Bjánar eða bandíttar?

Eftir að hafa hlustað á viðtal við Alistair Darling, fyrrverandi fjármálaráðherra Breta í sjónvarpi í gærkvöldi er varla hægt að komast að annarri niðurstöðu en hann hafi álitð  Björgvin Sigurðsson þáverandi viðskiptaráðherra, Jón Sigurðsson þáverandi formann Fjármálaeftirlitsins, Baldur Guðlaugsson þáverandi ráðuneytisstjóra í fjármálaráðuneytinu og nokkra íslenska embættismenn aðra sem komu til fundar við hann í byrjun september 2008 annað hvort bjána eða bandítta. Annað hvort hafi þeir ekki gert sér grein fyrir þeirri alvarlegu stöðu sem var komin upp, sem allir áttu þó að geta séð eða að þeir hafi verið staðráðnir í því að hafa rangt við, - verið óheiðarlegir.

Í stað þess að setjast niður til þess að ræða af heiðarleika hvernig hægt væri að leysa þá alvarlegu stöðu sem upp var komin  eins og háttur væri siðaðra manna hafi íslenska sendinefndin ekki haft neitt til málanna að leggja nema kvartanir yfir ósanngirni breska fjármálaeftirlitsins. Vanhæfni þessara manna eða óheiðarleiki hafi leitt það af sér að ekki hafi verið um eðlileg samskipti að ræða vegna bankahrunsins eins og það hefði getað orðið. Þannig hefði mátt afstýra mklu tjóni.

Í þessum orðum Darling liggja mjög alvarlegar ásakanir sem nauðsynlegt er að íslenska sendinefndin geri athugasemdir við. Ef þeim verður ekki svarð með viðunandi hætti er alveg ljóst að taka verður  uppbyggingu og vinnubrögðin í íslensku stjórnsýslunni algjörlega til endurskoðunar. Þeir sem hér koma að máli ættu þá heldur ekkert erindi lengur í opinberri þjónustu.

Athugasemdir Darling við vinnubrögð Árna Mathiesen þáverandi fjármálaráðherra eru einnig mjög alvarleg. Hann segir fullum fetum að fullorðið fólk viðhafi ekki vinnubrögð eins og þau að birta viðtöl eins og hann hafi átt í síma við Darling nema gera grein fyrir því fyrirfram að slíkt kynni að vera gert. Lágmarkið hafi verið að birta am.k. þá allt viðtalið en ekki valda kafla.

Þjóðin skaðast ómælt af vinnubrögðum eins og hér hafa verið viðhöfð að sögn Darling. Vonandi er frásögn hans lituð af því að hann vill verja mistök sem Bretar og hann gerðu sjálfir í þessu máli eins og t.d. að setja hryðjuverkalög á Ísland og stöðva öll viðskipti við íslenska aðila og baka okkur þar með ómælt tjón. Ef frásögn han er sannleikanum samkvæm skýrir það kannski hvers vegna Ísland höfðaði ekki skaðabótamál á bresk stjórnvöld af því tilefni.

Löglausar kröfur ber að greiða- eða hvað?

Lárus Blöndal hrl. og fleiri hafa ítrekað haldið því fram að Bretar og Hollendingar eigi ekki neinar löglegar kröfur á hendur íslenska ríkinu vegna Icesave reikninganna.  Landsfundur Sjálfstæðisflokksins tók undir þetta og sagði við greiðum ekki löglausar kröfur Breta og Hollendinga.

Þeir menn sem þannig tala og hugsa hljóta að vera á móti því að við greiðum löglausar kröfur Breta og Hollendinga á hendur okkur og greiða atkvæði gegn öllum samningum um Icesave. 

Hver á fætur öðrum jafnt ráðherrar sem óbreyttir þingmenn ruddust fram í atkvæðagreiðslunni um Icesave með sínar atkvæðaskýringa  og sögðu að Bretar og Hollendingar ættu engar lögvarðar kröfur á hendur okkur. Samt sem áður samþykktu þeir samninginn sem nú verður borinn undir þjóðina. 

Ég gat ekki varist þeirri hugsun að ég væri að horfa á hóp fólks sem væru geðklofar þegar ég fylgdist með umræðum og atvkæðagreiðslu frá Alþingi um Icesave. Dr. Jekyll og Mr. Hyde birtust þarna fram og til baka. Sögðu okkur ber ekki skylda til að greiða og "þess vegna greiði ég atkvæði með því að við greiðum löglausar kröfur Breta og Hollendinga".  

Það er óskiljanlegt að þeir sem telja kröfur Breta og Hollendinga löglausar skuli geta látið sér detta það í hug að leggja tugamilljarða byrðar á herðar þjóðarinnar vegna slíkra krafna. Hvers konar fólk er þetta eiginlega sem nálgast vandamál með þessum hætti?

Og þetta eru ekki íslenskar krónur heldur gjaldeyrir. Fyrir utan síðustu tvö ár hefur verið viðvarandi og verulegur halli á gjaldeyrisviðskiptum þjóðarinnar í áratugi. Við höfum lifað um efni fram í áratugi og getum það ekki lengur en auk þess þurfum við kannski herða sultarólina um nokkur göt vegna óútfyllts tjékka sem enginn veit hver verður en engin lög standa til að við borgum. Vonandi hefur þjóðin sjálf vit fyrir þessum geðklofa mönnum.