Leita í fréttum mbl.is

Er glóra í rafbílavæðingunni?

Rafbílavæðing landsins virðist vera drifin áfram af tilfinningasemi ákafamanna í umhverfismálum sem taka lítt mið af kaldri skynsemi. Miklu skal fórna fyrir afar óverulegan árangur til minnkunar á losun koltvísýrings, sem í þokkabót er ekki til skaða fyrir líf á jörðinni nema síður væri. Engir tilburðir eru til þess að reikna út alla kostnaðarþætti rafbílavæðingar heldur er ákaft hvatt til þess að almenningur kaupi rafbíla með því að fella niður allar skattaálögur á kaupum og notkun rafbíla. Aðeins þannig fást sumir almennir bílaeigendur til að kaupa slík farartæki, sem nýtast í mörgum tilvikum afar illa.

 

Kaupendur rafbíla þurfa ekki að greiða vörugjald sem er 25% af litlum bílum né virðisaukaskatt auk sömu gjalda á flutningskostnað. Því ætti að bæta við um 60% í sköttum á söluverð þeirra til þess að gæta jafnræðis gagnvart kaupendum t.d. lítilla bensínbíla. Þá greiða rafbílar ekkert til vegakerfisins sem eigendur bensín- og dísilbíla greiða með skatti á eldsneyti. Skattarnir nema um 60% af útsöluverði eldsneytis eða um 140 kr. pr. lítra. Rafbílaeigendur greiða heldur ekki árleg bifreiðagjöld sem nema um 110 þús kr. á ári fyrir stóra bíla en gjaldið er miðað við magn útblásturs koltvísýrings.

 

Rafbílar eru þannig ekki aðeins gjaldfríir á vegum landsins meðan önnur ökutæki eru skattlögð í bak og fyrir heldur er þeim hyglað með niðurgreiddum hleðslustöðvum.

Fyrir dyrum eru átök í fjölbýlishúsum vegna kröfu rafbílaeigenda um að húsfélögin komi hleðslustöðum upp í sameignum.

 

Dæmið lítur nokkuð öðruvísi út ef keyptir eru svokallaðir tvinnbílar, þ.e. sem ganga fyrir rafmagni auk bensíns eða dísilolíu. Gefinn er mjög myndarlegur skattaafsláttur á slíkum bílum þó að öllum nema trúarofstækismönnum í loftslagsmálum sé ljóst að kaupendur slíkra bíla eru fyrst og fremst að nýta sér skattaafsláttinn. Sama gerðu þeir sem fluttu inn bensínbíla með metantanki en settu aldrei metan á bílana nema til að sýnast enda reynist metan óhagkvæmt eldsneyti á einkabíla og fer í þokkabót illa með mótorana.

 

Nýlegt dæmi af eiganda tvinnbíls er sláandi. Maður á Selfossi kaupir sér lúxusjeppa - tvinnbíl. Hann hefur eflaust vitað af því að hagnaður hans fólst í lækkun á kaupverði vegna niðurfellingar skatta og opinberra gjalda en bensínkostnaður yrði nokkuð hinn sami enda reyndist það rétt. Bílinn kemst að Kömbunum (20 km) á rafmagnshleðslunni en vegna þyngdarauka bílsins vegna þungrar rafhlöðunnar eyðir hann meira bensíni. Á köldum dögum dugar rafmagnshleðslan enn skemur. Krafturinn í rafhlöðinni minnkar einnig með vaxandi aldri bílsins.

 

Ef stóri draumur loftslagsofstækismanna rætist og allur bílaflotinn verður rafmagnsdrifinn er ljóst að ekki verður unnt að gefa áfram afslátt af sköttum og vegagjöldum. Með einhverjum hætti verður að standa undir samneyslunni og vegagerðinni. Og hver á að borga fyrir förgun á stóru og baneitruðu rafmagnsgeymunum sem knýja bílana áfram? Ekki virðist hafa verið gert ráð fyrir þessum kostnaði hérlendis eins og konan sem hafði sjálf flutt inn rafmagnsbíl fékk að reyna. Hún var í rétti þegar bifreið hennar eyðilagðist í árekstri. Hún fékk nýjan rafmagnsbíl frá tryggingarfélagi tjónvaldsins en sat uppi með ónýta flakið og var rukkuð um 700.000 krónur í förgunargjald.

 

Munu eigendur rafbíla sjálfir greiða fyrir förgun rafgeymanna þar sem þeir greiddu ekki förgunargjöld við kaup bílanna eða verða eigendur annarra bíla sem ekki nutu skattfríðinda látnir borga brúsann? Hjá Úrvinnslusjóði sem annast förgun spilliefna fást aðeins þau svör að lausn á þessu hafi ekki fundist. Því er með öllu óljóst hver borgar kostnað af förgun rafmagnsbíla sem þegar eru komnir á göturnar. Þeir skipta frekar þúsundum en hundruðum.

Förgunarkostnaðurinn verður eflaust ekki svona hár þegar þúsundum rafmagnsgeyma verður eytt á ári. Ljóst er þó að kostnaðurinn verður gríðarlega hár, sennilega 4-5 milljarðar á ári, miðað við eðlilega endurnýjunarþörf þegar draumurinn fagri hefur ræst. Ekki má gleyma því að þessir rafmagnsgeymar eru hættulegir, t.d. í árekstri og meðhöndlun vegna háspennu, en einnig kemur fyrir að þér springa í loft upp og geta valdið stórslysi og íkveikju.

 

Ef markmið Parísarsamkomulagsdraumóramanna mun rætast og enginn útblástur á lofttegundum frá bílum verður fyrir hendi mun heildarútblástur frá mannheimum hérlendis minnka um 4%. Ef við tækjum nýlega mælt útstreymi frá Kötlu í Mýrdalsjökli með í dæmið færi þetta niður í rúmt 1%. En ef við tækjum allt útstreymi allra eldstöðva, jarðhitasvæða á Íslandi og eðlilegs niðurbrots lífrænna efna með í reikninginn væri þetta vart mælanlegt í eðlilegri hringrás lofttegunda andrúmsloftsins, sem mun vera samansett úr 78% köfnunarefni, 21% súrefni en ýmsar lofttegundir skipta með sér þessu eina prósenti sem eftir er.

 

Hlutfall koltvísýrings mun núna vera 0,041% en hefur mælst 15 sinnum hærra í sýnum frá fyrri tímum jarðsögunnar. Hér má gjarnan koma fram að því aðeins má kalla koltvísýring gróðurhúsalofttegund vegna þess að garðyrkjumenn dæla þessari hollu lofttegund gjarnan inn í gróðurhús sín til að auka vaxtahraða plantnanna og verður ekki meint af. Engin raunveruleg vísindi geta sýnt fram á að þessi lofttegund hafi nein áhrif á hitastig jarðar - ekki vottur af sönnun eins og Nóbelsverðlaunahafi í eðlisfræði sagði að mér áheyrandi.

 

Að lokum þetta. Rafmagnsdrifin ökutæki eru engin nýlunda í heiminum. Menn hófu þegar um miðja næstsíðustu öld að þreifa sig áfram með þannig farartæki. Rafmagnsbílar eru því með hátt í tveggja alda þróunarsögu að baki og hafa samt ekki komist á hærra stig en raun ber vitni. Þeir verðskulda ekki að með þeim sé borgað svo þeir standist samkeppnina við aðra bíla. Sjálfsagt er að láta þá eins og önnur ökutæki keppa á jafnréttisgrundvelli um bestu lausnina fyrir mannkyn.

Þessi færsla birtist í Morgunblaðinu 5.desember 2018


Vill þjóðin galopin landamæri?

 Eftir 10 daga stendur að öllu óbreyttu til að íslensk stjórnvöld skrifi undir samning Sameinuðu þjóðanna í Marrakech í Marokkó sem ég fullyrði að yfirgnæfandi meiri hluti þjóðarinnar myndi algjörlega hafna ef þjóðinni stæði til boða að taka afstöðu til samningsins. Afleiðing þessa samnings verður að allar flóðgáttir munu opnast fyrir nánast öllum íbúum jarðar sem kjósa að flytja til Íslands, hvort sem farandsfólkið flokkast undir hælisleitendur, flóttamenn eða svokallaða velferðarinnflytjendur.

Samningurinn nefnist Global Compact for Safe,Orderly and Regular Migration eða lauslega þýtt Alheimssamningur um örugga, skipulagða og reglubundna fólksflutninga. Þessi samninngur er tilkominn vegna þeirrar sýnar starfsliðs SÞ að æskilegt sé að fólksflutningar í heiminum séu gerðir aðgengilegri fyrir þá jarðarbúa sem þess æskja.

Samningurinn var lagður fram á þingi SÞ 2016 svo aðildarlöndin gætu tekið afstöðu til hans. Ekki er annað að heyra en að hann verði staðfestur af flestum aðildarlöndum SÞ. Hér hefur samningurinn ekki fengið neina umfjöllun þessi tvö ár að séð verður hjá alþingi, stjórnvöldum eða fjölmiðlum. Því er viðbúið að utanríkisráðherra landsins eða staðgengill hans skuldbindi okkur 10. eða 11. desember nk eða eftir rúma viku án þess að nokkur umræða hafi farið fram um samninginn hérlendis. Það væri eftir öðru í stjórnsýslunni þar sem ríkir einbeittur brotavilji gegn hagsmunum þjóðarinnar í innflytjendamálum!

Nú er vitað að nokkur lönd munu ekki staðfesta samninginn m.a. Ástralía, Austurríki, Bandaríkin, Pólland, Ungverjaland, Bulgaría, Tékkland, Slovakia, Eistland og Israel, en auks þess heyrist síðustu daganna að Ítalía og Króatía muni ekki undirrita hann. Þá kann vel svo að fara að Danmörk muni ekki undirita samninginn þar sem Þjóðarflokkurinn hótar að hætta stuðningi við ríkisstjórn Lars Lökke ef samningurinn verður undirritaður. Þá hefur Sviss ákveðið að fresta undirskrift svo unnt reynist að ræða hann í þinginu.

Formælendur þessa samnings halda því fram að þessi samningur sé ekki lagalega bindandi fyrir samningsaðila sem er kannski rétt í þröngum skilningi en enginn getur mælt því í mót að samningurinn er pólitískt bindandi og hann verður skeinuhættur löndunum við lagalega túlkun ýmis konar. Þau ríki sem neita að undirrita samninginn hljóta að skilja það svo að þannig komist þau hjá skuldbindingum sem þau vilja ekki takast á hendur.

Samningurinn gerir ráð fyrir að aðildarlönd muni hvetja almennt til fólksflutninga í heiminum, þau mun greiða götu þeirra sem vilja leggja land undir fót, setja undir þau farartæki og greiða fyrir því að farandsfólk af öllu tagi geti staðist þær kröfur sem eru gerðar til innflytjenda og auðvelda þeim þá vegferð með upplýsingum og veglegum móttökum.

Það er sannarlega dapurlegt ef þingmenn þjóðarinnar hafa ekki burði til þess að standa vörð um hagsmuni þjóðarinnar vegna þess að þeir virðist vera svo uppteknir af líkamspörtum starfsfélaganna og kynórum því tengdu eins og dæmin sanna nú síðustu daganna að fátt annað kemst að. Ég var á yngri árum oft á sumrin vinnufélagi manna sem voru almennt taldir óheflaðir. Ég man samt ekki eftir tali sem jafnast á við það sem þingmenn tala jafnvel í heyrandi hljóði á opinberum stöðum. Í fréttaviðtölum upplýsti svo formaður Miðflokksins að þeir þingmenn sem nú lýstu yfir hneykslan á talsmáta þingmannanna sem náðust á hljóðupptöku á Klausturbarnum væru dæmalausir hræsnarar því hann hafi oft heyrt þessa starfsfélaga á Alþingi tala með síst kurteisari hætti. Það er háttur þeirra sem stunda einelti að leggjast á þá sem lágt standa svo þeir verði ekki sjálfir skotspónar fólks af sama tagi og þeir eru sjálfur.

Það er leitt til þess að hugsa að nú þegar við fögnum 100 ára afmælis fullveldisins skuli vanta í stjórnmálalíf Íslendinga menn eins og Jón Magnússon, forsætisráðherra (1917-1926), sem átti hvað mestan þátt í að koma Sambandslagasamningnum á og tryggja þar með fullveldið. Þessi samningur lagði einnig grunn að því að 25 árum eftir undirritun samningsins gátum við á grundvelli samningsins stofnað lýðveldi árið 1944. Sennilega hafa fáir trúað því 1918 að við hefðum bolmagn til að færa okkur að fullu undan yfirráðum Dana svo fljótt sem raun bar vitni en Danir höfðu utanríkisþjónustuna með höndum auk þess að konungurinn, sem var konungur beggja landanna var óneitanlega miklu meiri Dani en Íslendingur.

Þó að ég sé meðal þeirra Íslendinga sem er mest skyldur þessum mæta manni ( hann var ömmubróðir minn og á enga afkomendur) er ég auðvitað ekki fær um að fullyrða hvernig hann myndi bregðast við þessum samningi SÞ sem hér er til umfjöllunar. En ætli honum myndi ekki þykja hart vegið að fullveldinu þegar skrifstofumenn úti í heimi teldust þess umkomnir að fara með fullveldisvald okkar? Og ætli honum myndi ekki þykja meira en nóg aðgert í innflytjendamálum hérlendis þegar hann áttaði sig á því að 20-25% af vinnandi fólki á Íslandi væru erlendir menn? Og ætli honum myndi ekki ganga illa að skilja að hér hefðu búið meðal okkar múslímar sem eftir hjálfrar aldar dvöl telji rétt að höggva hendur að þjófum og jafnvel lífláta þá sem hverfa frá íslams trú?

Ég skora á Alþingi Íslendinga að hættu nú öllum subbuskap í tali og framkomu. Hvort sem okkur líkar þeð betur eða verr hefur fólk sem nú situr á alþingi völdin til þess að huga að hagsmunum landsins í bráð og lengd. Mikið er í húfi að laga innflytjendalögin og skoða með kaldri skynsemi það sem hefur verið að gerast hjá nágrannalöndum til þess að Ísland þurfi ekki að kalla yfir sig vandamál af svipuðum toga. Og umfram allt að sjá til þess að ekki verið skrifað undir þennan fráleita samning.

 


Höfundur

Valdimar H Jóhannesson
Valdimar H Jóhannesson

Höfundur berst gegn gjafakvótanum.

Netfang: vald@centrum.is

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (29.3.): 0
  • Sl. sólarhring: 4
  • Sl. viku: 24
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 20
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband