that started in 1423 and lasted until 1718. It included:

• The Siege of Thessalonica (1422–30), with Venice active from 1423 on, resulting in the capture of Thessalonica by the Ottomans

• The First Ottoman–Venetian War (1463–79), resulting in the capture of Negroponte, Lemnos and Albania Veneta by the Ottomans

• The Second Ottoman–Venetian War (1499–1503), resulting in the capture of the Venetian strongholds in the Morea (Peloponnese) by the Ottomans

• The Third Ottoman–Venetian War (1537–40), resulting in the capture of the Cyclades except Tinos, the Sporades and the last Venetian strongholds in the Morea (Peloponnese) by the Ottomans

• The Fourth Ottoman–Venetian War (1570–73), resulting in the capture of Cyprus by the Ottomans, and the defeat of their fleet in the Battle of Lepanto (1571)

• The Fifth Ottoman–Venetian War or the Cretan War (1645–69), resulting in the capture of Crete by the Ottomans

• The Sixth Ottoman–Venetian War or the Morean War (1684–99), resulting in the capture of the Morea (Peloponnese), Lefkada, Aigina and parts of Dalmatia by Venice and the end of Ottoman dominance in the eastern Mediterranean Sea

• The Seventh and last Ottoman–Venetian War (1714–18) (also called the Second Morean War), resulting in the recapture of the Morea (Peloponnese) and of Tinos and Aigina, the last Venetian holdings in the Aegean, by the Ottomans

 

[Valdimar H Jóhannesson, 12.5.2015 kl. 22:44]

Salmann

hér kemur svo einn af mörgum froðufellandi sjeikum sem internetið er full af þér til ánægju en öðrum til upplýsingar:

https://www.youtube.com/watch?v=FHUsQP4U7ZA

[Fræðimaður fer huldu höfði (IP-tala skráð) 14.5.2015 kl. 01:03]

Það er mjög vafasamt, eða öllu heldur gjörsamlega taktlaust, að ætla íslam veigamiklum áhrifum á menningarlíf Feneyja í óþökk borgaryfirvalda þegar litið er til sögunnar. Flestir þegnar Feneyja á fyrri tímum hafa eflaust tengt íslam einkum við sjóræningja og þrældóm. Athugið að hér er ekki verið að dæma trúarbrögðin heldur greina frá sagnfræðilegum raunveruleika af samskiptum íbúa Ítalíuskaga við múslima í Norður-Afríku um ár- og hámiðaldir og svo Feneyinga við Ottómana á síðmiðöldum. Ef einhver hefur raunverulegan áhuga á því að fræðast um sögu og menningarlegan grundvöll Feneyja þá vert að lesa ritið Venice: A New History eftir sagnfræðinginn Thomas F. Madden. Þetta er líklega nýjasta fræðirit sem hefur verið unnið um heildræna sögu Feneyja og Madden er afar nákvæmur fræðimaður sem lætur ekki hugsjónir stjórna yfirferð sinni. 

[Valdimar H Jóhannesson, 14.5.2015 kl. 10:35]

Sæll fræðimaður sem ferð huldu höfði

Um leið og ég þakka þér fyrir innleggið þitt vil ég vekja athygli á þeirri staðreynd að þú ferð huldu höfði. Af hverju?  Það skyldi þó aldrei vera að þú óttast fordæmingu vinstri sinnaðra háskólamanna sem með öðrum bera ábyrgð á sölufölsunum eða a.m.k. kosti þora ekki að ljá þeim lið sem eru að sýna fram að saga samskipta íslam og Vesturveldanna er fjarri þeirri lýsingu sem er ríkjandi. Þetta gildir því miður einnig um hina í háskólasamfélaginu sem ekki eru vinstri sinnaðir en of latir eða heimskir til þess að ráðast gegn vankunnáttu og afökun sögunnar. Þetta eru stór orð en því miður alveg makleg.

Það er mikið þessum mönnum að kenna að kjánar eins og Árni Matthíasson ráðast með offorsi á okkur sem eru að reyna að bera sannleikanum vitni um þessa sögu.  Þú minnist á Madden. Hann lýsir í góðri umfjöllun um bók Jonathan Riley-Smith  The Crusades, Christianity, and Islam hvað það virðist nánast útilokað að koma sannri frásögn af Krossferðunum á framfæri þó að sú saga sé alveg ljós. http://www.firstthings.com/article/2009/06/inventing-the-crusades

Ég sé að þú gerir þér grein fyrir staðreyndum um samskipti íslam við Evrópu. Nú skora ég á þig að koma fram opinberlega og taka þátt í nauðsynlegri umræðu um efnið. Það varðar framtíðarhagsmuni Íslands að góðir menn taki til máls á kannski hættulegustu tímamótum í sögu Íslands.