Bókmenntafræðingur upplýstur

Top of Form

Bottom of Form

Örn Ólafsson bókmenntafræðingur í Kaupmannahöfn er ekki feiminn við stór orð í grein sinni „Oflæsi um íslam“ (Morgunblaðið 20. sept. sl.). Hann kallar skrif mín um íslam bull og gefur mér óskemmtilega einkunn. Hann endurtekur lýsingarorðið heimóttarlegur um mig. Slíkir menn eru klaufar, mannleysur, rolur, löðurmenni, gungur eða bjálfar. Að auki segir hann mig fáfróðan, þröngsýnan og haldinn paranoiu, þ.e. að ég sé haldinn geðtruflun með ranghugmyndir um ofsóknir. Hann gefur til kynna að ég sé haldinn trúarhita, sem er nú ekki rétt. Að auki gerir hann mér upp eitt og annað sem enginn fótur er fyrir.

 

Helsta efnislega ásökun hans er sú að ég sé ófróður um málefnið. Hann spyr um heimildir fyrir þeirri fullyrðingu minni að íslam hafi alls ekki staðið fyrir hámenningu á miðöldum og bjargað vestrænni menningu frá glötun. Ég hef haldið því fram að íslam hafi slökkt á þeirri menningu sem ríkti í löndum sem múslímar lögðu undir sig og lítið lagt til heimsins nema dauða, eyðileggingu og tortímingu.

 

Örn segir fáránlegt hjá mér að segja mannkynssöguna hefjast að nýju 11. september 2001. Þessi setning er mér óskiljanleg. Ég notaði tímabilið síðan þá til viðmiðunar um fólskuverk í nafni íslam. Með frásögn um 500 manns myrta í nafni íslam í síðustu viku er ég auðvitað ekki að hefja nýtt tímatal! Ég er að gefa tölulegar upplýsingar. Ég gæti einnig gefið upplýsingar um 270 milljónir myrtra manna í nafni íslam í 14 aldir. Saga íslam, sem er pólitísk alræðis- og heimsvaldastefna með trúarlegu ívafi, er skelfileg. Að meðaltali hafa verið myrtir 3.700 í viku hverri síðan árið 622. Þá hryllilegu sögu verðum við að þekkja. Hún á sér hliðstæðu í fólskuverkum nasista og kommúnista. Þar voru sömu hvatir sem fengu útrás en í skemmri tíma. Þessum þremur alræðisstefnum er það sameiginlegt að fyrirheitni heimurinn getur ekki orðið að veruleika nema með útrýmingu óæskilegra manna.

 

Ég þarf ekki að spyrja Örn hvaða heimildir hann hafi fyrir fráleitri mýtu um stórkostleg menningarsamfélög múslíma í Andalúsíu og Bagdad. Ég þekki þau skrif en fellst ekki á þau. Mér er hins vegar ljúft að upplýsa Örn um hverjir séu heimildarmenn mínir. Þeir höfundar sem ég hef lesið og hafa andmælt hugmyndum Arnar og fleiri hans líka um gullöld íslam eru m.a. þessir:

Serge Trifkovic, Syed Kamran Mirza, Richard Butrick, Victor Davis Hanson, Andrew Bostom, Emmet Scott, Bernard Lewis, Henri Pirenne, Jonathan David Carson, Ibn Warraq, John J. O'Neill, Enza Ferreri, Radhasyam Brahmachari, Ibn Iblis, Richard Fletcher, Bat Ye'or, Bill Warner og Robert Spencer. Mjög margir aðrir hafa skrifað harðar en sannar frásagnir um íslam án þess að fjalla sérstaklega um gullaldarmýtuna.

 

Nú á Örn valið. Hann getur kynnt sér skrif þessara manna og viðhorf t.d. á heimsnetinu. Auðvelt er að gúgla t.d. með leitarorðinu »islamic golden age« og höfundarnafni. Eða hann gæti einnig valið þá leið að gefa þessum mönnum öllum einkunn að eigin smekk og ætlað þeim andlega fötlun af ýmsu tagi. Íslenskan á mörg niðrandi orð. Er samt ekki ráð, Örn bókmenntafræðingur, að ræða um málefnið en ekki um manninn. »Argumentum ad hominem« þykir ekki góð latína!

 

Villuljós í myrkri

Örn Ólafsson, bókmenntafræðingur, segir mér frjálst að berja hausnum við steininn vegna skoðana minna á íslam. Það skaði hausinn en ekki steininn. Er vandamálið ekki frekar að íslam er gjarnt að berja steininum við hausinn í óþökk eiganda haussins? Fær fallerað fólk (nær eingöngu konur) eða samkynhneigðir einhverju ráðið áður en þau eru grýtt í hel? Varla eru þau sammála múslímska klerkinum í Kanada, sem lýsti því á dögunum hvernig slíkt gagnist sál þeirra með greiðari leið í gegnum hreinsunareldinn. Sama gildir þá væntanlega um homma sem eru hengdir margir í einu í sama kranabílnum eða um þá sem eru dæmdir til dauða fyrir að fjalla um fáránleikann í íslam, segja réttilega frá lífi Múhameðs, yfirgefa íslam, fara ógætilega með kóraninn eða efast um innihald hans.

Örn segir heimóttalega, þröngsýna menn óttast það sem ekki er heimakært og kunnuglegt. Hann spyr hvort ekki megi saka mig um oflæsi, sem má skilja þannig, að ég hafi lesið meira um íslam en mér sé hollt. Ég kannast við að hafa lesið mikið um íslam og sögu þess. Það er enginn skemmtilestur heldur óhugnaður í nánast hverjum stafkrók. Mér er efnið vel kunnugt en það verður mér seint heimakært.

Hvernig kemst Örn hjá því að sjá hryllinginn í íslam? Hvernig getur hann lagt öll trúarbrögð að jöfnu? Nær 22.000 mannskæð hryðjuverk í nafni íslams hafa verið skráð síðan 11. september 2001, en örfá hryðjuverk hafa verið framin í nafni allra annarra trúarbragða á sama tíma. Bókstafstrú í kristni og íslam er af tvennum toga. Bókstafurinn hjá þessum trúarbrögðum er jafn ólíkur og hvítt er svörtu. Þeir sem fylgja bókstafnum í kristni eru yfirleitt afar vænt fólk. Þeir sem fylgja bókstafnum í íslam eru íslamistar og
hreint ekki vænir menn í ofstæki sínu.

Hann mótmælir ekki því mati, að 20% múslíma almennt séu ofstækisfullir bókstafstrúarmenn. Hann virðist ekki gera sér grein fyrir, að hlutfall ofstækisfullra nasista og kommúnista var miklu lægra. Samt myrtu þeir hundrað milljónir samlanda sinna á síðustu öld. Þar sem sturlun ríkir eru það ávallt hinir sturluðustu sem stjórna.

Hann trúir enn ósannindum um gullöld íslams á miðöldum þó að vaxandi vitneskja sé fyrir hendi um hið gagnstæða. Íslam slökkti á þeirri hámenningu sem ríkti í Mið-Austurlöndum, Persíu og Indlandsskaganum fyrir daga íslams hjá kristnum mönnum, gyðingum, Zaraþústratrúarmönnum, búddistum og hindúum. Auðvitað hvarf menningin ekki um leið og íslam lagðist yfir þessi lönd eins og mara, heldur fjaraði út. Kristnir menn og gyðingar þar urðu helst til að halda uppi merkjum mennta og menningar sem að lokum kafnaði undir oki íslams, eins og öllum ætti að vera ljóst sem litast nú um í þessum samfélögum.

Örn segir fjöldahreyfingu í Egyptalandi hafa myndast gegn íslamistum. Samkvæmt nýjum tölum frá rannsóknarstofnuninni Pew
vilja 82% Egypta að fallnar konur séu grýttar til dauða og 84% að dauðarefsing sé við að yfirgefa íslam. Heil 74% vilja sharíalög, sem eru andstæð öllu því sem við kennum við lýðræði og 77% vilja láta hýða þjófa og höggva af þeim hendurnar . Egyptar, sem taka afstöðu með íslamistum, eru 59%. Hér þarf að muna að 10-15% Egypta eru kristin. Ofstækið meðal múselmanna þar er því að sama
skapi meira. Þeir sem ekki taka mark á staðreyndum elta villuljós í myrkrinu.

Ólæsi bókmenntafræðingurinn

Óvanalegt er að vera kallaður klaufi, mannleysa, rola, löðurmenni, gunga eða bjálfi. Þetta er einkunn sem Örn Ólafsson, bókmenntafræðingur, gefur okkur, sem vörum við starfsemi moskna á Íslandi, í grein sinni „Heimóttarskapur moskufjenda“. Orðabók Menningarsjóðs skilgreinir orðið heimótt þannig. Skrif Arnar í Morgunblaðið 9. september sl. eru með miklum ólíkindum. Hann setur sig á háan hest en er ekkert riddaralegur. Skrif hans sýna svo mikla afbökun staðreynda að jaðrar við ólæsi. Mátulegast væri að kalla hann ólæsa bókmenntafræðinginn. Þeir sem leggja til atlögu með ómaklegum orðum munu fyrir orðum falla svo að snúið sé út úr Matteusi (26:52): Allir sem sverði bregða munu fyrir sverði falla.

 

Örn segir fremst í grein sinni að „virðast höfundar þeirra pistla alls ekki hafa tekið eftir þeirri mosku sem lengi hefur staðið við þjóðbraut við Öskjuhlíð, engum til ama“. Í þessari stuttu málsgrein eru tvær staðreyndavillur. Moskan í Ýmishúsinu er svo til alveg ný - opnuð í fyrra. Ýmsir hafa orðið til þess að amast við þessari starfsemi og varað við henni. Þar á meðal er undirritaður með grein í Morgunblaðinu fyrir ári síðan undir fyrirsögninni „Boðun íslam stríðir gegn stjórnarskránni“. Greinina má lesa á síðu minni á Moggablogginu dags 10. september 2012. Ég hef undanfarin ár varað við hættu sem Íslandi stafar af íslam.

 

Þessi grein Arnar er önnur á stuttum tíma þar sem hann fer með staðlausa stafi um íslam. Fyrri greinin var mótmæli gegn grein minni í Morgunblaðinu 13. júlí sl. sem heitir „Vá fyrir dyrum“. Í grein sinni „Moskur og íslam“ beitir Örn því sérkennilegu atferli að fara með rangfærslur um skrif andstæðinga og ráðast svo gegn sínum eigin tilbúningi. Ég svaraði þessari grein Arnar með bloggfærslu 15. ágúst og hét svargreinin „Er ekki í lagi“.

 

Í grein sinni núna segir Örn: „Enginn hefur getað mótmælt þeim ábendingum mínum að á hámiðöldum hafi múslímar staðið á miklu hærra menningarstigi en Evrópubúar“. Eins og áður eru tvær rangar staðhæfingar í þessu. Í fyrsta lagi er þetta ekki ályktun hans sjálfs heldur vitleysa sem hann lepur upp eftir illa upplýstum mönnum eða sögufölsurum. Hin ranga staðhæfingin er, að enginn hafi mótmælt ábendingum hans. Ég hef mótmælt þeim. Fjöldamargir virtir fræðimenn hafa mótmælt þessari söguskoðun sem algjörri staðleysu.

 

Mýta margra, sérstaklega vinstri menntamanna, um að íslam hafi staðið fyrir gullöld í Mið-Austurlöndum, á Spáni og víðar er alveg glórulaus. Það vantar ekki að skrifaðar hafi verið vitlausar bækur um þetta efni. Bókmenntafræðingur ætti að skilja flestum betur að það jafngildir ekki sannleikanum að eitthvað rati í bækur. Öllu skiptir að lesa réttar bækur og nota almennt hyggjuvit.

 

Plássleysi gerir ókleift að svara öllum rangfærslum Arnar og röngu ályktunum. Tökum þó tvö dæmi. Hann segir okkur andsnúna íslam vegna þess að við erum kristnir. Samt erum við ekki andstæðingar annarra trúarbragða en íslam. Hann segir gullnu regluna vera sammerkta öllum sem trúa á guð (allah). Gullna reglan „allt sem þér viljið að aðrir menn geri yður, það skuluð þér og þeim gera“ er ekki til í íslam nema meðal múslímskra karlmanna í sömu sérdeild. Hún nær ekki til kvenna, barna og síst til fólks af öðrum trúarbrögðum eða annarra deilda íslam.

 

Ef Örn vill rísa undir þeirri ábyrgð sem fylgir að taka að sér uppfræðslu fyrir almenning þarf hann að vanda sig. Hann þyrfti t.d. að hlusta eftir því sem Ahmed Akkari, ímami í Danmörku, sem setti uppþotin í gang vegna Múhameðsteikninganna 2005, segir núna. Hann viðurkennir villu síns vegar. Hann sagði opinberlega í síðasta mánuði að öllum moskum og samtökum múslíma í Danmörku sé stjórnað af íslamistum þ.e. ofstækisfullum múslímum sem fylgja íslam í hvívetna. Varla þarf að taka það fram að ímaminn er núna á dauðalista múslíma. Það er hrapalleg einfeldni að halda að íslamistar stjórni ekki hér á landi vitandi að fjármunir til starfseminnar koma frá slíkum öflum við Persaflóann.

 

Hámenning heimsins hefur risið upp af kristni. Íslam hefur alið af sér glundroða, fátækt, menntunarleysi, ófrið og hörmungar. Af ávöxtunum skulið þér þekkja þá. Þar sem hámenning heimsins ríkti fyrir daga íslam í Mið-Austurlöndu, Persíu og á Indlandsskaga ríkir nú víðast eymd og volæði. Ekkert gott mun hljótast af starfsemi íslam hér á landi frekar en annars staðar. Megi gæfan styrkja okkur í að standa gegn ómenningu og óhamingju alræðis- og ófrelsisstefnu íslam. - Því spyr ég Örn Ólafsson, bókmenntafræðing í Kaupmannahöfn og hans líka: Eru verk nytsamra sakleysingja, sem vörðu nasisma og kommúnisma og rugluðu umræðuna endalaust, ekki vítin til að varast?