Viðvörun til Vesturlanda Rödd konu frá Egyptalandi Áríðandi lesning fyrir Íslendinga

 

Hér á eftir er ávarp frá egypskri konu sem ég þýddi og tel að eigi mikið erindi við okkur einmitt núna. Konan tilheyrir augljóslega kristnum egyptum, koptum, sem hafa mátt þola miklar hremmingar sem minnihlutahópur í Egyptalandi. Þeir hafa verið um 10% þjóðarinnar en fækkar óðum eins og öllu kristnu fólki í Mið-Austurlöndum. Orðið kopti þýddi upphaflega egypti sem voru allir kristnir áður en íslam hélt innreið sína í landið fyrir hartnær 14 öldum. Konan getur að sjálfsgðu ekki komið fram undir eigin nafni. Slíkt er lífshættulegt. Fyrir aftan þýðinguna er strengur á enska textann ef einhverjir kjósa frekar að lesa hann:

Ávarpið:

„Íslamsfóbía, rasisti, ofstækismaður eru þau orð sem múslímum og hliðhöllum vinstri mönnum eru töm til þess að rægja, útata, ófrægja og bera þá ósönnum sökum sem leyfa sér að ræða um og gagnrýna íslam. Þeir nota þessi orð til þess að kæfa umræðuna og koma sínum sjónarmiðum betur á framfæri. Þessar röngu sakargiftir skelfa mig ekki. Þær munu heldur ekki þagga niður í mér því að ég er að segja sannleikann.

Ég er frá Egyptalandi og hef séð ættjörð mína breytast í hart og óvægið samfélag undanfarin 30 ár. Þessi breyting hefur valdið mér þungum bússifjum eins og svo mörgum öðrum. Íslam hefur rústað landi mínu og fylgismenn íslam eru nú að færa öðrum löndum sömu örlög, sérstaklega á Vesturlöndum.

Íslam er ekki eins og hver önnur trúarbrögð. Það er hugmyndafræði drottnunar, rasisma, alræðis, sharialaga, stjórnmála og þjóðfélagsmála dulbúið sem trúarbrögð. Það stefnir að drottnun yfir öllum öðrum lagakerfum og trúarbrögðum. Íslam er verra en nazismi. Fylgismenn íslam trúa því að þeir einir séu réttsýnir á jörðinni og þeir einu, sem hafi aðgang að æðri sannleika. Múslímar trúa því að íslam sé hin endanlegu og sönnu trúarbrögð.

Múslímar kalla þá sem ekki eru múslímar kaffír (ft. kufar, þýðandi) sem er mjög móðgangi og niðurlægjandi orð fyrir trúleysingja. Kóraninn og hadíðurnar (orð og athafnir Múhameðs) segja múslímum að þeir séu besta fólk sem hefur komið fram í heiminum. Til dæmis segir Allah við múslíma í súru 3.110 í kóraninum: „Þannig höfum vér gert yður að bera vitni yfir öllu mannkyni og að Sendiboðinn (Múhameð) beri vitni yfir yður.“

Múslímar reyna ekki að aðlagast menningu landa sem þeir leita inn í. Þeir reyna ekki að taka upp siði þeirra landa sem þeir kjósa sér að setjast að í. Þeir sættast heldur ekki á að vera jafnsettir öðrum í samfélögum með mörgum kynflokkum og mismunandi trúarbrögðum. Þeir vilja gína yfir og stjórna umræðunni og þeir krefjast sérréttinda umfram alla aðra. Þeir gera þetta með því að „moskuvæða“ vinnusvæðin með kröfum um sérstakt mataræði og sérstaka möguleika til bænahalds Þeir láta eins og þeim sé misboðið til þess að ná fram kröfum sínum, takmarka með því tjáningu annarra og leyfa þar með enga gagnrýni á íslam.

Múslímar sem flytjast til annarra landa halda í sömu trú og hugmyndir sem mótuðu samfélög, þjóðir og lönd sem þeir eru að flýja frá. Þá skortir hyggjuvit til að skilja að það er stjórn- og trúarkerfið sem þeir aðhyllast sem gerði lífið þeim óbærilegt í ættjörð þeirra. Það er hinn pólitíski þáttur íslam sem veldur því að lönd þeirra eru stríðssvæði með endalausum átökum.

Múslímar eru ekki í löndum ykkar til að hjálpa ykkur við uppbyggingu eða til sóknar fyrir betri lífskjörum. Þeir eru afætur, sníklar hjá gestgjafaþjóðinni. Tölulegar upplýsingar styðja fullyrðingar um hegðan múslíma í samfélaginu sem leiða til þess að til eru stjórnmálamenn sem tala gegn hruni velferðarkerfisins vegna múslímskra karlmanna með margar konur og ótal börn.

Tryggð hins sanna múslíma er ekki og verður aldrei vegna þjóðríkis, aðeins gagnvart „umma“, -alheimsríki íslam.

Ekki misskilja mig. Ég segi ekki að allir múslímar séu slæmir en við höfum ekkert val annað en að vera varir um okkur á fólki sem aðhyllist kenningar íslam. Það trúir allt á Múhameð sem var illmenni á alla mælikvarða, á hvaða tíma í sögu mannkyns og í hvaða samhengi sem er. Allir múslímar styðja „halal“ ( allt em er leyft innan íslam, þýðandi) og þeir greiða allir zakat (ölmusa sem er fyrst og fremst notuð í jihad, þýðandi). Þannig að þó að friðsamir múslímar séu ekki að henda í okkur sprengjum eru þeir sannarlega að fjármagna þá sem það gera.

Á svæðum snáka og höggorma geta fæstir gert greinamun á eitruðum og hættulausum snákum. Því er augljóst að flestir eiga ekkert val annað en að forðast alla snáka. Þar sem ekki hefur fundist tæki til að aðskilja trúaðan múslíma og múslíma, sem eru það aðeins að nafninu til, eða til að nema hverjir þeirra eru að mæla satt og hverjir eru að ástunda „taqqiyah“ ( ljúga að vantrúuðum til gagns fyrir íslam) er ráðlegt að vera tortrygginn gagnvart öllum múslímum og að samþykkja þá ekki sem innflytjendur eða hælisleitendur. Hegðan þeirra núna og á fyrri tímum gefur okkur ekkert val annað en að útiloka þá alla vegna öryggis og farsældar innfæddra íbúa.

Íslamskar bækur og kennisetningar hafa komið múslímum í þennan vanda. Kóraninn og hatíðurnar hvetja múslíma til hryðjuverka. Það er einnig bannað að gagnrýna Múhameð og boðskap hans, sem gera siðbætur (reformasjón) ótrúlega erfiðar í framkvæmd. Samkvæmt múslímum er Múhameð hin fullkomna fyrirmynd. Hann er maðurinn sem laug, stal, hafði rangt við, afhausaði, nauðgaði, rændi og hafði mök við börn, svo fátt eitt sé nefnt.

Þar til múslímar axla ábyrgð á öllum ofbeldisboðum kóransins og þar til þeir leiða þessi boð hjá sér eða eyða þeim hafa þeir engan rétt til að krefjast virðingar. Þessi síbylja vélrænna endurtekninga um að íslam sé trúarbrögð friðar hafa engan trúverðugleika né byggjast þær á staðreyndum. Múslímar skyldu ekki vænta neinnar virðingar meðan þeir sýna ekki öðrum virðingu á móti. Þeir ganga svo langt að hunsa lög landa þar sem þeir búa, koma sínum eigin sharíadómstólum á legg, sem eru yfirleitt alltaf ólöglegir um leið og þeir reyna að neyða réttarkerfi sitt og lífsmáta upp á alla aðra.

Hugmyndaheimur íslam hefur verið óbreyttur frá upphafi í eyðimörkinni fyrir öllum þessu öldum síðan. Múslímar eru tvöfaldir í roðinu gagnvart öðrum. Þeir krefjast umburðarlyndis þegar þeir eru í minnihluta en þeir sýna ekki mikið umburðarlyndi gagnvart minnihlutum í löndum þar sem þeir eru í meirihluta. Þeir meina öðrum um trúfrelsi og þeir krefjast þungra skatta af þeim sem eru ekki múslímar fyrir þau forréttindi að fá að lífa meðal þeirra. Kristin samfélög í Pakistan eru byggð við útrennsli skólpræsanna. Múslímar krefjast þess að þörfum þeirra sé fullnægt en þeir sinna ekki um þarfir annarra. Þegar múslímar flytjast til vestrænna landa telja þeir þessum samfélögum skylt að samlagast íslölmskum hugsanahætti en ekki öfugt. Múslímar virðast ekki skilja að virðing fæst því aðeins að til hennar sé unnið, en hennar ekki bara krafist.

Íslam gerir líf múslíma og líf annarra að lifandi helvíti. Nú sjáum við mikinn fjölda múslíma flytjast frá vonlausum löndum og troðast inn í önnur lönd. Þeir gera hvað sem er til að komast til Evrópu, Ameríku og Ástralíu. Þeir eru reiðubúnir til að hætta lífinu á drekkhlöðnum bátum og ryðjast ólöglega í gegnum landamæri. Þúsundir múslíma standa á hverjum degi fyrir dyrum konsúlata í þeirri von að fá vegabréfsáritum til að komast frá löndum þeirra sem hafa brugðist í stjórnmálum, trúmálum og efnahagslífi. Þeir koma til framandi landa og reyna að endurtaka mistökin og spillingu ættlanda sinna, sem þeir neyddust til að yfirgefa. Þetta getuleysi í að breyta skynjun sinni og skilningi gæti verið afleiðing ólæsis. Rannsóknir sýna að mjög stórt hlutfall múslíma eru ólæsir í löndum þar sem múslímar eru í meirihluta.

Þar sem múslímskir innflytjendur hafa búið í margar kynslóðir er ljóst að önnur og þriðja kynslóðin er jafnvel ennþá einstrengingslegri og ofbeldisfyllri en upphaflegu innflytjendurnir. Seinni kynslóðum lærist að múslímum gagnast að garga hátt vegna þess að „þeim er misboðið“. Það hefur mikil áhrif á samsetningu þjóðfélagsins og lög sem veita þeim aukin forréttindi svo þeir halda áfram þeirri iðju að láta sér eilíft vera „misboðið“.

Fæðingarhlutfall hjá múslím er einnig afar hátt miðað við alla aðra og þetta er enn ein leið sem þeir nota í viðleitninni til að verða meirihlutahópur og staðfesta tök sín á samfélögum. Þetta mun óhjákvæmilega valda miklum breytingum í frelsi sem vestrænt fólk nýtur. Við sjáum að tjáningarfrelsið er skert og bann við gagnrýni á trúarbrögð og þó sérstaklega á þessum einu.Konum og stúlkum er nauðgað í stórum stíl í hverju landi þar sem íslam vex fiskur um hrygg. Þetta tengist menningunni, samfélagsgerð og leyfi Múhameðs sem heimilar múslímum að halda kynlífsþræla. Þessi nauðgunargengi samanstanda af skyldum körlum, frændum, feðrum, sonum, bræða- og systrasonum, sem sannar að samfélög múslíma sætta sig við þessa hegðun. Þegar svona munstur er í gangi er það sönnun þess að hér eru ekki tilviljanir á ferð. Þetta sannar að þessi hegðun og ómenning er viðurkennd af samfélaginu. Þetta mun leiða af sér hrikalegar afleiðingar vegna þess að frjálsir menn og vantrúaðir munu ekki sættast á að lifa við guðræði og eina niðurstaðan verður borgarastríð.

Hver og einn einstaklingur sem lítur á sig sem múslíma er ekki sérfræðingur í íslam né hefur hann lesið texta sem fylgir þessari hugmyndafræði. Sérhver múslími mun ekki taka sér illsku Múhameð til fyrirmyndar né haga lífi sínu í samræmi við boð hans. Sumir múslímar eins og kristnir eða gyðingar eru fæddir inn í sína trú en hafa lítinn áhuga á henni. Fyrir þá snýst þetta um helgisiðina og ekkert annað. Íslam hins vegar krefst dauðadóms yfir þeim sem yfirgefa trúna ólíkt öðrum trúarbrögðum. Þetta gerir múslímum afar erfitt fyrir að yfirgefa trúna. Ef þeir eru ekki drepnir þá munu þeir sannarlega fá að kenna á því með harðneskju frá vinum, fjölskyldu og samfélagi. Múslímar mynda hvarvetna gettó þar sem þeir setjast að. Það er afar erfitt fyrir þá trúlausu að komast frá þessu umhverfi.

Múslímar kynna sig gagnvart Vesturlandabúum sem mikla og sanna trúmenn. Af því að mörgum múslímum lætur vel að setja upp virðulegt fas telja margir sem ekki eru múslímar að þetta stafi af því að þeir tilheyra fallegri og friðsamri trú. En margir múslímar hafa lítið kafað ofan í textana í trúarritum sínum. Margir hafa aðeins mjög yfirborðskennda þekkingu á boðun íslam. Alltof oft hafa upptökur borist frá moskunum þar sem leiðtogar múslíma, klerkar og kennimenn eru að segja söfnuðinum að þeir sem ekki eru múslímar séu viðurstyggilegir og að múslímar séu öllum æðri. Nú er ljóst, að þessar moskur og skólar eru ekki eingöngu sótt af hörðum öfgamönnum. Þau eru einnig sótt af hófsömum og friðsömum múslímum, næstu nágrönnum ykkar ef til vill. Hvernig fer þessi vitneskja í ykkur um það hversu elskulegir, friðsamir og góðlegir þessir múslímar séu í raun? Múslímar geta verið hvort sem er afar vankunnandi um hvað trúin kennir eða afar útsmognir í því að vera ekki að fullu heiðarlegir um innihald kóransins og hadíðanna.

Mikill meirihluti múslíma er vaninn við að endursegja hina helgu texta án þess að skilja þá. Þeim er kennt að upphefja orðin en ekki að skilgreina þau, að lofa þau en ekki að gagnrýna þau. Þess vegna verða rökræður við múslíma yfirleitt vandræðaleg fyrir þá. Draumsýn þeirra hrynur þegar orðum er markaður rammi eða ritmálið er látið sæta gagnrýni   og viðurkenndri túlkunarfræði er beitt á textana.

Múslíma er fyrirskipað að spyrja einskis um trú sína. Þetta kemur fram í kóraninum, súru 5.101: „Ó þér sem trúið (múslímar), innið ekki um hluti hverjir , ef yður yrðu sýndir þeir, myndu valda yður hugarangri.“ Ef múslími efast um ummæli (í helgum ritum) er hann eða hún álitinn vera trúníðingur og það gæti leitt til þess að aðrir múslímar dræpu hann eða hann sætti heiðursdrápi af hálfu fjölskyldu sinnar. Ef fullyrðingar um friðsemd íslam væru sannar hversvegna ástunda svo margir múslímar ofbeldisverk og réttlæta þau með tilvísun í kóraninn. Ef íslam væri raunverulega trú friðar myndu óteljandi manns mótmæla slíkum túlkunum. Múslímar vita mætavel að það er ekkert í textunum eða trúarlegum réttarkerfum sem styðja yfirlýsingar um friðsemd. Þeir einfaldlega velja að segja ósannindi um íslam.

Múslímar vita að Vesturlandabúar eru ekki lengur ástfangnir af guðshugmyndinni. Vísindi og stjörnufræði hafa ýtt guði út af vettvangi almennings þar sem það reynist sífellt erfiðara að trúa á ósýnilega og yfirnáttúrulega guði. En vestrænn hugmyndaheimur er einnig umburðarlyndur og allt um lykjandi og múslímar notfæra sér það. Vesturlandabúar vanmeta óvini sína. Af því að þeir eru sjálfir að mestu leyti ónæmir fyrir trúarbrögðum trúa þeir ekki að til séu þeir sem vilja myrða aðra eða sprengja sjálfa sig í loft upp vegna hjátrúarlegra hugmynda.

Múslímar stóla á fáfræði ykkar til að koma ætlunarverki sínu áfram en þið þurfið að hafa í huga að þeim mun einlægari og ákafari sem múslími er í trú sinni þeim mun líklegri er hann til að verða hatursfullur og hættulegur gagnvart þeim sem ekki eru múslímar.

Múslímar á Vesturlöndum, undansláttarmenn, stjórnmálamenn og helstu fjölmiðlar endurtaka þrotlaust yfirlýsingar um að mikill meirihluti múslíma séu hófsamt og friðelskandi fólk og að aðeins örlítill minnihluti séu öfgamenn.

Ég bjó enn í Egyptalandi 11. september árið 2001, þegar 19 múslímar rændu flugvélum og drápu 3.000 saklausa borgara og ég get upplýst, að nær 80 milljónir egypta fögnuðu árásinni á amerískri grund og glötun á lífi saklausra manna. Allar almannasamgöngur voru gjaldfríar þann daginn í Egyptalandi og næstu þrjá daga buðu sumir matsölustaðir upp á ókeypis mat og desserta. Kvikmyndahús og skemmtigarðar buðu ókeypis aðgang og útvarpsrásir hættu ekki að útvarpa glöðum sigursöngvum. Þýðir þetta að aðeins flugræningjarnir 19 hafi verið öfgamenn en 80 milljónir múslíma í Egyptalandi hófsamt og friðelskandi fólk?

Ekki þarf að drepa neinn til þess að vera öfgafullur, róttækur eða hryðjuverkamaður. Það skilja Vesturlandabúar ekki. Það eru margar aðrar hliðar á jihad en dráp á blóðvellinum. Langflestir múslímar halda með hryðjuverkamönnum. Þeir trúa á sömu hugmyndafræðina og deila sömu markmiðum jafnvel þó þeir taki sér ekki vopn í hönd. Þess vegna eru langflestir þeirra þögulir og sýna ekki andstöðu við félaga meðal múslíma, sem myrða í nafni trúar þeirra.

Múslími getur yfirleitt aldrei orðið vinur kaffir (ekki múslíma) sem og helgir textar fyrirskipa. Kaffir er óhreinn í þeirra augum. Kóraninn segir þeim þetta. Þeir trúa að eldar helvítis bíði kaffírsins að lokum og eina ástæðan fyrir vináttu er til að snúa honum til íslam. Í íslam fyrirfinnst hugtaklið „Dawah“ eða „Daava“ en það er trúarleg skylda allra múslíma að reyna að snúa mönnum til íslam eða a.m.k. vera nógu slóttugur til þess að hindra ekki-múslíma frá því að verja sig og láta íslam ná markmiðum sínum. Þetta er til að gera einstakling, samfélag eða íbúahóp óvirkan. Eins og segir í súru 3,28 í kóraninum: „Ekki skulu trúaðir gera vantrúaða að vinum eða hjálparmönnum umfram trúaða. Ef einhver gerir slíkt verður enga hjálpa að fá frá Allah nema gert sé í varúðarskyni að þú megir verjast fyrir þeim…... “

Hræsnin er mikið notuðu og hvatt til hennar í samskiptum við kufar (ft. af kaffir, þýðandi). Það er kallað „Taqqiyah“ og nota af múslímum í löndum þar sem íslam ríkir ekki.

Múslímar drepa hver annan á hroðalegan hátt í múslímskum löndum. Múslímskir feður og mæður geta drepið dætur sínar fyrir að nota ekki íslamskar slæður eða fyrir að vera of vestrænar. Ef þeir eru svona miskunnlausir hver við annan hvernig getið þið þá vænst þess að þeir séu vinalegir gagnvart þeim sem ekki eru múslímar eða að þeir geri kaffir að vini sínum? Ef þið svarið að ekki allir múslímar hagi sér þannig athugið þá og viðurkennið að slíkt gerist og það gerist á hverjum einasta degi og er einungis þolað í íslömsku samfélagi.

Eftir nær allar hryðjuverkaárásir þykjast múslímar á Vesturlöndum fordæma morð á saklausu fólki eða þeir segja okkur að íslam fordæmi dráp á saklausum. Það sem þeir skýra hins vegar ekki út er að viðhorfið að vera saklaus getur aldrei átt við þá sem ekki eru múslímar, því að samkvæmt réttarkerfum í íslam hafa þeir (þ.e. ekki múslímar) hafnað boðskap Allah og Múhameð og það leiðir því af sjálfu sér að þeir eru ekki taldir saklausir. Þannig að þegar múslími segir við vestræna fréttamiðla og við áheyrendahóp sem er ekki múslímskur að íslam fordæmi dráp á saklausum eru þeir ekki beinlínis að ljúga. Þeir eru einfaldlega ekki að segja allan sannleikann þ.e. að saklausra sé aðeins að finna meðal múslíma í samræmi við lög íslam.

Þetta er mikið notaða bragð, kallast „Tawriya“ eða „Kitman“. Þetta er ómissandi þáttur í íslömskum fræðum um það hvernig eigi að meðhöndlað þá sem ekki eru múslímar. Þetta þýðir að múslimum leyfist að segja ykkur það sem þeim hentar en hafa í huga sér og hjarta ósagðan sannleikann. Þetta eru ekki taldar lygar í íslam.

Sama skilgreining gildir um orðin hryðjuverk og hryðjuverkamaður. Múslímar telja verknað sinn ekki vera hryðjuverk. Að þeirra mati eru verk þeirra aðeins mótstaða gegn vestrænni harðstjórn eða að þeir séu að verja íslam eða berjast við andstöðu, - þeir séu að taka þátt í jihad í þágu Allah. Þess vegna geta múslímar hæglega sagt að íslam fordæmi hryðjuverk eða að múslímar séu ekki hryðjuverkamenn því að í hjarta sínu trúa þeir að verknaður þeirra sé ekki hyrðjuverkastarfsemi og eins og fram kom hér að ofan séu þeir ekki að ljúga. Lokamarkmið íslam eru fyrst algjör yfirráð yfir landi ykkar og að lokum heimsins alls.

 

Munið orð múslímska terroristans Mohammad Atta þegar hann ávarpaði farþegana í flugi 11 áður en vélin skall á World Trade Centre 9/11. Hann sagði þeim í gegnum hátalakerfið: „Við höfum nokkrar flugvélar. Verið bara róleg og allt mun ganga vel. Við erum að snúa við til flugvallarins. Sitjið kyrr. Allt verður O.K. Ef þið reynið að færa ykkur úr stað eruð þið að valda ykkur sjálfum og flugvélinni hættu. Verið aðeins róleg.“ Síðan endurtók hann fyrri yfirlýsingu, „ verið bara róleg. Við erum að snúa við til flugvallarins. Ekki reyna neitt kjánalegt.“ Vesalings fórnarlömbin trúðu honum og höfðu hægt um sig án þess að átta sig á því að dauðinn blasti við þeim.

Þetta er það sem múslímar vilja að þið gerið, - bíðið róleg, vankunnandi og án mótþróa. Að vera þögul og aðhafast ekkert jafngildir einfaldlega að þið eruð að grafa ykkar eigin gröf með ykkar eigin höndum meðan þið verðið vitni að og leggið því lið að menning ykkar deyr fyrir tilverknað íslam.

Ef það eru ein skilaboð sem ég get komið til ykkar látum þá þau verða þessi: Verið stolt af landi ykkar, verðmætamati, siðmenningu ykkar, arfleyfð, menningu og trúarbrögðum. Það er þarna sem styrkur ykkar og kraftur liggur. Þið hafið ekki ástæðu fyrir neinni skömm.

Gleymið ekki að forfeður ykkar skópu og þið hafið erft bestu siðmenningu sem mannkynið hefur nokkru sinni kynnst. Þetta er siðmenningin sem færði heiminum upplýsinguna. Þetta er ástæðan fyrir því að fólk frá öllum heiminum, þar með talið múslímar, vilja og reyna að fá búsetu í löndum ykkar. Jafnvel þó að múslímar reyni að vekja hjá ykkur sektarkennd vegna einhverra sögulegra harma sinna látið ekki blekkjast af lágkúrulegum brögðum þeirra. Verið sterk og stolt. Þeir hafa milljón ástæður til að skammast sín vegna menningar sinnar, sögu og trúarbragða. Þeir eru meðal úrkynjuðustu þjóðfélaga sögunnar og lönd þeirra eru villimannlegustu og lágkúrulegustu lönd heimsins. En þeir telja sjálfum sér trú um að þeir séu fullkomnir, - stoltir og að þeir séu í hlutverki hinna guðræknu.

Ef þið sýnið múslímum að ykkur skorti stolt vegna þess hvernig þið hafið mótast af menningu ykkar eða einhver merki um veika samfélagslega stöðu eða sjálfsásökun vegna sögunnar þá munu þeir nota það gegn ykkur og gera ykkur að bráð sinni. Munið að enginn getur sest upp á bak ykkar meðan þið standið upprétt.

Múslímar nota ykkar eigin lýðræðislegu lög gegn ykkur með góðum árangri meðan þið fljótið áfram sofandi eins og í djúpu meðvitundarleysi. Þetta gerir að vinstri menn bera nafngiftina með réttu, - nytsamir fávitar. Þeir eru sífelt haldnir skömm og sjálfshatri og verða fyrstu fórnarlömg íslam þegar það nær yfirhöndinni. Múslímar nota vinstri menn eins og kylfu til þess að lumbra á ykkur en ekki einu sinni þeir munu verða viðurkenndir sem vinir nema þeir kjósi að snúast til íslamtrúar eða samþykka að taka stöðu annars flokks borgara, - dhimmi-stöðu. Vinstri menn og aðrir undansláttumenn verða fyrstu fórnarlömb íslam. Að sættast við illskuna er gunguskapur.

Land ykkar er eins og hús ykkar. Þið ætlast til þess að gestir virði ykkar reglur, - ekki öfugt. Gestir verða að meta velvilja ykkar og gestrisni að taka við þeim yfir á ykkar yfirráðasvæði og reyna ekki að koma sínum reglum yfir á ykkur. Þetta er húsið ykkar. Þið eigið það og ykkur ber að annast það og verja. Ef gesti líkar ekki við reglur ykkar verður hann að fara. Enginn neyddi hann til þess að heimsækja ykkur og enginn mun hindra að hann fari. Eins og hann valdi sjálfur að koma í hús ykkar þá getur hann einnig sjálfur valið að fara. Það er einnig hægt að fjarlægja hann með valdi ef þess er þörf.

Í 1400 ár hefur íslam hefur verið varið fyrir gagnrýni. Enginn hefur dirfst að efast um þetta trúarkerfi til þess að verða ekki dæmdur til tortímingar. Íslam er umkringt háum múrum sem múslímum er ekki leyft að skyggnast yfir. Sú hugmynd að efast um íslam er óhugsandi fyrir múslíma þannig að þeir geta engan veginn sætt sig við að sumir aðrir eru farnir að brjóta steina úr múrunum til að hleypa ljósi í gegnum þá. Þeim er um megn að líða þá staðreynd að byrjað er að afhjúpa íslam eins og manneskju með því að fjarlægja hverja flíkina á fætur annarrar. Og þegar hvert lagið á fætur öðru er fjarlægt er fólk farið að sjá íslam eins og það raunverulega er og múslímar berjast ákafar en nokkru sinni til að hylja sannleikann.

Venjulegur múslími er ófær um að skilja á milli gagnrýni og móðgunar, milli analýsu og árásar. Þeir skilgreina alla gagnrýni á íslam sem árás og bregðast við með árás eða óvirðingu. Munið að hugtakið „hatursumræða“ eða „móðgun“ er annað í hugarheimi íslam en almennt í heiminum.

Íslam lítur á allt sem múslímum líkar ekki að heyra sem hatursumræðu, jafnvel þó að það sé sannleikanum samkvæmt. Eða eitthvað sem þeir vilja sjálfir ekki viðurkenna um trúarbrögð sín eða vilja ekki að öðrum sé kunnugt um. Þannig er afar móðgandi fyrir múslíma ef sagt er að sendiboði íslam hafi verið barnaníðingur, þrátt fyrir að opinberlega viðurkenndar hadíður staðfesti það. Aisha var 6 ára þegar hún var föstnuð Múhameð 54 ára að aldri. Múslímar munu segja ykkur að þetta hafi verið venjan á þessum tíma. Þeir segja ævinlega að þið séuð að taka málin úr samhengi. Hvaða samhengi sem er gerir orð og athafnir Múhameðs andstyggileg, ill og gjörsneydd allri virðingu og göfgi.

Ráðast verður beint á hindranir þess að gagnrýna íslam. Hver sem er ætti að geta gagnrýnt íslam án ótta eða hefndaraðgerða. Múslímar verða að læra að þeir eru ekki ofar gagnrýni eða öðru fólki æðra né trúarbrögð þeirra. Eins og öll önnur trúarbrögð ætti að hafa efasemdir um íslam, grandskoða það og gagnrýna.

Múslímar eru meistarar í blekkingum og hagræðingum. Þeir nota róg til að ógna þér og þagga niður í þér. Þeir vita sem er að fátt óttast Vesturlandabúar jafn mikið og að vera brugðið um kynþáttafordóma þannig að múslíma hika ekki við kalla alla þá rasista sem eru ekki sammála þeim eða neita að afhenda það sem þeir vilja fá. Þeir nota þessi orð þó að íslam sé ekki kynþáttur heldur trúarkerfi. Eins og ég sagði áður: ekki sýna múslímum nein veikleikamerki og leyfið þeim ekki að koma sínu verðmati yfir á ykkur. Þeir skilja aðeins mál valdsins. Segið einfaldlega nei við óendanlegum og óraunhæfum kröfum þeirra.

Munið að múslímum líkar best að koma fram sem fórnarlömb. Það er þeirra sterkasta vopn gegn Vesturlöndum. Staða fórnarlamba gerir þeim kleift að beita ofbeldi og gefur þeim ástæðu til að ráðast á ekki-múslíma um heim allan. Það fyllir þá hatri sem elur af sér aukið ofbeldi. Þar að auki gerir fórnarlambastaða þeim kleift að þagga niður í ykkur og stöðvar andstöðu ykkar við að þeir komi fram ætlunarverki sínu. Þess vegna er auðveldast fyrir þá að hengja merkimiða á þá sem gagnrýna íslam með orðunum rasisti, íslamfóbía eða ofstækismaður.

Einu þarf að lokum að taka vel eftir. Múslímar læða að því fráleita sálfræðilega bragði að eigna öðrum eigin hvatir. Þeir ásaka ykkur um að vera það sem þeir eru sjálfir. Þeir ásaka ykkur um að vera rasistar, sem þeir eru sjálfir. Íslam snýst algjörlega um rasisma. Þeir ásaka aðra um að vera hatursfulla en hata sjálfir skilmála- og takmarkalaust. Þeir ásaka ykkur um fordóma en haga sér eins og þeir séu öllum öðrum æðri.

Múslímar eru almennt haldnir sameiginlegu hópofsóknaræði. Þannig hefur það verið frá tímum spámannsins og þannig er það enn í dag. Þeir trúa því að þeir séu stöðugt ofsóttir, sæti mismunun og séu kúgaðir af þeim sem ekki eru múslímar. Þeir trúa því að gyðingar og kristnir séu með samsæri gegn þeim til að ná þeim yfir til kristni eða gyðingdóms. Sum vers kóransins magna þessa sjúku tilfinningu eins og súra 2.120 „ Og aldrei munu gyðingar eða kristnir viðurkenna yður fyrr en þér fylgið trú þeirra.“

Múslímar sem búa á Vesturlöndum eru alltaf í vörn. Þeir telja allar kröfur um aga sérstaklega beint að múslímum eða telja það andmúslímska mismunun ef fráleitum trúarlegum kröfum þeirra er hafnað. Þar af leiðir að múslímar valda miklum vandræðum og óþarfa hausverk meðal gestgjafaþjóða og gagnvart fólkinu sem bauð þá velkomin til lands síns.

Af hverju? Stærstu mistökin eru að þjóðlönd líða heimsvaldastefnu íslamskrar menningar. Múslímar hafa notfært sér örlæti Vesturlanda gagnvart flóttamönnum og hælisleitendum. Þeir hafa notað brögðin sem eru kennd við trójuhestinn til innrásar og yfirtöku. Með þjóðflutningum sem nú eiga sér stað á vegum íslam til Vesturlanda ( Norður-Ameríku, Evrópu og Ástralíu) erum við vitni að endalokum Vesturlanda eins og við þekkjum þau og metum mikils. Íslamski innflutningurinn eru banvænustu mistök sem Vesturlönd hafa nokkru sinni gert. Enginn þekkir íslam og hugarfar múslíma betur en þeir sem hafa þurft að líða fyrir að íslam hefur verið hluti lífs þeirra.

Ef þið hlustið eftir ópum Koptana í Egytalandi, kristinna í Sýrlandi, Írak, Súdan, Pakistan og öllum öðrum múslímskum löndum munuð þið heyra kór sem mælir einum rómi um hrylling sem þeir hafa þurft að þola vegna íslam. Sjáið tárin og sársaukan hjá minnihlutahópum í hverju einasta íslömsku samfélagi. Þessi tár segja ykkur allt um hið sanna eðli íslam. Heyrið blóðið í fyrrverandi múslímum hamast. Það er blóð þeirra sem hrópar sérhverja sekúndu til hins hluta heimsins: „Vaknið !“ Í öllum bænum hlustið á mál mitt, grát minn. Í öllum bænum sjáið og skynjið tár mín. Hlustið á skilaboð míns dunandi blóðs. Ég er fórnarlamb íslam sem bjarðaðist.“

Enski textinn:

http://nocompulsion.com/a-warning-to-the-west-a-voice-from-egypt/

 

 

 

Sannleikurinn eða góðmennskan

Þessa daganna, þegar allar vinsældaleitandi smásálir íslenskra stjórnmála keppast hver um aðra að yfirbjóða í fráleitu kapphlaupi um hæstu boð vegna innrásar frá íslamska heiminum og svörtu Afríku inn til Vesturlanda, kvaddi ung kona frá Íran sér hljóðs á lokadegi menningarviku Reykjavík Dance Festivals og Lókal í dag. Þessi kona er raunverulegur pólitískur flóttamaður frá Íran en ekki velferðarfarþegi að leita sér betra lífs á kostnað annarra eins og langflestir þeir eru, sem nú koma hundruðum þúsunda talsins frá ónýtum samfélögum, þar sem íslam er stýrikerfi samfélagsins.

Lýsing Nazanin á þeim hryllingi, sem sérstaklega konur búa við í Íran eftir að erkiklerkarnir með Khomeini í broddi fylkingar breytti landinu 1979 í íslamskt helvíti, kemur ekkert á óvart þeim sem hafa borið sig eftir upplýsingum og eru ekki blindaðir af villandi upplýsingum fjölmiðla, háskólanna og þeirra sem telja sjálfum sér og öðrum trú um að þeir séu handhafar stóra sannleika um sögu þessara landa og ástand mála þar nú um stundir.

Vonandi verður kjarkur Nazanin til þess að allur almenningur á Íslandi fær að heyra hvaða ástæður urðu til þess að hún varð að flýja frá ástkæru heimalandi sínu, fjölskyldu og vinum vegna grimmdar íslam, brjálæðis erkiklerkanna og sharíalaga. Þó að ég og ýmsir fleiri hafi reynt að segja þessa sögu undanfarin mörg ár í ræðu og riti hafa afar óheppilegir menn orðið til þess að gera orð okkur tortryggileg með því að væna okkur um alls kyns slæmar hvatir. Þarna eru ekki síst þeir á ferðinni sem teljast vera á vinstra kantinum og hefur tekist á fá á sig menningarvita- eða fræðimannastimpil þó að framganga þeirra í þessarri umræðu ætti að gefa þeim allt annan og leiðinlegri stimpil.

Nazanin hafði þriggja ára háskólanám að baki þegar kom að forsetakosningum í Íran 2009. Hún studdi Mousavi, sem lofaði auknu frelsi og lýðræði og sem bauð sig fram gegn Ahmadinejad, handbendi erkiklerkanna, andstæðinga lýðræðis og frelsis. Allur heimurinn vissi að þjóðin studdi Mousavi en samt varð niðurstaða talningar upp úr kössunum Ahmadinejad í vil. Hin augljósu kosningasvik urðu til þess að hundruðir þúsunda manna streymdi út á götunnar. Uppreisnin var barinn niður af miskunarleysi, - blóðið rann og var m.a. Neda Agha-Soltan 26 ára háskólanemi myrt. Myndband af dauðastríði hennar á götu í Teheran fór um alla netheima. Eins hefði getað farið fyrir Nazanin en ekki er að efa að hún væri annað hvort dauð eða í fangelsi ef henni hefði ekki tekist að flýja. Tveimur árum eftir að henni tókst að komast yfir til Tyrklands, lenti hún nánast óvart á Íslandi á leið til Kanada.

Nazanin er pólitískur flóttamaður sem ég fagna. Hún er kjarkmikil og menntuð og hún lætur ekki dusilmenni segja sér fyrir verkum. Hún þorir að segja sannleikann um íslam jafnvel þó hún viti eins og allir múslímar að það getur leitt dauðann yfir hana. Íslensku dusilmennin í fræðimannakufli þora ekki einu sinni að kynna sér málin af hræðslu við að einhverjir myndu kalla þá einhverjum vanalegum og gjörsamlega bitlausum nöfnum: rasisti, fasisti, ný-rasisti, nýfasisti, útlendingahatari, hægri öfgamaður eða hvaða bjánaleg orð sem mönnum dettur til hugar að kalla okkur sem höfum ekki látið hræða okkur frá því að bera sannleikanum vitni í þessum efnum.

Eflaust munu allir þessir rosalega “góðu” menn halda áfram að yfirbjóða hvern annan í því að skófla hrjáðu fólki, veðferðarfarþegum og nokkrum alvöru hryðjaverkamönnum í bland inn í landið á kostnað ríkiskassans. “Góðmennskan” verður öll á kostnað annarra en þeirra sjálfra. Reynslan sýnir það erlendis að hver einstaklingur af þessu tagi kostar að meðaltali 100-200 milljónir króna þegar á heildina er litið. Árni Páll vill fá 500 manns. Þeir kosta 50-100 milljarða króna. Hann virðist treysta því að landið komi innanfeitt undan tíma hægri stjórnarinnar!

Ber að skilja orð mín svo að við eigum ekkert að gera til hjálpar þessu vesalings fólki frá löndum sem býr við ónýtt stjórnarfar? Nei! Þau eiga ekki að skiljast þannig. Við eigum að leggja rækt við fólk eins og Nazanin og hjálpa henni til þess að hafa áhrif í sínu heimalandi og endurheimta ættjörð sína úr greipum helvítis, sem íslam er og hefur verið í 14 aldir. Við eigum að segja sannleikann um íslam og hvern þann hrylling annan sem hrjáir þessi lönd. Undansláttumenn viðhalda ástandinu í þessum löndu. Þeir sem segja sannleikann koma breytingum til leiðar. Mörg þessara landa er eftirsóknarverðastir staðir jarðarinnar frá náttúrunnar hendi. Ekkert ætti að hindra þar gott mannlíf ef fólkið fengið að ráða sér sjálft og byggi við frelsi og lýðræði.

Engum heilvita mann datt til hugar að lausnin á vanda fólks í Þýskalandi á dögum nasismans væri að koma því öllu fyrir í löndum sem bjuggu við andlega heil stjórnvöld eða íbúum Rússlands, Kína, Kúbu, Norður-Kóreu o.s.fr. Vandi þessara samfélaga allra er ekki að þarna búi annars konar fólk en í löndum sem búa við frið, velmegun og frelsi heldur að það býr við stjórnarfar sem leiðir til fátæktar og eymdar. Íslam er hræðilegra en kommúnisminn og nasisminn til samans. Þann sannleika verðum við hafa einurð og kjark til þess að segja.

 

 

 

Stjórnmálaskýrandi á haus

 

Sjaldan bregst Eiríki Bergmann, prófessor í stjórnmálafræði við Bifröst, dómgreindarleysið þegar hann leggur mat á þróun stjórnmála í Evrópu. Nú síðast fer hann mikinn um úrslitin í dönsku þingkosningunum og lýsir áhyggjum af uppgangi hægri öfgaflokka og uppgangi þjóðernishyggju eins og hann telur stórsigur Danska þjóðarflokksins vera til merkis um.

Flokkurinn hefur lengi krafist hertra aðgerða gegn hömlulausum straumi flóttamanna til Danmerkur og innflutningi fólks frá menningarsvæðum sem hafa sýnt það í verki að vilja ekki aðlagast dönsku samfélagi eða geta það hreinlega ekki. Stjórnvöld hafa flotið sofandi að feigðarósi í þessum efnum og er nú svo komið að sofandahátturinn hefur leitt mikinn og vaxandi vanda yfir danskt samfélag eins og raunar yfir nær öll lönd Vestur-Evrópu.

Almenningur í Danmörku lætur sér ekki segja sér það lengur að þessi þróun sé til farsældar. Fráleitar lygar um kosti fjölmenningarsamfélagsins ganga ekki lengur í danska kjósendur. Staðreyndirnar tala allar öðru máli og eru augljósar öllum nema fólki eins og Eiríki Bergmann sem er haldinn einhverri brjálæðislegri firru sem hefur kallast pólitísk rétthugsun. Þessi nátttröll þjóðfélagsumræðunnar neita að sjá það augljósa sem er einfaldlega að hugmyndafræði íslam á ekkert erindi inn í frjáls og þróuð vestrænt samfélög vegna forneskju, alræðislegra tilburða og ofstopa.

Allir flokkar hafa fundið fyrir vaxandi óþoli Dana gagnvart öfgum fylgjanda Múhammeðs. Þess vegna vildu allir flokkar koma til móts við yfirgnæfandi kröfu danskra kjósenda að stjórnvöld stemmi á að ósi áður en það verður hreinlega um seinan og allsherjar borgarastyrjöld skellur á. Lærðum stjórnmálafræðingi ætti ekki að vera skotaskuld úr því að sjá svo augljósa þróun fyrir. Eða hvað? Já eins og þeir sáu fyrir þróunina í arabíska vorinu !!! Eða ekki?

Úrslit kosninganna sýna að kjósendur treysta Danska þjóðarflokknum umfram aðra flokka að standa við kosningaloforðin hvað þetta varðar. Í stað þess að að fagna lýðræðinu og kostum þess velur Eiríkur að afflytja úrslítin sem eru þó öllum ljós. Þessi úrslit eru engin merki um öfgaþróun í dönsku samfélagi heldur merki um það að Danir hafa með yfirvegun og skynsemi komist að þeirri augljósu niðurstöðu að sú þróun sem hefur verið í gangi í Danmörku og raunar allri Evrópu er ekki til farsældar. Langt frá því og löngu tímabært að tala um það af viti en ekki með fráleitum pólitískum rétttrúnaði.

Það er ansi hart að Eiríkur skuli láta sér detta það í hug að gera almenna borgara í Danmörku að öfgamönnum. Það er einnig ansi hart að hann skuli flokka Danska Þjóðarflokkinn sem hægri öfgaflokk. Þetta er flokkurinn sem hafði á stefnuskrá sinni að auka á velferðarkerfið og þar af leiðandi að stækka hlut ríkisins í samfélaginu. Hvenær varð það áhersluatriði hægriflokka? Danski Þjóðarflokklurinn vill að Danir gangi úr Evrópusambandinu. Er það kannski það sem gerir flokkinn að öfga hægriflokki eins og t.d. Vinstri grænir teljast til hægri öfgaflokks hérlendis?

Það er raunar þægilegt að hafa menn eins og Eirík Bergmann I þjóðfélagsumræðunni. Án þess að leggja í það mikla vinnu er hægt að ganga að því vísu að sjónarmið andstæð hans eru ávalt vænlegust. Hann er stjórnmálaskýrandinn á haus.

 

 

Hver siglir á fíflaskipinu?

Árni Matthíasson blaðamaður Mbl vitnar í skemmtilega allegóríu um fíflaskipið sem ýmsir hafa notað í gegnum tíðina til að lýsa kjánum sem eru að ana út í einhverja vitleysu eða gá ekki að sér oft vegna gáfna- og þekkingarskorts eða málefnalegrar forstokkunar og ofstækis. Oft er skipinu ekki valin neinn áfangastaður. En af því að Árni er tæknilega sinnaður nútímamaður vill hann setja okkur fíflin, sem hann vill þagga niður í, upp í fíflarútu sem æki með okkur út í buskann og endaði úti í móa þar sem við ættum heima. Rútan þarf ekki að vera stór segir Árni af því að við erum ekki stór hópur. Honum er líka léttir í því að hugsa til þess að við séum komnir af léttasta skeiði svo að dauðinn muni fljótlega þagga niður í okkur.

Árni segir það réttilega að fíflaskipið hefur verið látið ná til ýmissa hópa alveg frá tímum Plato sem fyrstur er sagður hafa notað þessa líkingarsögu. Sagan er sérlega gagnleg til aða þagga niður í andstæðingum ef rökin vantar. Þeir eru sagðir vera í fíflaskipinu. Þarf frekari rök? Ef svarið er já þá eru önnur til sem Árni notar einnig fimlega í grein sinn, - að hengja merkimiða á andstæðinginn og ætla honum ýmsar kenndir sem koma þó ekkert því málefni við sem til umfjöllunar er. Þannig segir hann okkur öfgamennina, sem höfum farið „hamförum vegna moskunnar á vegum Íslands í Feneyjum og æsum okkur yfir múslímum“, einnig á móti „nýjungum í listsköpun, á móti réttindum samkynhneigðra og kynfrelsi kvenna“. Hann segir okkar keppast við að skrifa vanstilltar bloggfærslur og „klappa hver öðrum á bakið fyrir að hafa nú aldeilis sýnt múslimum / hommum / femínistum / listamönnum í tvo heimana í einskonar haturshópefli”.

Ég get ekki svarað fyrir allan hópinn en þessir merkimiðar eiga ekki við mig, - engir þeirra.Og þó einhver merkimiðinn ætti við skipti það bara engu máli um umfjöllunarefnið. Merkimiðinn að vera á móti múslímum sem er þó annar aðal útgangspunktur Árna á ekki einu sinni við um mig. Ég er á móti sumum múslímum alveg eins og ég er á móti sumum kristnum mönnum. Árni ræður greinilega ekki við það frekar en margur að skilja á milli íslam og múslíma. Múslímar eru alls konar fólk, gott og vont eins og gengur og gerist með allt fólk jarðarainnar. Íslam er hugmyndafræði. Múslímar eru fólk sem var svo óheppið að fæðast inn í samfélag þar sem íslam drottnar af miskunnleysi yfir mannfólkinu í öllum sínum hrikalega ljótleika. Ég er 100 % andvígur íslam en flestir múslímar eiga alla mina samúð því að hlutskipti þeirra er sannarlega ömurlegt.

Svo er alltaf spurninginn hver er á fleyi hinna andlegu heilu og hver er á fíflaskipinu á leið sinni í fíflaparadís? Eru það Árni, Goddur og undansláttar- og bætiflákamennirnir eða einhverjir aðrir? Ég veit hvert svar mitt er án þess að þurfa að grípa til merkimiða. Merkimiðar liggja þó á lausu.

Vankunnáttan er hættuleg

Endurreisnin átti upptök sín á Norður-Ítalíu á 14. öld, fyrst og fremst í Firenze (Flórens) en einnig í borgríkjum eins og Feneyjum, sem stóðu þá í miklum blóma. Forsendur endurreisnarinnar voru eflaust margar. Aðflutningur grískra fræðimanna vó þar kannski þyngst. Þeir voru á flótta undan grimmilegri innrás múslímskra Tyrkja. Tyrkirnir og aðrir múslímar höfðu herjað á byzantíska ríkið, hið kristilega gríska ríki einnig nefnt Austur-rómverska ríkið, í átta aldir áður en Býzantíum hvarf endanlega inn í söguna með falli Konstantínópel árið 1453.

Þrengt var jafnt og þétt allar aldirnar að kristnum mönnum í gríska heimsveldinu sem teygði sig um tíma frá Balkanskaganum um öll Mið-Austurlönd langleiðina að Atlantshafsströnd Norður-Afríku. Fyrsti stóri ósigurinn var við Yarmouk í ágúst árið 636, rétt við núverandi landamæri Sýrlands, Jórdaníu og Ísrael. Orrustan breytti gangi sögunnar. Þá hófst hernám íslams á öllu svæðinu frá Spáni í vestri til Indlands í austri með blóðbaði, sem hefur staðið að mestu í tæpar 14 aldir með smáhléum.

Hinir grísku kristnu fræðimenn áttu rætur sínar ekki síður í grískri fornaldarheimspeki en kristninni. Flótti þeirra undan villimennsku hins frumstæða, ómenntaða íslams fór vaxandi allar aldirnar eftir því sem íslam óx ásmegin. Eðlilega flúðu þeir inn í hinn kristna heim og þá ekki hvað síst þegar á leið til Ítalíu sem var annað höfuðvígi kristninnar. Rómverjar höfðu alltaf mikil tengsl við gríska menningu sem aldrei höfðu rofnað. Þar var skilningurinn hvað mestur á grískri arfleifð. Kristnin sjálf var með annan fótinn í grískum menningarheimi. Þar stóð vagga kristninnar.

Með grísku fræðimönnunum komu höfuðrit grískrar heimspeki og menningar, hin tæra hugsun almennrar rökhyggju og skynsemi og færðu nýtt blóð inn í gróskumikil samfélögin t.d. í Feneyjum þar sem auður hafði myndast með verslun og siglingum. Með þeim kom einnig ýmsilegt það besta sem samfélögin, sem þeir flúðu frá, höfðu upp á að bjóða. Menning heimsins reis hvað hæst í Mið-Austurlöndum áður en íslam lagði gullaldarmenninguna þar í rúst smám saman allar aldirnar til okkar daga og heldur því verki áfram eins og ljóst ætti að vera öllum.

Ímyndaðar gullaldir íslams voru aldrei til en hámenningin sem var til á þessum svæðum fyrir daga íslams hvarf ekki á sama augabragði og íslam náði völdum heldur var smámsaman murkað úr menningunni lífið eins og auðséð er hvar sem litið er um hinn múslímska heim, einnig þar sem olían vellur fyrirhafnarlaust fram. Vesturlönd hafa liðið hagsmunaöflum að koma afbakaðri sögu múslíma á framfæri, - sögu sem er röng í öllu sem skiptir máli og orðið löngu tímabært hreinsa til, m.a. í Háskóla Íslands.

Allar aldirnar þar til Ottóman-veldið féll í fyrri heimsstyrjöldinni þoldu flest löndin í sunnanveðri Evrópu og þó sérstaklega við Miðjarðarhaf endalausar skærur af hálfu múslíma og þá ekki hvað síst Ottómana sem Evrópubúar óttuðust og hötuðu og báðu góðan guð að forða sér frá. Herskáir múslímar í dag eru með endalausar heitingar að farga öllum þeim sem ekki eru múslímar og leggja allan heiminn undir íslam, - ekki síst höfuðvígi kristninnar að þeirra mati, Róm, en London og Washington eru einnig iðulega nefnd hjá froðufellandi sjeikum. Feneyjabúar háðu mannskæð stríð við hin myrku öfl íslams eins og fleiri ríki Ítalíu, stundum með sáru tapi. Dante lýsir dvöl Múhameðs í helvíti og í myndlist þess tíma sést fyrirmynd allra múslíma dvelja á sama stað.

Þetta er sagan í mjög stuttu máli sem þarf að hafa í huga þegar skoðuð er sú snargalna ákvörðun yfirvalds íslenskra lista og menningar að heiðra »menningararf íslams« í Feneyjum með því að opna þar mosku í nafni íslenskrar listar inni í aflagðri kirkju í trássi við staðfasta ákvörðun yfirvalda þar að leyfa ekki byggingu mosku í borginni.

Því verður ekki trúað að illur vilji búi hér að baki. Þessi fráleita og hættulega ákvörðun fyrir hagsmuni Íslands sýnir mikla vanþekkingu á Íslandi á sögunni og hugmyndafræði íslams. Stjórnvöld, fjölmiðlaheimurinn, kirkjan og háskólasamfélagið vita nánast ekkert um íslam eða sögu þess nema afar afbakaðar upplýsingar sem eru verri en engar. Vita ekki að íslam er fyrst og fremst stjórnmálakerfi sem miðar að því að ná heiminum undir þetta fráleita alræðiskerfi sem er varhugaverðara en kommúnisminn og fasisminn samanlagðir. Ég vil þó ekki leysa stjórnvöld undan ábyrgð. Enginn getur verið svo blankur að hann viti ekki að þetta er eldfimt efni. Þess vegna ber að vanda sig en ana ekki áfram í ábyrgðarleysi. Hagsmunir Íslands krefjast þess að ofangreindir aðilar taki hausinn upp úr sandinum og kynni sér þá ógn sem steðjar að Íslandi. Vankunnátta er hættuleg.

Heilög María: Della og eymd.

Ég hef lengi verið sammála því að styðja eigi listir í landinu vegna samfélagslegs gildis lista almennt, - ekki einungis til að fegra mannlífið heldur einnig vegna þess að listsköpun ýmis konar leiðir til aukinnar sköpunar samfélagsins sem aftur leiðir til framfara og aukinnar velsældar. Þó að tengingin sé ekki ávalt augljós þá er hún engu að síður til staðar við nánari skoðun. Listalífi landsins er mikilvægt að ýta undir velvilja landsmanna. Þeim og raunar landsmönnum öllum liggur þó mikið við að farið sé með gát með þá skattpeninga þjóðarinnar, sem varið er til listalífsins.

Vandséð er hvernig hægt hefði verið að haga sér hörmulegar við val á aðkomu Íslands að Feneyjartvíæringnum en raunin er núna. Svona vinnubrögð eru beinlínis til þess fallinn að fæla almenning frá stuðningi við listir af almannafé. Valinn er erlendur maður sem hefur hæpna tengingu við listalíf þjóðarinnar, - maður sem ekki hefur vakið hér neina athygli og vandséð hvaða erindi peningar almennings hafa til að styrkja.

Stundum hefur tekist vel til við val á íslenskum listamönnum og þetta tækifæri orðið þeim mikil lyftistöng. Ánægja t.d. að hugsa til Ragnars Kjartanssonar sem varð m.a. vegna þess að stórri alþjóðlegri listastjörnu. Þegar svo tekst til hefur skattfé almennings greinilega verið vel varið og vegur íslenskrar menningar aukist.Og í þokkabót skila stórauknar tekjur listamannsins peningum aftur í ríkiskassann og framlagið endurheimtist.

Yfir allan þjófabálk tekur þó með viðfangsefni þessa útlenska listamanns, sem við höfum engar skyldur við. Hann er farinn í pólitíska herferð á okkar kostnað til að legga íslamskri útþennslustefnu lið, hann hefur gengið jihad á hönd. Stjórnvöld í Feneyjum hafa hafnað því að múslímar megi byggja sér mosku í Feneyjum en nú á að vinna gegn þeim með íslenskum skattpeningum með því að reisa mosku innan í aflagðri krikju og það í nafni íslenskrar listar.

Afsökunin fyrir þessu fáránlega uppátæki er “sterk áhrif íslamskrar menningar” í Feneyjum eins og segir í frétt um þessi ósköp. Það má nú aldeilis segja að íslam hafi haft mikil áhrif með m.a. margra alda ófriði tyrkneska ofbeldisríkis Ottómana, sem herjaði á alla Evrópu og uppskáru hatur og ótta. Þessi kirkja sem hét “Santa Maria della Misericordia” og væri hægt að þýða með viðeigandi afbökun: Heilög María: Della og eymd.

Er ekki kominn tími til þess að standa í lappirnar gegn íslömsku jihad sem nú er í blóðugri útrás viða um lönd og velta fyrir sér örlögum 270 milljónum manna af ýmsum öðrum trúarbrögðum sem hafa orðið fórnarlömb þessa hryllings í tæpra 14 alda sögu þessa hugmyndakerfis. Það hefur reynst heiminum hættulegra en kommúnisminn og nasisminn samanlagðir. Framlag Íslands er ekki í þágu umburðarlyndis heldur í þágu forheimskunar.

 

 

 

Moska í íslenska skálanum

Lágkúra sjónvarpsstöðvanna

Lágkúran í íslenskri fjölmiðlun sannaðist enn eina ferðina í þættinum „Ísland í dag“ á Stöð 2 í gær og svo aftur í fréttatíma sjónvarpsins í kvöld þegar þessir áhrifamiklu fjölmiðlar lögðust í einhliða hatursáróður gegn Israel með viðtali við og umfjöllun um norska lækninn Mads Gilbert. Gilbert var kynntur til sögunnar sem fórnfús mannvinur sem hafi ítrekað  lagt lið sárþjáðum fórnarlömbum hernáms og blóðugra árása Israels á saklausa borgara á Gaza. Hið sanna er hins vegar að Mads Gilbert er alræmdur öfgamaður, sótsvartur marxisti, áróðursmaður gegn Ísrael og stuðningsmaður múslímskra hermdarverkamanna.

Hann stóð með Mao, sem myrti 80 milljónir landa sinna. Hann hefur orðið vís að því að hagræða staðreyndum, láta vera að segja sannleikann um afar mikilvæg atriði og sagður taka þátt í Pallywood með því að sviðsetja skelfingu fyrir myndatöku og fréttaflutning eins og tíðkast hjá Hamas og raunar einnig hjá Fatah. Hann hefur gengið ómennsku Hamas á hönd  og gott ef hann stóð ekki með Pol Pott, þeim snyrtilega fjöldamorðingja.

Fjölmiðlar hafa ítrekað verið varaðir við sjónarmiðum Gilberts, sem aðrir læknar hafa ásakað fyrir að brjóta Hippokratesar eiðinn  með því að styðja hermdarverk, standa með Hamas og kynda undir í átökum í Mið-Austurlöndum. Hann er ásakaður fyrir að nota læknisstörf til framdráttar einstrengingslegri pólitískri baráttu. Fyrir nokkru mótmæltu 9 virtir fulltrúar læknisfræðinnar í ýmsum löndum málflutningi hans og þeirri ómaklegu viðurkenningu, sem hann hefði hlotið fyrir störf sín á Gaza.

Það var raunar félagsskapurinn Ísland- Palestína undir stjórn Sveins Rúnars læknis, sem fékk þennan mann hingað til lands til að bera lyginni vitni eins og ljóst var með því að horfa á útsendinu beggja sjónvarpsstöðva landsins. Hvílík forsmán!

Gilbert hefur gengið svo langt í ofstæki sínu að réttlæta árásir á tvíburaturnana í New York 11. sept 2001 og morð þrjú þúsund saklausra borgara í viðtali við norskt dagblað. Al-Shifa sjúkrahúsið á Gaza þar sem hann starfaði hýsti herstjórn Hamas og gott ef ekki vopnabúr eins og skóli SÞ á Gaza gerði og fleiri hús í þjónustu almennra borgara. Hann horfði á  Hamas-liða skjóta eldflugum sínum að almenningi í Israel nánast stefnulaust og hitta fyrir einnig almenning á Gaza. Það mannfall var skrifað á reikning Iraela þó að allir á Gaza vissu það sanna. Hann horfði á Hamas nota almenna borgara og jafnvel börn sem skjöld fyrir skotpalla sína og hermenn án þess að gera athugasemdir, - athæfi sem er ekki einasta stríðsglæpur heldur fyrirlitlegt á hvaða mælikvarða sem er.

Við þurfum ekki menn eins og Mads Gilbert til að lýsa einu eða neinu fyrir okkur. Slíkir menn eru margfalt verri en enginn. Þeir kynda undir djöfulskap þegar heimurinn þarf umfram allt að setja niður deilur. þeir afvegaleiða sannleikann. Þessir menn eru verstu níðingar sem hugsast getur þrátt fyrir að þeir slái sér á brjóst. Sennilega er Mads Gilbert siðblindur sósíópat sem trúir sínu eigin bulli eða telur tilganginn helga meðalið.

Það ætti að vera lágmarkskrafa  okkar sem erum ofurseldir fjölmiðlun að þeir standi í lappirnar og kanni bakgrunn þeirra sem birtast okkur gagnrýnislaust. Fæstir hafa forsendur til þess að sjá í gegnum svona fréttaflutning og eru því berskjaldaðir fyrir því að mynda hjá sér kolranga heimsmynd þar sem staðreyndum er snúið á hvolf. Kolrangar heimsmyndir eru hættulegar eins og sagan ber vitni um.

.

Hugmyndafræðin skiptir öllu

 Á tveimur mannsöldrum, sem liðnir eru frá skiptingu Kóreu árið 1945 í Norður- og Suður-Kóreu hafa lífskjör mæld í hagfræðilegum stærðum þróast í þessum hlutum landsins þannig að suðurhlutinn mælist með 20 sinnum betri efnahagsleg kjör en ríkir í Norður Kóreu, sem kallar sig því fárleita nafni Alþýðulýðveldið Kórea. Hér er miðað við þann mælikvarða sem kemur best út fyrir „alþýðulýðveldið“ þ.e. innlenda kaupgetu þjóðarframleiðslu ( 35.485 á móti 1.800 US$ á mann).

Ef miðað er við alþjóðlega kaupgetu þjóðarframleiðslu á mann verður munurinn næstum 50 faldur ( 28.730 á móti 621 US$ ). Munurinn á öðrum lífsgæðum er einnig stjarnfræðilegur; - annars vegar nánast staðnað helvíti á jörðu en hins vegar samfélag, sem er í sífelldri þróun til betra mannlífs og þar sem einstaklingurinn fær að njóta sín.

Fyrir um sjötíu árum bjó almenningur í Kóreu allur við svipuð kjör, sömu forsendur. Það, sem breyttist 1945, var stýrikerfið , hugmyndafræðin, sem löndin bjuggu við. Norðurhlutinn lenti undir marxiskru alræðiskerfi, en samfélagið sunnan 38. breiddargráðu þróast í frjálst samfélag að vestrænni fyrirmynd. Noðurhlutinn lenti undir hernámi Sovétríkjanna, en suðurhlutinn undir hernámi Bandaríkjanna.

Svipuð dæmi eru til víða um heim og víða í sögu mannsins. Þó að ytri aðstæður skipti að sjálfsögðu nokkru eru það þó fyrst og fremst innri aðstæður, sem skipta mestu um afkomu þjóða. Lönd og landsvæði, sem áður bjuggu við lífshamingju og allsnægtir hafa breyst í hryllingsbúðir og öfugt.

Gott dæmi um þetta er Austur-Evrópa eftir seinni heimsstyrjöld en þó sérstaklega Mið-Austurlönd eftir útrás íslam inn í löndin, sem áður bjuggu við glæsilegustu menningu heimsins og voru vagga vestrænnar menningar. Þetta sama á þó einnig við um Persíu og Indlandsskagan þar sem menningin reis hvað hæst í heiminum fyrir rúmu árþúsundi. Íslam lagði þessi landsvæði í rúst, en við þá sögu vilja menn helst ekki kannast. Ástandið í Mið-Austurlöndum er engin tilviljun. Hún er afleiðing vaxandi styrks íslam, sem leggur allt í rúst og dróma sem það snertir.

Til skamms tíma voru á Íslandi stórir hópar manna, sem unnu að því að gera Ísland að marxísku samfélagi þannig að það gæti orðið hluti að alheimsveldi kommúnismans. Öllum upplýsingum um hryllinginn víða um lönd af völdum þessarar helstefnu var vísað á bug og erfiðar staðreyndir kallaðar Moggalygi. Nú þegar þessum staðreyndum verður ekki lengur neitað bregður svo við að sambærilegir menn og jafnvel stundum sömu mennirnir og áður áttu sér þann draum að alræði öreiganna næði hér völdum eru helstu hvatamenn þess að greiða fyrir yfirráðum íslam yfir Íslandi.

Íslam, kommúnismi og nasismi eru náskyld alræðis stjórnmálakerfi, sem miða að heimsyfirráðum. Í bili virðist hafa tekist að koma böndum á tvö síðasttöldu kerfin en íslam er nú í þriðju stóru útrásinni í þær 14 aldir sem saga þess nær til, keyrt áfram með olíuauði arabaríkjanna . Aldrei skyldi gleymast að íslam er fyrst og fremst stjórnmálakerfi frekar en trúarbrögð. Trúarþáttur íslam hefur ruglað fórnarlömb hans í ríminu þó að hann sé með ólíkindum andstyggilegur.

Með því að leyfa jihadistum að byggja hér mosku er verið að greiða fyrir yfirtöku íslam á Íslandi eins og stefnt er að og sagan sýnir okkur að hefur allstaðar gerst nema þar sem hugrakkir menn hafa snúist til varnar. Ef íslam vinnur stríðið gegn vestrænum gildum þýðir það endalok siðmenningarnar sem hefur tekist að koma á með blóði, tári og svita. Mannkynið mun sökkva niður í svartan pytt þaðan sem það á kannski aldrei afturkvæmt. Nú ríður á að hinn frjálsi heimur standi í lappirnar og að við látum ekki dómgreindarlaust fólk ráða ferðinni. Íslam stenst engin siðferðileg viðmið og stríðir gegn allsherjarreglu og ætti því ekki að njóta trúfrelsins. Íslam mun leiða yfir þjóðina hnignun, glundroða, fátækt, forheimskun og ofbeldi eins og alls staðar hefur gerst þar sem það festir rætur. Þeir sem vinna að framgangi íslam vinna gegn framtíðarhagsmunum Íslands. Slíkir menn eru þjóðníðingar.

          

Hvað er moska?

Margir líkja moskum við tilbeiðsluhús kristinna manna, gyðinga, hindúa eða búddista án þess að skilja, að moska þjónar ekki aðeins tilbeiðsluþörf múslíma heldur er hún stjórnstöð fyrir allt veraldlegt og andlegt líf múslíma. Íslam gerir ekki greinarmun á veraldlegum og trúarlegum þáttum lífsins. Samkvæmt íslam er lífið sjálft aðeins hluti trúarlífsins en önnur trúarbrögð líta svo á að trúin sé hluti lífsins. Frelsi einstaklings er víðsfjarri eðli íslams. Reglur íslams ráða yfir öllu lífi og hegðun manna. Skyldan til undirgefni við Allah er skilyrðislaus.

Moskan er skóli, dómstóll, æfingastöð, samkomuhús en ekki eingöngu tilbeiðslustaður.Allar moskur heimsins eru að fyrirmynd fyrstu moskunnar, mosku Múhameðs í Medína. Þar kvað Múhameð upp dóma, hverja skyldi lífláta, hvernig haga skyldi árásum og stríði. Moskan var geymslustaður vopna, æfingastöð fyrir stríðsmenn Múhameðs og bardagasveitirnir voru sendar þaðan til að ræna, rupla, drepa og hneppa í þrældóm, kúga heiminn undir Allah og Múhameð, - undir yfirráð íslams.

Allar moskur gegna sama hlutverki sem moska Múhameðs í Medína. Verkefni moskunnar er oft hulið almennum múslímum. Alkunna er þó að ýmislegt fer fram innan moskanna sem brýtur gróflega gegn þeim samfélögum sem hafa leyft starfsemi þeirra. Vopn hafa iðulega fundist í moskum. Þar eru lögð á ráðin til að kúga löndin undir alræðið og kannanir sýna að í 80% af moskum í Vesturlöndum er boðað jihad, hatur, dauði og tortíming manna af öðrum trúarbrögðum eins og boðað er í helstu trúarritum múslíma, kóraninum, hadíðum og sirah.

Engum kom á óvart að sprengjuverksmiðja Hamas fannst í mosku á Gaza. Hins vegar vakti meiri athygli þegar vopn fundust í moskunni í Finnsburys Park í London. Imaminn þar, Abu Hamza, þjálfaði hermdarverkamenn og geymdi vopn í moskunni. Hann sá ekkert athugavert við þessa hegðan enda í samræmi við handbækur íslams. Aðrir imamar styðjast við sömu bækur, sama stýriverk.

Moska er merki um yfirráð íslams jafnvel í landi þar sem múslímar eru í minnihluta og ákall til þeirra að endurheimta landið undir yfirráð Allah og sharíalög. Múhameð sagði Gabríel erkiengil hafa fært honum þau skilaboð Allah að allur heimurinn væri ein allsherjar moska. Þeir sem neita þessu hafi brotið af sér gegn Allah. Múslímum er ætlað að endurvekja yfirráð Allah yfir svæðum sem hafi verið tekið frá Allah með rangindum. Þeir sem verjast þessari »göfugu« ætlun séu því í raun árásaraðilar gegn Allah og því er jihad ekki árás múslima á »kuffar (skammaryrði múslima fyrir alla þá sem ekki eru múslimar) heldur varnaraðgerðir gegn rangindum sem kuffar hafa í frammi gegn Allah og Múhameð (sem nú hefur legið dauður í ómerktri gröf í 1383 ár).

Hér er ástæða til að rifja upp orð, sem Erdogan, forseti Tyrklands gerði að sínum:. »Moskurnar eru herskálar okkar, hvelfingarnar hjálmar okkar, bænaturnarnir byssustingir og hinir trúræknu hermenn okkar.« Það eru því ekki mín orð að moska sé vígi óvinarins í landi okkar heldur orð íslamistans.

Einn helsti tilgangur með mosku er að vinna að »hijra« einstaklinga og með því að íslamísera samfélagið þar til íslam er ráðandi og getur kúgað samfélagið undir sína stjórn og þá auðvitað sérsaklega »kuffar« en ekki síður konur og börn. Hijra hét flutningur Múhameðs frá Mekka til Medína þegar staða hans breyttist frá því að vera heldur illa þokkaður götuprédikari í voldugan og grimman herkonung. Það felst í hijra að taka upp múslimska háttu t.d. fyrir konur að klæðast í slæður yfir hár og jafnvel fyrir andlit og láta hvergi sjást í hold nema kannski á höndum og á andliti. Sérstaklega jafngildir þetta að flytjast frá »jahiliyyah« (fáfræði fyrir daga íslams) til fullrar íslamiseringar, þar með talin innleiðing sharíalaga.

Trúfrelsisákvæði stjónarskrárinnar eiga ekki við um íslam vegna þess að íslam stenst ekki skilyrðin sem stjórnarskráin setur fyrir iðkun hennar hérlendis. Hér er vísað í 63. grein stjórnarskráinnar: »Allir eiga rétt á að stofna trúfélög og iðka trú sína í samræmi við sannfæringu hvers og eins. Þó má ekki kenna eða fremja neitt sem er gagnstætt góðu siðferði eða allsherjarreglu.«

Þeir, sem þekkja íslam, vita að íslam samræmist ekki góðu siðferði eða allsherjarreglu. Flestir sem ekki þekkja íslam ættu að hafa hugboð um þetta sama.Hvað boðar íslam sem ekki samræmist allsherjarreglu? Hér koma nokkur atriði: Misrétti milli karlmanna og kvenna. Misrétti milli múslíma og annarra trúarhópa. Dauðarefsingar fyrir að ganga af íslamstrú. Dauðarefsingar fyrir samkynhneigð. Limlestingar fyrir t.d. þjófnað. Dauðarefsingar fyrir að hallmæla íslam eða Múhameð. Bann á tjáningarfrelsi um íslam. Karlmönnum er leyft að eiga fjórar konur. Margt fleira ljótt má tína til.

Fari svo að moskan í Sogamýri rísi fyrir peninga frá arabískum salafistum, sem hafa verið að styrkja ISIS og Al Kaída, ber lögreglunni að stöðva boðun íslams í húsinu. Sama á við um starfsemi beggja félaga múslíma á Íslandi, nema þessi félög lýsi yfir andstöðu við þau ákvæði í trúarritum sínum sem stríða gegn allsherjarreglu (þ.e. öll íslensk lög) og góðu siðferði eins og við skilgreinum það.


 

45% múslíma í Evrópu bókstafstrúar

Almennt vilja menn trúa góðu um náungann. Þess vegna hef ég tekið undir það með mörgum að róttækir múslímar séu í miklum minnihluta a.m.k. í Evrópu. Þeir ráði þó ferðinni með ógnandi framkomu og beinlínis ofbeldi gegn hinum meinlausari. Því miður á þetta ekki við rök að styðjast. Vandamálið vegna íslam í Evrópu er miklu stærra en meira að segja ég hef viljað halda fram. Nýlega birtar niðurstöður stærstu rannsóknarstöðvar í Evrópu í samfélagskönnunum, Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung, leiða í ljós að múslímar haldnir bókstarfstrú og skelfilegum öfgum er ekki lítill minnihlutahópur.

Rannsóknir undir stjórn Ruud Koopmans, prófessors í Humboldt háskólanum í Berlín, leiðir í ljós að 40-45% múslímskra innflytjenda í Evrópu eru haldnir öfgatrúarskoðunum eða eru það sem er kallað fundmentalistar, bókstafstrúarmenn. Hér verður ekki farið í smáatriðin en neðst í greininni er linkur á viðtal við Koopmans og linkur í ritið sem gerir grein fyrir niðurstöðunum.

Til samanburðar er gerð könnun jafnframt á fúndamentalisma meðal kristinna. Þar kemur í ljós að 5-10% kristinna manna í Evrópu eru bókstafstrúar. Hins vegar reynir Koopmans ekki að meta hvaða mismunur frá almennum siðrænum viðmiðum er á bókstafstrú meðal múslíma eða kristinna manna.

Kristinn bókstafstrúarmaður, sem lætur hvert orð nýja testamenntisins hafa áhrif á sitt daglega líf, keppist við að elska óvini sína, viðurkennir að allir séu jafnir fyrir guði, heiðrar boðorðin 10, fyrirgefur þeim sem hafa brotið af sér gegn honum ef sá sami sýnir iðrun, kemur eins fram gagnvart öðrum eins og hann óskar að aðrir komi fram gagnvart sér. Engin boð eru um ofbeldi í nýja testamenntinu, sem er grundvöllur kristinnar trúar. Það verður því ekki leitað eftir ofbeldi í fúndamentinu.

Síðast í þessari upptalningu um hegðan kristna fundamentalistans er kallað „gullna reglan“: „Allt sem þér viljið að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér og þeim gjöra“. Þessi regla er ekki til í íslam né heldur reglan sem er dregin af þeirri fyrri: „Það sem þér viljið ekki að aðrir menn gjöri yður, það skuluð þér ekki gjöra þeim.“ Þvert á móti

Múslímski fundamentalistinn segir: Sá sem hafnar Allah skal týna lífinu. Sá sem snýr baki við Allah skal týna lífinu . Sjá súru 4.89: “Þeir æskja þess að þér (þ.e. Múslímar) séuð trúlausir sem þeir því að þá eruð þér jafnir. Gerið þá því ekki að vinum yðar fyrr en þeir flytja sig á veg Allah, en snúi þeir af þeirri braut takið þá og drepið hvar sem þér finnið þá. Gerið engan þeirra að vini yðar eða aðstoðarmanni.”

Súra 5.51: “Þér trúaðir , - gerið ekki gyðinga og kristna menn að vinum ykkar. Þeir eru vinir hvors annars. Hver sá sem gerir þá að vini er orðinn einn af þeim. Sannlega leiðbeinir Allah ekki þeim ranglátu.”

Súra 8.12 : “Allah birti englunum vilja sinn og mælti:“Ég er með yður. Eflið hugrekki hinna trúuðu. Ég mun varpa skelfingu í hjörtu vantrúaðra. Hálshöggvið þá og höggvið af þeim hvern fingur.“

Súra 9.123:” Ó, þér trúaðir, herjið á hina vantrúuðu sem búa í grennd við yður. Látið þá kenna á hörku yðar.”

Súra 9.29: “Herjið á þá meðal fólks bókarinnar ( kristnir og gyðingar) sem trúa hvorki á Allah né hinn Efsta Dag né banna ekki hvaðeina sem Allah og sendiboðið hans hafa bannað, né viðurkenna trúarbrögð sannleikans uns þeir greiða Jizya (sérstakan skatt) með auðsýndri auðmýkt og finna fyrir undirokun sinni.”

Súra 9.5 : “Þegar hinir friðhelgu mánuðir eru liðnir drepið þá skurðgoðadýrkendur hvar sem til þeirra næst. Handtakið þá, umkringið þá og gerðið þeim hvatvetna fyrirsát með herklækjum.”

Súra 47.4 : „Þegar þér hittið trúlausa (ekki múslíma þýðandi), höggvið þá á háls þeirra og þegar þér hafið valdið blóðbaði á meðal þeirra hneppið þá vandlega í fjötra.“

Súra 48.29 : “Múhammeð er sendiboði Allah. Þeir sem fylgja honum beita hina vantrúuðu fullri hörku en eru miskunnsamir hver við annan.”

Súra 98.6 : “Þeir sem afneita (Sannleikanum) meðal manna Bókarinnar og fjölgyðistrúarmanna verði í eldi Helvítis til frambúðar. Þeir eru verstir af öllum skepnum.”

Þó að kóraninn sé svo sem nógu slæmur versna málin verulega þegar Múslímar fylgja fordæmi Múhammeðs eins og kóraninn boðar að þeir eiga gera en það er einmitt það sem ISIS men gera. Til að kynna sér líf Múhammeðs og framgöngu hans hafa Múslímar hadíðurnar og opinbera æfisögu hans, Sirah Rasul Allah. Það er ófögur lesning.

Er einhhverju saman að jafna fúndamentalistum meðal múslíma eða kristinna manna?

Nú kunna einhverjir að vilja halda því fram að þessi könnun þessa öflugusta rannsóknarseturs í Evrópu kunni að vera mistök. Könnun eftir könnun hefur þó sýnt fram á álíkar niðurstöður.

Af því að einhverjir vilja halda því fram að ISIS-samtökin eigi ekkert skylt við íslam þá er óhugnanleg niðurstaða könnunar sem sýnir að að hvorki meira né minna en 16% allra Frakka hefur litið ISIS jákvæðum augum. Takið eftir: Allra Frakka ekki aðeins múslíma. Það er raunar meiri stuðningur en nemur öllum múslímum í Frakklandi. Sennilega eru það vinstri men sem hafa tilhneigingu til þess að hafa samúð með ISIS eins og þeir hafa samúð með Hamas, sem er sama tóbakið.

Sennilega hefur þessi mikli stuðningur í Frakklandi eitthvað minnkað eftir hryðjuverkin í París. Samt er ljóst að mjög stór hluti múslíma í Frakklandi lítur að mennina þrjá sem myrtu 17 manns á skrifstofum Charlie Hebdo og í verslun gyðinga við Porte de Vincennes sem hetjur fyrir að hefna móðgunar gagnvart Múhammeð. það var tilefni árásarinnar en ekki utanríkisstefna Frakka. Starfsmenn blaðsins voru drepnir fyrir að móðga Múhammeð en gyðingarnir bara af því að þeir voru gyðingar. Tilgangurinn var einnig að blása “kuffar” ótta í hjarta. Kúffar er fleirtala af orðinu kafir, sem eru allir, sem ekki eru Múslímar. Kafir er viðurstyggilegur. Hann skal hæða, refsa, ógna, eyðileggja. Hann skal drepa og krossfesta. Hann er illur og bölvaður.

Að lokum þetta. Þrátt fyrir allt eru a.m.k. helmingur allra múslíma hið prýðilegasta fólk sem líður fyrir geggjunina. Gleymum því ekki. Megum við öll bera gæfu til þess að feta ekki í fótspor öfgamúslíma.

 

Viðtalið við Ruud Koopmans

https://www.youtube.com/watch?v=r0SonNHdSoU

Grein Ruud Koopmans

http://www.wzb.eu/sites/default/files/u6/koopmans_englisch_ed.pdf