Sannleikurinn sagna verstur?

Þeir stjórnmálamenn sem hafa mótmælt umfjöllun Ásmundar Friðrikssonar alþingismanns um fjáraustur í móttöku hælisleitenda sem væri betur varið til þurfandi Íslendinga hafa kannski á réttu að standa með að þetta skipti ekki höfuðmáli - en af öðrum ástæðum en þeir virðast halda.

Hver sem upphæðin kann að vera sem er varið í umönnun og meðhöndlun hælisleitenda, jafnvel hátt í tíu milljarðar króna á þessu ári þegar allt er meðtalið og kannski tuttugu milljarðar króna á því næsta, þá eru þessar feikilegu upphæðir þó smámunir miðað við það sem kann að vera í húfi fyrir íslenskt þjóðfélag. Þeir sem gagnrýna Ásmund Friðriksson fyrir að taka þetta málefni til meðferðar núna í aðdraganda kosninga eru heldur betur úti að aka í raunveruleikanum sem vestrænar þjóðir standa frammi fyrir. Að auki gera þeir lítið með eðlilegt tjáningarfrelsi sem á ævinlega erfiðast uppdráttar þar sem málefnin eru viðkvæmust og tilhneigingin er ríkust til að stinga hausnum í sandinn. Það er svo skelfilega þægilegt að láta berast með straumnum.

Á hverjum einasta degi berast okkur fjölmargar fréttir um vanda þeirra þjóða sem búa við þá ógæfu að öfgafullir múslímar settust upp hjá þeim. Öfgafullir eru allir þeir múslímar sem gangast upp í íslam og hefur frá blautu barnsbeini verið innrættur óttinn sem er meginstef íslams. Vandaðar þjóðfélagslegar kannanir hafa sýnt að þetta er um helmingur allra múslíma sem búsetu hafa í Evrópu. Þær ná einnig til annarrar, þriðju og fjórðu kynslóðar múslímskra innflytjenda sem eru jafnvel forhertari í bókstafstrúnni en upphaflegu innflytjendurnir. Því miður eru afar fáir sem kynna sér hugmyndafræðina íslam og skilningi hér á landi á þessu alræðiskerfi er því afar ábótavant. Þetta á ekki síst við um háskólafólk, stjórnmálamenn og fjölmiðlamenn sem hika þó ekki við að fjalla um það sem þeir hafa ekki kynnt sér af neinu viti heldur fordæma þá sem segja sannleikann um þessi mál og vilja jafnvel hefta tjáningarfrelsið eins og dæmið um aðförina að Ásmundi Friðrikssyni sannar og fer hann þó afar hægt í sakirnar.

Það er til mikils vansa fyrir íslenska hagsmuni til framtíðar að ekki er hægt að tala opinskátt um þann vanda sem okkur er á höndum vegna þessarar hugmyndafræði sem er náskyld öðrum alræðishugmyndakerfum eins og kommúnisma og nasisma en hefur þó reynst eitraðri og erfiðari viðfangs af því að trúnni hefur verið blandað inn í hugmyndakerfið, sem er þó fyrst og fremst stjórnmálalegs eðlis. Fórnarlömb íslams í öðrum trúarbrögðum eru talin vera nær þrjú hundruð milljónir þær fjórtán aldir sem íslam hefur herjað á heiminn. Þá eru ekki taldir múslímar sem hafa orðið þessum hryllingi að bráð. Margfalt fleiri liðu fyrir íslam en kommúnismann og fasismann samtals. Þótti flestum þó nóg um.

Enginn virðist vita hversu margir múslímar búa á Íslandi. Þeir gætu verið tvö eða þrjú þúsund eða jafnvel fleiri. Ætla má að um helmingur þeirra sé bókstafstrúarmenn, þ.e. vilja hlíta fyrirmælum sem hugmyndafræði þeirra boðar í einu og öllu. Okkur er því þegar ærinn vandi á höndum þó að við bætum ekki á hann með fjölgun múslíma.

Með auknum fjölda múslima eykst hættan hér á þeirri óáran sem hefur fylgt innrás íslams inn í vestræn lönd eins og dæmin sanna hvarvetna - vaxandi ofbeldisglæpir, morð, rán, nauðganir, limlestingar á kynfærum stúlkubarna, heiðursmorð, barnaníð, kvennakúgun, fjölkvæni (falið), auknar álögur á lögreglu og réttarkerfi, aukin opinber framfærsla fólks sem getur eða vill ekki vinna fyrir sér og svo loksins vaxandi líkur á mannskæðum hryðjuverkum. Yfirvöld eru farin að undirbúa sig af krafti fyrir slíkt eins og við sjáum m.a. í fréttum. Reynt er þó eftir megni að fela fyrir almenningi hvaðan hættan stafar að mestum líkum.

Íslendingar ættu að vita að ein af ástæðum þess að hér hefur verið mikill vöxtur í ferðamannaþjónustunni er að mörg lönd sem áður nutu mikilla vinsælda eru nú talin ótrygg vegna tíðra blóðugra hermdarverka þar. Okkar friðsæla land vekur öryggistilfinningu. Ekki þarf mikið ímyndunarafl til að átta sig á hvað gerðist hér í ferðamálum ef unnið væri hér eitt hryðjuverk með Allahu Akbar-hrópum, hvað þá fleiri. Að meðaltali eru unnin hundrað og fimmtíu til tvö hundruð hermdarverk í heiminum í nafni íslams í hverjum mánuði. Þau færast sífellt nær okkur. Nú síðast í gær var yfirmaður bresku leyniþjónustunnar MI5 að lýsa því að hryðjuverkaógnin hefði aldrei verið jafnmikil þar í landi og ganga má að því vísu að einhver slík verði framin á næstunni þó að í hverjum mánuði sé komið í veg fyrir slík ógnarverk fyrir tilstuðlan lögreglu. Margar Evrópuþjóðir hafa stóraukið lögreglulið sitt auk þess að styðjast í vaxandi mæli við herinn. Íslenska lögreglan er þegar mjög undirmönnuð og enginn er herinn sem kalla má á vettvang.

Kostnaðartölur Ásmundar allar væru hjóm eitt miðað við það tjón sem hlytist af hruni ferðamannafjölda fyrir utan allan kostnaðinn af óáran sem fylgir innrás íslams eins og að ofan greinir. Þeir sem ekki hafa áhyggjur af þessu ættu ekki að láta það stoppa sig að kjósa yfir sig flokka sem yppta öxlum út af þessari vá.

P.S.  Þessi grein birtist í Morgounblaðinu 21.október 2017

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 21.10.2017 kl. 13:51]

Beztu þakkir, Valdimar, fyrir þína hugrökku varðstöðu í þessu afgerandi mikilvæga máli. 

[Jón Magnússon, 22.10.2017 kl. 09:12]

Tímabær athugasemd Valdimar og nauðsynlegt að benda fólki á það í hvers konar raunveruleika við búum við og hættu sem stásskonur Sjálfstæðisflokksins og góða fólksins mega ekki heyra á minnst.

[Valdimar H Jóhannesson, 22.10.2017 kl. 11:25]

Þakka ykkur Jónum báðum fyrir vingjarnleg orð. Þau eru vel þegin til mótvægis við alla andstyggðina sem hver sá fær framan í sig sem vogar sér að tala um þetta málefni sem allir vita af en afar fáir dirfast að ræða um.  Það eru ekki bara þessar stásskonur Sjálfstæðisflokksins sem forðast þessa umræðu. Mér sýnist þetta ganga yfir alla línuna.Enginn flokkur sem nú er að bjóða fram hefur sett þetta mál á oddinn. Sennilega eru þó engin mál sem varða framtíð landsins meira. Fyrir þetta kæruleysi núna verður kannski aldrei aftur hægt að bæta. Úr öðrum stórum mistökum er hægt að bæta eins og t.d. kvótakerfið, sem heldur ekki fær þá umræðu sem eðlilegt væri.

[J. Einar Valur Bjarnason Maack , 23.10.2017 kl. 15:07]

Þú segir það.

Dettur þér ekki til hugar að vitna til dæma um téðar fjöldafréttir frá innflytjendahrjáðum þjóðum til þess að styðja mál þitt, eða hyggur þú, Valdimar, að það sé betra að tala í gátum og gífuryrðum?

[Sigurður Kristján Hjaltested, 23.10.2017 kl. 17:40]

Frábaer pistill hjá thér Valdimar og svo sannur.

Nú bídum vid eftir ad sandkassalidid og góda fólkid fari ad

aela hér inn kommentum hvad thú ert vondur madur.

Thad lid vill bara nýju fotin keisarans sem eru ansi ljót

thegar vel er ad gád.

Takk fyrir.

[Valdimar H Jóhannesson, 23.10.2017 kl. 17:58]

Einar Valur Bjarnason Maack

Það er ekki venjan að birta tilvísanir í aðsendum greinum, hvorki í Morgunblaðinu né yfirleitt neinum öðrum dagblöðum.  Þessi athugasemd þín fellur því um sjálfa sig. Ég eins og aðrir sem skrifa greinar til birtingar í dagblöðum tel mig ekki þurfa að færa sönnur fyrir staðreyndum sem ættu að vera öllum innan handar að afla sér sjálfir. 

Þetta eru sem sagt hvorki fréttaskrif né fræðiritgerð. Ég vísa því til föðurhúsana að hér sé um nokkur gífuryrði að ræða. Einu gífuryrðin hér eru þín að gefa þessum skrifum þá einkunn að hér sé talað í gátum og gífuryrðum. Þú ættir að temja þér hófstilltari stíl ef þú vilt láta taka mark á þér, Einar Valur Bjarnason Maack!  Þú gætir t.d. kurteislega beðið um það. næst að einhver tiltekin atriði í grein minni væru skýrð út með tilvísunum. Þá hefði hugsanlega verið ástæða til að svara þér málefnalega.

[Valdimar H Jóhannesson, 23.10.2017 kl. 18:22]

Sigurður Kristján

Þakka þér fyrir þessi orð. Eins og þú sérð hér að ofan stóð ekki á því að einn sá ástæðu til þess að vera með skæting út í grein mína. Hann hafði skrifað athugasemdina áður en þú hafðir skrifað þína atdhugasemd en ég var ekki heima fyrr en núna áðan til að hleypa athugasemdum ykkar að.

Ég hef það sem reglu að ég skoða athugasemdir áður en þær fá að birtast til þess að hindra að verið sé að skrifa nafnlaust með skítkast sem á ekki erindi inn í vitlegar umræður. Þessi frá Einari Vali Bjarnasyni Maack er alveg á mörkunum en ég geri þó ráð fyrir að hann segi rétt til nafns.