Rangfærslur professor emeritus

Væntanlega mun það dragast enn um hríð að Háskóli Íslands verði talinn meðal hundrað leiðandi háskóla heimsins meðan vinnubrögð þar eru með þeim hætti sem Facebook-síða dr. Gísla Gunnarssonar, professor emeritus, ber vitni um.

Í ummælum Gísla (status) á síðu hans 25. október sl. er að finna sex rangfærslur í 6 línum og verður varla flokkað til vinnubragða sem verðskulda aðdáun nema keppikeflið væri að þjappa saman eins mörgum rangfærslum og unnt væri í svo þröngan ramma. Texti Gísla hljóðar svo:

„Ég mótmæli því harðlega að Kastljós skuli leyfa ofstækismanninum Valdimar Jóhannessyni að kalla mig opinberlega landráðamann fyrir að styðja trúfrelsi í landinu af því að ég styð byggingu mosku í
Reykjavík. Ég bendi á ákvæði stjórnaskrárinnar um bann við hatri á fólki vegna trúarbragða, kynþátta og kynhneigðar og skora á ríkissaksóknara að lögsækja þá sem slík brot fremja. Þeir sem reyna að skapa múgæsingu með því að sá hatri eins og þessi maður gerir eru tvímælalaust brotlegir við lög."

Í fyrsta lagi er rangt að ég hafi kallað Gísla eða nokkurn annan landráðamann í þættinum.

Í öðru lagi er rangt að ég sé á móti trúfrelsi eins og það er skilgreint í stjórnarskránni sem Gísli segir óbeint með því að ætla mér að
hafa sett landráðastimpil á þá sem styðja trúfrelsið.

Í þriðja lagi er rangt að í stjórnarskránni sé bann við hatri á fólki af ýmsu tilefni. Stjórnarskráin tekur ekki til tilfinningalífs fólks. 

Í fjórða lagi er rangt að ég hafi með nokkrum hætti reynt að sá hatri í garð fólks og skapa múgæsingu með ummælum mínum. 

Í fimmta lagi er rangt að ég hafi gerst brotlegur við lög með ummælum í Kastljósi.

Í sjötta lagi er rangt að segja mig ofstækismann þegar ég tek með hlutlægum hætti þátt í almennum umræðum. 

Gísli getur talið mig vera ofstækismann og látið það mat sitt í ljós ef hann hefur smekk fyrir slíka orðræðu en svona merkimiðar eru fyrst og fremst notaðir til að þagga niður í þeim sem hafa andstæðar skoðanir og eru vart sæmandi háskólasamfélaginu. Ég gæti fundið ýmis niðrandi orð um Gísla en kýs ekki að falla niður á slíkt plan fyrst og fremst vegna minnar eigin virðingar og vegna þess að slíkir merkimiðar eru marklausir og skemma umræðuna. 

Andstætt Gísla greini ég á milli íslam og múslíma. Ég gagnrýni íslam harðlega en ber blak af múslímum og tek það fram tvisvar í viðtalinu að yfirleitt séu múslímar ágætisfólk eins og flest fólk er. Þetta geta lesendur séð með því að finna Kastljósþáttinn frá 24. október. 

Ég er ekkert spenntur fyrir að fara í hanaslag við Gísla fyrir dómstólum um meint hatursfull ummæli mín og meiðandi ummæli hans um mig. Ég myndi ekkert vera viss um hvor okkar félli fyrr á hné í slíkum slag miðað einnig við ýmis orð sem Gísli lætur falla um mig í ummælum á eftir statusinum, t.d. að kalla mig eða stuðningsmenn mína „zíonasista" (þ.e. bæði zíonista og nasista sem er þó aðallega gróflega meiðandi fyrir gyðinga sem misstu 6 milljónir manna fyrir hendi nasista og er á ótrúlega lágu plani). 

Hins vegar væri ég alveg sáttur við að takast á við Gísla í viðræðum um trúfrelsið og stjórnarskrána og hvernig ég telji að eigi að túlka
hana í sambandi við íslam en til þess verður að sjálfsögðu einnig að ræða íslam af sæmilegu viti og þekkingu. Slíkar umræður gætu verið gagnlegar til að auka þekkingu um íslam og við hvað er að fást að minni hyggju. 

Margir háskólamenn voru meðal þeirra sem settu læk á status Gísla og tóku undir með ummælum hans um mig. Um slíkt verða þeir að eiga við sjálfa sig en varla eru þessar undirtektir til þess fallnar að auka á virðingu háskólans. Þar á meðal var forseti élagsvísindasviðs, Ólafur Þ. Harðarson, sem vakti furðu mína. Ætli hann telji svona læk styðja langtímamarkmið, sem Háskóli Íslands setti sér árið 2006, að koma skólanum í fremstu röð á heimsvísu! 

 

Ég hvet lesendur til þess að skoða þessar undirtektir. Kannski hafa einhverjir sett lækin sín í hugsunarleysi og eyða þeim að betur
hugsuðu máli. Þeir sem ekki gera það verðskulda þann stimpil sem þeir kalla yfir sig með því að láta þennan vitnisburð um andlega reisn sína standa.

P.S.  Prófarkalesara Mbl varð það á að breyta orðinu "zionasisti" sem ég upplýsti um að Gísli notaði á síðu sinni á Facebook til að lýsa mér og mínum líkum og breyta því í orðið "zionisti" sem er raunar einnig skammaryrði vinstri manna um gyðinga sem styðja ríkis Ísrael. Setningin í Mbl varð því hálf marklaus.

Svanasöngur dánumanns

Í dag er til moldar borinn einn mætasti lögmaður þjóðarinnar, Magnús Thoroddsen. Engan hef ég heyrt efast um glöggan skilning hans á lögum og stjórnarskrá landsins né efast um heilindi hans, réttsýni eða drenglyndi. Því vil ég ryfja nú upp seinustu opinberu
afskipti hans af þjóðmálum að því er ég best veit, - grein í Mbl 29. júní í sumar um hin dæmalausu og hneykslanlegu fiskveiðistjórnarlög.  Þessi grein á jafn mikið erindi við þjóðina í
dag eins og í sumar og alla tíð þar til þessi ólög verða leiðrétt:

Hér kemur greinin:

Fiskveiðigjaldið

Eftir Magnús Thoroddsen

 

Á hinu háa Alþingi er enn á ný kominn upp ágreiningur um fiskveiðigjaldið. Það argaþras mun vakna upp aftur og aftur,
bæði með þingi og þjóð, því að núgildandi kerfi er eins heimskulegt og löglaust, sem hugsast getur. Skal þetta nú rökstutt ítarlegar:

Heimskulegt kerfi

Heimskulegt er þetta kerfi vegna þess að veiðigjöldin eru ákveðin pólitískt. Hver maður með gripsvit gat sagt sér það fyrirfram, að um slíkt kerfi yrði aldrei friður. Deilt yrði um það endalaust.

Vitanlega á að setja allar fiskveiðiheimildir á opinbert uppboð á frjálsum markaði. Það eru þá útgerðarmennirnir sjálfir, sem ákveða verðið og þjóðin, eigandi auðlindarinnar fengi „fullt verð" fyrir eign í skilningi 72. gr. Stjórnarskrár lýðveldisins Íslands, nr. 33, 17. júní 1944, með síðari breytingum. Þá yrði ekki frekar um verðið deilt.

Bjóða ætti leiguheimildirnar upp til alllangs tíma - 15-20 ára - til þess að skapa festu í atvinnugreininni. Binda ætti leiguverðið - til hækkunar eða lækkunar - við útgerðarvísitölu frá ári til árs.

Sjálfsagt er að skipta uppboðsheimildunum niður á skipaflokka eftir stærð, t.d. 25% á smábáta, 25% á togara, 25% á skip þar á milli og síðan færi afgangurinn 25% á byggðirnar.

Heimilt ætti að vera að framselja veiðiheimildirnar enda hafa þær verið keyptar „fullu verði" af þjóðinni. Ekki mætti þó framselja nema innan viðkomandi bátaflokks og byggðarlags. Setja þyrfti þak á það eins og nú er, hversu miklar veiðiheimildir hver útgerð eða samsteypa mætti kaupa.

Löglaust kerfi

Fiskveiðistjórnunarkerfið nær aðeins til þröngs hóps útgerða. Vilji nýliðar komast inn í þetta kerfi þurfa þeir að kaupa sig inn í það á okurverði - ekki af eiganda fiskveiðiauðlindarinnar, þjóðinni, heldur þeim sem úthlutað hefir verið veiðiheimildum, ýmist ókeypis
eða við vægu verði. Hér er því í raun um lokað einokunarkerfi að ræða, sem kvótahafar og pólitísk öfl hafa verið að reyna að festa í sessi, handa forréttindastétt í þjóðfélaginu. Þetta er brýnt brot á 65. gr. Stjórnarskrárinnar um jafnrétti allra þegna þessa þjóðfélags.

Í öllum stjórnarskrám Íslands, allt frá þeirri fyrstu, 5. janúar 1874, „um hin sérstaklegu málefni Íslands", 60. gr. hafa forréttindi einstakra þjóðfélagshópa verið bönnuð og fyrirskipað að
uppræta þau, er enn kynnu að vera við lýði.

Því er það forkastanlegt, að núverandi fiskveiðistjórnunarlög (lög. nr. 116/2006), sem lögleysa þessi höktir á, skuli enn standa, og það þrátt fyrir þær ágætu breytingar, er gerðar voru á Mannréttindakafla Stjórnarskrárinnar árið 1995 (sbr. stjskl. nr. 97/1995).

Má furðulegt heita, að þetta löglausa kerfi skuli enn vera við lýði, þrátt fyrir 80% andstöðu þjóðarinnar við það. Þetta deilumál verður eingöngu leyst pólitískt, dómstólaleiðin brást. Sjálfsagt er að hafa um það bindandi þjóðaratkvæði.

Yrðu allar fiskveiðiheimildir settar á uppboð á frjáslum markaði, yrði framangreint einokunarkerfi brotið upp, eðlileg nýliðun hæfist í útgerðinni og allir þegnar landsins öðluðust sama rétt til fiskveiða.

Þegar uppboðsleiðin verður farin, ynnist tvennt:

Í fyrsta lagi yrðu það útgerðarmennirnir sjálfir sem ákvæðu leiguverðið, en ekki stjórnmálamenn. Í öðru lagi sætu allir við sama borð, eftir að fyrirkomulag þetta hefir verið tekið upp að svo miklu leyti, sem um slíkt getur verið að ræða, eftir þann gríðarlega þjóðarauð, er kvótahöfum hefir verið færður á silfurfati frá árinu
1983 allt undir hið síðasta.

Ég ætla ekki að hafa þessi orð öllu fleiri. Því fyrr sem kvótakerfinu verður breytt til ofangreinds horfs, þeim mun fyrr verður friður um það milli þings, þjóðar og útgerðar.

Ella heldur ófriðurinn og argaþrasið áfram."

 

Bókmenntafræðingur upplýstur

Top of Form

Bottom of Form

Örn Ólafsson bókmenntafræðingur í Kaupmannahöfn er ekki feiminn við stór orð í grein sinni „Oflæsi um íslam“ (Morgunblaðið 20. sept. sl.). Hann kallar skrif mín um íslam bull og gefur mér óskemmtilega einkunn. Hann endurtekur lýsingarorðið heimóttarlegur um mig. Slíkir menn eru klaufar, mannleysur, rolur, löðurmenni, gungur eða bjálfar. Að auki segir hann mig fáfróðan, þröngsýnan og haldinn paranoiu, þ.e. að ég sé haldinn geðtruflun með ranghugmyndir um ofsóknir. Hann gefur til kynna að ég sé haldinn trúarhita, sem er nú ekki rétt. Að auki gerir hann mér upp eitt og annað sem enginn fótur er fyrir.

 

Helsta efnislega ásökun hans er sú að ég sé ófróður um málefnið. Hann spyr um heimildir fyrir þeirri fullyrðingu minni að íslam hafi alls ekki staðið fyrir hámenningu á miðöldum og bjargað vestrænni menningu frá glötun. Ég hef haldið því fram að íslam hafi slökkt á þeirri menningu sem ríkti í löndum sem múslímar lögðu undir sig og lítið lagt til heimsins nema dauða, eyðileggingu og tortímingu.

 

Örn segir fáránlegt hjá mér að segja mannkynssöguna hefjast að nýju 11. september 2001. Þessi setning er mér óskiljanleg. Ég notaði tímabilið síðan þá til viðmiðunar um fólskuverk í nafni íslam. Með frásögn um 500 manns myrta í nafni íslam í síðustu viku er ég auðvitað ekki að hefja nýtt tímatal! Ég er að gefa tölulegar upplýsingar. Ég gæti einnig gefið upplýsingar um 270 milljónir myrtra manna í nafni íslam í 14 aldir. Saga íslam, sem er pólitísk alræðis- og heimsvaldastefna með trúarlegu ívafi, er skelfileg. Að meðaltali hafa verið myrtir 3.700 í viku hverri síðan árið 622. Þá hryllilegu sögu verðum við að þekkja. Hún á sér hliðstæðu í fólskuverkum nasista og kommúnista. Þar voru sömu hvatir sem fengu útrás en í skemmri tíma. Þessum þremur alræðisstefnum er það sameiginlegt að fyrirheitni heimurinn getur ekki orðið að veruleika nema með útrýmingu óæskilegra manna.

 

Ég þarf ekki að spyrja Örn hvaða heimildir hann hafi fyrir fráleitri mýtu um stórkostleg menningarsamfélög múslíma í Andalúsíu og Bagdad. Ég þekki þau skrif en fellst ekki á þau. Mér er hins vegar ljúft að upplýsa Örn um hverjir séu heimildarmenn mínir. Þeir höfundar sem ég hef lesið og hafa andmælt hugmyndum Arnar og fleiri hans líka um gullöld íslam eru m.a. þessir:

Serge Trifkovic, Syed Kamran Mirza, Richard Butrick, Victor Davis Hanson, Andrew Bostom, Emmet Scott, Bernard Lewis, Henri Pirenne, Jonathan David Carson, Ibn Warraq, John J. O'Neill, Enza Ferreri, Radhasyam Brahmachari, Ibn Iblis, Richard Fletcher, Bat Ye'or, Bill Warner og Robert Spencer. Mjög margir aðrir hafa skrifað harðar en sannar frásagnir um íslam án þess að fjalla sérstaklega um gullaldarmýtuna.

 

Nú á Örn valið. Hann getur kynnt sér skrif þessara manna og viðhorf t.d. á heimsnetinu. Auðvelt er að gúgla t.d. með leitarorðinu »islamic golden age« og höfundarnafni. Eða hann gæti einnig valið þá leið að gefa þessum mönnum öllum einkunn að eigin smekk og ætlað þeim andlega fötlun af ýmsu tagi. Íslenskan á mörg niðrandi orð. Er samt ekki ráð, Örn bókmenntafræðingur, að ræða um málefnið en ekki um manninn. »Argumentum ad hominem« þykir ekki góð latína!

 

Villuljós í myrkri

Örn Ólafsson, bókmenntafræðingur, segir mér frjálst að berja hausnum við steininn vegna skoðana minna á íslam. Það skaði hausinn en ekki steininn. Er vandamálið ekki frekar að íslam er gjarnt að berja steininum við hausinn í óþökk eiganda haussins? Fær fallerað fólk (nær eingöngu konur) eða samkynhneigðir einhverju ráðið áður en þau eru grýtt í hel? Varla eru þau sammála múslímska klerkinum í Kanada, sem lýsti því á dögunum hvernig slíkt gagnist sál þeirra með greiðari leið í gegnum hreinsunareldinn. Sama gildir þá væntanlega um homma sem eru hengdir margir í einu í sama kranabílnum eða um þá sem eru dæmdir til dauða fyrir að fjalla um fáránleikann í íslam, segja réttilega frá lífi Múhameðs, yfirgefa íslam, fara ógætilega með kóraninn eða efast um innihald hans.

Örn segir heimóttalega, þröngsýna menn óttast það sem ekki er heimakært og kunnuglegt. Hann spyr hvort ekki megi saka mig um oflæsi, sem má skilja þannig, að ég hafi lesið meira um íslam en mér sé hollt. Ég kannast við að hafa lesið mikið um íslam og sögu þess. Það er enginn skemmtilestur heldur óhugnaður í nánast hverjum stafkrók. Mér er efnið vel kunnugt en það verður mér seint heimakært.

Hvernig kemst Örn hjá því að sjá hryllinginn í íslam? Hvernig getur hann lagt öll trúarbrögð að jöfnu? Nær 22.000 mannskæð hryðjuverk í nafni íslams hafa verið skráð síðan 11. september 2001, en örfá hryðjuverk hafa verið framin í nafni allra annarra trúarbragða á sama tíma. Bókstafstrú í kristni og íslam er af tvennum toga. Bókstafurinn hjá þessum trúarbrögðum er jafn ólíkur og hvítt er svörtu. Þeir sem fylgja bókstafnum í kristni eru yfirleitt afar vænt fólk. Þeir sem fylgja bókstafnum í íslam eru íslamistar og
hreint ekki vænir menn í ofstæki sínu.

Hann mótmælir ekki því mati, að 20% múslíma almennt séu ofstækisfullir bókstafstrúarmenn. Hann virðist ekki gera sér grein fyrir, að hlutfall ofstækisfullra nasista og kommúnista var miklu lægra. Samt myrtu þeir hundrað milljónir samlanda sinna á síðustu öld. Þar sem sturlun ríkir eru það ávallt hinir sturluðustu sem stjórna.

Hann trúir enn ósannindum um gullöld íslams á miðöldum þó að vaxandi vitneskja sé fyrir hendi um hið gagnstæða. Íslam slökkti á þeirri hámenningu sem ríkti í Mið-Austurlöndum, Persíu og Indlandsskaganum fyrir daga íslams hjá kristnum mönnum, gyðingum, Zaraþústratrúarmönnum, búddistum og hindúum. Auðvitað hvarf menningin ekki um leið og íslam lagðist yfir þessi lönd eins og mara, heldur fjaraði út. Kristnir menn og gyðingar þar urðu helst til að halda uppi merkjum mennta og menningar sem að lokum kafnaði undir oki íslams, eins og öllum ætti að vera ljóst sem litast nú um í þessum samfélögum.

Örn segir fjöldahreyfingu í Egyptalandi hafa myndast gegn íslamistum. Samkvæmt nýjum tölum frá rannsóknarstofnuninni Pew
vilja 82% Egypta að fallnar konur séu grýttar til dauða og 84% að dauðarefsing sé við að yfirgefa íslam. Heil 74% vilja sharíalög, sem eru andstæð öllu því sem við kennum við lýðræði og 77% vilja láta hýða þjófa og höggva af þeim hendurnar . Egyptar, sem taka afstöðu með íslamistum, eru 59%. Hér þarf að muna að 10-15% Egypta eru kristin. Ofstækið meðal múselmanna þar er því að sama
skapi meira. Þeir sem ekki taka mark á staðreyndum elta villuljós í myrkrinu.

Ólæsi bókmenntafræðingurinn

Óvanalegt er að vera kallaður klaufi, mannleysa, rola, löðurmenni, gunga eða bjálfi. Þetta er einkunn sem Örn Ólafsson, bókmenntafræðingur, gefur okkur, sem vörum við starfsemi moskna á Íslandi, í grein sinni „Heimóttarskapur moskufjenda“. Orðabók Menningarsjóðs skilgreinir orðið heimótt þannig. Skrif Arnar í Morgunblaðið 9. september sl. eru með miklum ólíkindum. Hann setur sig á háan hest en er ekkert riddaralegur. Skrif hans sýna svo mikla afbökun staðreynda að jaðrar við ólæsi. Mátulegast væri að kalla hann ólæsa bókmenntafræðinginn. Þeir sem leggja til atlögu með ómaklegum orðum munu fyrir orðum falla svo að snúið sé út úr Matteusi (26:52): Allir sem sverði bregða munu fyrir sverði falla.

 

Örn segir fremst í grein sinni að „virðast höfundar þeirra pistla alls ekki hafa tekið eftir þeirri mosku sem lengi hefur staðið við þjóðbraut við Öskjuhlíð, engum til ama“. Í þessari stuttu málsgrein eru tvær staðreyndavillur. Moskan í Ýmishúsinu er svo til alveg ný - opnuð í fyrra. Ýmsir hafa orðið til þess að amast við þessari starfsemi og varað við henni. Þar á meðal er undirritaður með grein í Morgunblaðinu fyrir ári síðan undir fyrirsögninni „Boðun íslam stríðir gegn stjórnarskránni“. Greinina má lesa á síðu minni á Moggablogginu dags 10. september 2012. Ég hef undanfarin ár varað við hættu sem Íslandi stafar af íslam.

 

Þessi grein Arnar er önnur á stuttum tíma þar sem hann fer með staðlausa stafi um íslam. Fyrri greinin var mótmæli gegn grein minni í Morgunblaðinu 13. júlí sl. sem heitir „Vá fyrir dyrum“. Í grein sinni „Moskur og íslam“ beitir Örn því sérkennilegu atferli að fara með rangfærslur um skrif andstæðinga og ráðast svo gegn sínum eigin tilbúningi. Ég svaraði þessari grein Arnar með bloggfærslu 15. ágúst og hét svargreinin „Er ekki í lagi“.

 

Í grein sinni núna segir Örn: „Enginn hefur getað mótmælt þeim ábendingum mínum að á hámiðöldum hafi múslímar staðið á miklu hærra menningarstigi en Evrópubúar“. Eins og áður eru tvær rangar staðhæfingar í þessu. Í fyrsta lagi er þetta ekki ályktun hans sjálfs heldur vitleysa sem hann lepur upp eftir illa upplýstum mönnum eða sögufölsurum. Hin ranga staðhæfingin er, að enginn hafi mótmælt ábendingum hans. Ég hef mótmælt þeim. Fjöldamargir virtir fræðimenn hafa mótmælt þessari söguskoðun sem algjörri staðleysu.

 

Mýta margra, sérstaklega vinstri menntamanna, um að íslam hafi staðið fyrir gullöld í Mið-Austurlöndum, á Spáni og víðar er alveg glórulaus. Það vantar ekki að skrifaðar hafi verið vitlausar bækur um þetta efni. Bókmenntafræðingur ætti að skilja flestum betur að það jafngildir ekki sannleikanum að eitthvað rati í bækur. Öllu skiptir að lesa réttar bækur og nota almennt hyggjuvit.

 

Plássleysi gerir ókleift að svara öllum rangfærslum Arnar og röngu ályktunum. Tökum þó tvö dæmi. Hann segir okkur andsnúna íslam vegna þess að við erum kristnir. Samt erum við ekki andstæðingar annarra trúarbragða en íslam. Hann segir gullnu regluna vera sammerkta öllum sem trúa á guð (allah). Gullna reglan „allt sem þér viljið að aðrir menn geri yður, það skuluð þér og þeim gera“ er ekki til í íslam nema meðal múslímskra karlmanna í sömu sérdeild. Hún nær ekki til kvenna, barna og síst til fólks af öðrum trúarbrögðum eða annarra deilda íslam.

 

Ef Örn vill rísa undir þeirri ábyrgð sem fylgir að taka að sér uppfræðslu fyrir almenning þarf hann að vanda sig. Hann þyrfti t.d. að hlusta eftir því sem Ahmed Akkari, ímami í Danmörku, sem setti uppþotin í gang vegna Múhameðsteikninganna 2005, segir núna. Hann viðurkennir villu síns vegar. Hann sagði opinberlega í síðasta mánuði að öllum moskum og samtökum múslíma í Danmörku sé stjórnað af íslamistum þ.e. ofstækisfullum múslímum sem fylgja íslam í hvívetna. Varla þarf að taka það fram að ímaminn er núna á dauðalista múslíma. Það er hrapalleg einfeldni að halda að íslamistar stjórni ekki hér á landi vitandi að fjármunir til starfseminnar koma frá slíkum öflum við Persaflóann.

 

Hámenning heimsins hefur risið upp af kristni. Íslam hefur alið af sér glundroða, fátækt, menntunarleysi, ófrið og hörmungar. Af ávöxtunum skulið þér þekkja þá. Þar sem hámenning heimsins ríkti fyrir daga íslam í Mið-Austurlöndu, Persíu og á Indlandsskaga ríkir nú víðast eymd og volæði. Ekkert gott mun hljótast af starfsemi íslam hér á landi frekar en annars staðar. Megi gæfan styrkja okkur í að standa gegn ómenningu og óhamingju alræðis- og ófrelsisstefnu íslam. - Því spyr ég Örn Ólafsson, bókmenntafræðing í Kaupmannahöfn og hans líka: Eru verk nytsamra sakleysingja, sem vörðu nasisma og kommúnisma og rugluðu umræðuna endalaust, ekki vítin til að varast?

 

 

 

 

 

 

 

 

Er ekki í lagi?

Örn Ólalfsson, bókmenntafræðingur í Kaupmannahöfn fann hjá sér þörf til að mótmæla grein, sem ég skrifaði um hættuna vegna innrásar íslam í íslenskt samfélag í Mbl 13. júlí sl. Þó að Erni sé frjálst að hafa hvaða skoðun sem er finnst mér eðlilegt að gera þá kröfu til lærdómsmannsins að lesa grein mína gaumgæfilega áður en  henni er mótmælt. Ég tel grein hans fulla af órökstuddum fullyrðingum og röngum staðhæfingum byggðum á hæpnum og einhliða heimildum.

Hann tekur í fyrstu undir með mér að íslam sem stjórnmálahreyfing sé öfgafullri en nasismi Hitlers og segir pólitískt íslam vera hægri megin við nasismann. Hann gengur út frá að nazismi hafi verið hægri stefna þegar hún var sannarlega vinstri stefna eins og fasismi og kommúnismi eru enda nafnið dregið af heiti á flokki Hitlers, Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei. Sambærilegi flokkurinn á Ítalíu, fasistasflokkurinn undir stjórn Mussolíni, átti samleið með nasistum og kommúnistum. Mussolíni var penavinur Leníns og aðdáandi. Stalín neitaði í fyrstu að trúa því að Hitler hefði ráðist á Sovétið og greip ekki til andspyrnu fyrr en eftir viku. "Þeir sem voru skoðanabræður og samherjar!"

Allir þessir flokkar eins og íslam aðhyllast miðstýrða ríkisforsjá með afar
takmörkuðuðu frelsi einstaklingsins. Þar gengur íslam lengst og krefst algjörar kúgunar undir vilja Allah og handhafa hans sem er spámaðurinn Múhammeð eða eftirmaður hans, kalífinn, sem enginn hefur verið frá falli Ottoman veldisins. Átökin núna í múslímska heiminum ganga ekki síst út á að endurreisa kalífatið, allsherjarríki íslam og hver verði eftirmaður Múhammeðs.

Örn segir mig ranglega leggja alla múslíma að jöfnu. Þvert á móti segi ég 80% múslíma vera ekkert verri eða betri en 80 % nasista voru á tímum Hitlers sem voru langflestir sómakærir Þjóðverjar. Þeir höfðu ekki burði til að andmæla ómennskunni enda þá að hætta lífi og limum eins og margir múslímar eru þó að gera og verðskulda áheyrn okkar og stuðning.  Í greininni
hvet ég til þess að múslímum sé hjálpað úr hinu skelfilega helsi sem íslam er
og þeir líða fyrir eins og allir mega sjá sem fylgjast með öðru en blindum
vinstri fréttaveitum sem finna skyldleika íslam við vinstri stefnu og telja sér
skylt að leyna sannleikanum og hampa lyginni. Dómgreindarleysi vinstri
menntamanna er afar furðulegt. Hryllingur íslam blasir við öllum sem vilja vita betur eins og hryllingur kommúnismans átti að blasa við öllum en svokallaðir (vinstri)menntamenn neituðu að sjá.

Ætli Örn hafi verið einn þeirra sem að jafnaði svaraði því svo þegar kommúnismanum var hallmælt að kannski væru þeir nú ekki  enn orðnir algóðir í Sovétinu en ekki væru þeir nú betri í Ameríkunni? Staðreyndum um hrylling kommúnismans var jafnan vísað út í mýri. Eins er núna. Fréttir berast núna daglega af ca 10 mannskæðum hermdarverkum í nafni íslam, en 310 mannskæð hermdarverk múslíma voru skráð í Ramadan mánuði ( þar af 28 sjálfsmorðssprengjuárásir) með um 1651 látnum og 3048 limlestum en á sama tíma var ekki eitt einasta fólskuverk gert í heiminum í nafni neinnar annarar trúar. Þó að þessar staðreyndir liggi fyrir leyfir Örn sér að leggja ofstækisfulla bókstafsatrúarmenn í íslam að jöfnu við slíka menn  í kristni eða meðal gyðinga. Hvað á svona dómadagsbull að þýða? Getur Örn komið
með yfirleitt nokkur slík hermdarverk kristinna eða gyðinga í nútímanum í nafni trúar sinnar, segjum frá 11.september 2001 hvað þá að þau yrðu 21.405 eins og skráð mannskæð hermdarverk í nafni íslam eru þessi tæplega 12 ár og ættu þó kristnir menn að hafa vinninginn vegna meiri fjölda þeirra?

Sýn Arnar á "gullöld íslam" er alröng eins og hjá flestum sem hafa trúað slökum bókum, en því miður almennt viðurkenndum í háskólasamfélaginu, um þetta efni. Bókmenntafræðingurinn hefði átt að vera búinn að átta sig á að sannleikann er ekki að finna í öllum bókum. Öllu skiptir að lesa andstæðar skoðanir en þær eru margar eftir merka fræðimenn um þessa ímynduðu gullöld en þar kveður heldur betur við annan tón. Íslam slökkti fljótlega þá blómlegu menningu sem ríkti fyrir daga íslam víða í Mið-Austurlöndum, Persíu og á Indlandsskaganum. Þar sem hámenning heimsins ríkti
áður er nú glundroði og eymd en það sem er verra er að afrek þessara þjóða
fyrir daga íslam er eignuð þessari frumstæðu lágmenningu. Þetta er eins og, að ef nasistar hefur sigrað, hefðu þeir stært sig af menningu Evrópu, sem hefði lifað eitthvað áfram en smám saman kafnað.

Fullyrðingar Arnar um að trúfrelsi hafi ríkt í íslömskum löndum og ríki enn eru fráleitar. Kóraninn býður að kuffar ( "ekki múslimum" á arabískum og er lýsing á lægsta formi mannlegrar tilveru) bjóðist þrennt þegar íslam hefur náð völdum:

1.   
Gerast múslímar

2.     
Láta lífið  

3.     
Fá stöðu dhimmis fyrir "menn bókarinnar" en svo eru kristnir menn og gyðingar kallaðir.

Dhimmi er 3. flokks borgari sem greiðir afar íþyngjandi skatt , jizya og er algjörlega háður duttlungum múslíma í umhverfinu og getur misst allan rétt jafnvel vegna smáyfirsjóna einhvers dhimmis í samfélaginu og gat á gullöld íslam misst hausinn bótalaust og án refsingar fyrir múslímskan drápsmanninn. Fyrstu dhimmiar í gyðingaþorpinu Khaybar fengu að halda lífi árið 628 gegn því að þeir greiddu helming tekna sinna í jizya. Var það furða þó menn kysu að ganga íslam á hönd?

Hvaða fréttir hefur Örn um trúfrelsi í múslímskum heimi nútímans? Og hvaða
lýðræðisást stýrir Egyptum þessa daganna þegar kannanir sýna að 75% þeirra vilja Sharíalög sem eru algjörlega andsnúin lýðræði? Lýðræði í skilningi
vesturlanda er óhugsandi í Egyptalandi. Þar er aðeins grundvöllur, fyrir
harðstjórn, herstjórn eða guðræði og þar til lausn fæst á hver af þessum stjórnarformum verður ofan á mun ríkja þar áfram glundroði og blóðsúthellingar.Ég segi bara eins og Spaugstofupersóna: Er ekki í lagi?

P.S. þessi grein var skrifuð í síðustu viku og send Mbl til birtingar. Vegna tafa á birtingu hennar hefur hún verið dregin til baka. Umfjöllun um mál líðandi stundar þola ekki alltaf bið.

 

 

 

Vá fyrir dyrum

Ákvæði stjórnarsrár Íslands um trúfresli er ekki án skilyrða.  Í 63. gr. segir:
„Allir eiga rétt á að stofna trúfélög og iðka trú sína í samræmi við sannfæringu hvers og eins. Þó má ekki kenna eða fremja neitt sem er gagnstætt góðu siðferði eða allsherjarreglu."  Þeir sem þekkja íslam vita, að íslam samræmist ekki góðu siðferði eða allsherjarreglu. Vandinn er sá að þekking á íslam er lítil á Íslandi, í stjórnsýslunni, í sveitarstjórnunum, hjá menntakerfinu, hjá kirkjunni, fjölmiðlum og hjá almenningi.

Ef við tökum okkur ekki á í þeim efnum er líklegt að skaðinn verði áður en við áttum okkur og við sitjum uppi með tröllaukin vandamál sem alls staðar hefur fylgt í kjölfarið á innrás íslam inn í hvað samfélag sem er. Nágrannalönd okkar glíma við vaxandi vandamál af hömlulausum innflutningi múslíma og vandséð hvernig þau leysa vandann.

Hér er áréttað að 80% múslíma er ekkert verri né betri en 80% t.d. nasista í Þýskalandi Hitlers, sem var ágætt fólk nema það hafði ekki döngun í sér til þess að standa gegn ómennunum sem réðu lögum og lofum í krafti ógnarstjórnar. Illskeyttasti hluti þeirra ræður ferðinni jafnt hjá múslímum sem nasistum á Hitlerstímanum.

Fyrri samfélög kristinna manna í Mið-Austurlöndum og á Balkanskaganum, samfélög Búddatrúarmanna í Austurlöndum (t.d. Afganistan), samfélög Hindúa á Indlandsskaganum, Zaraþústra dýrkanda í Persíu og samfélög gyðinga í Mið-Austurlöndum eru enn rústir einar eftir eyðileggjandi áhrif íslam. Íbúar þessara landa sem nú teljast flestir múslimar eru aumkunarverð fórnarlömb ofstækis sem einkennir íslam.Misskilningur er að halda að vandinn sé einskorðaður við róttækan islamisma.Íslam sjálft er vandinn og aðeins til marks um þekkingarleysi eða blekkingar ef slíkt fer fram hjá mönnum.

Fórnarlömbum íslam og almenningi í múslímskum löndum verður best hjálpað með því að leiða í ljós hvað íslam er í raun og veru, eins og Rússum er best hjálpað með því að upplýsa um hrylling komúnismans og Þjóðverjum um hið fjandsamlega eðli nasismans gegn heill og hamingju.

Það er ekki tilviljum að íslam, kommúnismi og fasismi eru nefnd í sömu andránni. Þetta eru allt náskyldar alræðisstefnur sem hafa að markmiði að kúga heiminn undir sig með hreinsunum og blóðfórnum og halda völdum með níðingsskap gagnvart minnihlutahópum. Flestum yfirsést að íslam er ekki fyrst og fremst trúarbrögð til einkanota heldur aðallega pólitískt stjórnkerfi sem nær til einkalífs fólks sem og opinberrar stjórnsýslu og til þess ætlað að ná heiminum öllum undir Allah, sem er hatursfullur guð og alls óskyldur guðsmynd annarra trúarbragða.

Heimurinn mun að endingu snúa baki við íslam sem þjónar alls ekki hagsmunum neinna nema  múslímskra karlmanna. Íslam þjónar herskáum þjóðum til að leggja undir sig önnur lönd. Þessi trúarbrögð voru búin til fyrir 14 öldum til þess að auðvelda arabískum ribböldum þess tíma að leggja til atlögu við nágranna sína til þess að ræna þá eigum og til þess að næra valdagræðgi og fullnægja kvalar- og kynlífslosta ribbaldanna. 

Heimurinn hefur liðið fyrir íslam í 14 aldir. Ekki sér fyrir endan á þeim hörmungum en hingað til hefur okkur Íslendingum lánast að vera að mestu lausir undan þessu oki vegna legu landsins ef frá er talið Tyrkjaránið á 17. öld. Mikið blóð mun áfram renna í heiminum næstu aldir vegna íslam og gerir á hverjum degi.

Nú ætla ólánsmenn að greiða götu þessa ofstækis til landsins með því að auðvelda yfirlýstum fjandmönnum okkar að vinna bug á samfélagi okkar með því að skemma það og sundra því innan frá. Bygging mosku er liður í markvissum hernaði íslam gegn samfélagi okkar. Allar moskur heimsins eru að fyrirmynd mosku Múhameðs sem múslímar kalla spámann.  Sú moska var fyrst og fremst stjórnsetur  í stríði gegn öllum sem ekki féllust á undirgefni undir hann og hugmyndafræði hans. Múmameð er í íslam sagður hinn fullkomni maður til fyrirmyndar fyrir múselmenn. Á mælikvarða hins vestræna samfélags er vandfundinn andstyggilegri maður.

Í stað þess að leyfa byggingu mosku ber að stöðva alla starfsemi tengda íslam hér á landi með tilvísun til stjórnarrkárinnar. Ef einhver skyldi vera svo grænn að sjá ekki að boðun íslam stríðir gegn góðum siðum og allsherjarreglu er þarft að rifja upp sitthvað sem íslam boðar:

Misrétti milli karlmanna og kvenna.

Misrétti milli múslíma og annarra trúarhópa.

Dauðarefsingar fyrir að ganga af íslamstrú

Dauðarefsingar fyrir samkynhneigð

Limlestingar fyrir t.d. þjófnað.

Dauðarefsingar fyrir að hallmæla íslam.

Bann á tjáningarfrelsi um íslam.

Dauðarefsingar fyrir að hallmæla Múhammeð.

Karlmönnum er leyft að eiga 4 konur.

Fullorðnir menn mega giftast stúlkubörnum og hafa við þær mök eins og Múhammeð gerði.

Við þennan lista má bæta við fleira hryllilegu eins og limlestingar á kynfærum stúlkna í mörgum löndum múslíma (yfir 90% kvenna í Egyptalandi eru umskornar), heiðursmorð (vansæmdarmorð er betra orð), grýtingar fyrir ótrúsemi, rétt karlmanna til lemja eiginkonur sínar til hlýðni, afhausingar, verndartolla (jizya sem kristnir og gyðingar greiða til að fá að halda í trúarbrögð sín um leið og þeir fallast á kúgun og 3. flokks borgararéttndi). Og margt annað miður fagurt.

Það er ekki ofstæki að banna þessi ósköp. Það er heimska og fáfræði að gera það ekki. Ég bið lesendur vinsamlegast að athuga að það er ekki ofstæki að segja frá ofstæki og við eigum ekki að halda í heiðri umburðarlyndi gagn umburðarleysi íslam. Ég læt mér í léttu rúmi liggja þó að illa upplýst fólk muni kalla mig rasista. Sá sem slíkt gerir afhjúpar sitt eigið þekkingar- og dómgreindarleysi enda ekki von á góðu þegar það er talið vottur um aðdáunarvert umburðarlyndi að vera fáfróður um eðli íslam og hörmungar af þess völdum í 14 aldir.

 

Umræða á villigötum

Undirskriftasöfnun  vegna frumvarps um lækkun veiðigjalda er til marks um umræðu á villigötum. Hvernig í ósköpunum á almenningur að geta sett sig inn í hvað er hæfilegt veiðigjald og hvað ekki? Að ætla sér að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um það er fráleitt og aðeins til þess fallið að draga athyglina frá því sem öllu máli skiptir, sem er fáránleiki gjafakvótakerfisins sem allir vita að
stenst ekki  stjórnarskrá landsins né almenna réttlætistilfinningu.

Vitræn umræða um kvótakerfið hefur aldrei náð sér á strik og allir flokkar á alþingi eru samsekir um það að gera enga tilraun til þess að leiðrétta þau alvarlegu mistök sem gerð voru þegar kvótastýringu var komið á og útdeiling gjafakvóta var fest í sessi. Úthlutun kvóta á grundvelli aflareynslu var svo algjörlega fráleit ráðstöfun að lágmarkskrafan ætti ávalt að vera sú að gjafakvótakerfið yrði aflagt. Til þess má fara margar leiðir sem allar eru prýðilega færar eins og margir mætir menn hafa bent á en þeirra á meðal er ég sjálfur. Ég og fleiri höfum bent á að með því að leggja kvótakerfið af mætti stórauka afraksturinn af sjávarauðlindinni, bæði fyrir þjóð og útgerðina.

 Allt hjal um hægkvæmni kvótakerfisins er fráleitt og stenst ekki. Gjafakvótakerfið hefur valdið niðurlægingu fyrir útgerðina í landinu sem hefur þurft að sitja undir brigslum um níðingsskap gagnvart þjóðinni í stað þess að vera eftirlætis atvinnugrein landsins eins og
hún ætti að vera enda voru það stórhuga snillingar innan útgerðar sem lyftu landinu úr örbirgð til ríkidæmis á síðustu öld.

Ég var fjarri þegar Magnús Thoroddsen fyrrverandi hæstaréttardómari birti prýðilega grein í Mbl sl laugardag, 29. júní um upphlaupið núna. Hann bendir réttilega á það að núverandi fiskveiðistjórnarkerfi sé eins heimskulegt og löglaust eins og hugsast getur. Hvort veiðigjaldið er eitthvað hærra eða lægra skiptir nánast engu máli í því samhengi og getur aðeins leitt af sér endalaust
argaþras hjá þingi og þjóð.

Allir sem vilja láta sig þetta mál varða ættu að lesa grein Magnúsar og taka umræðuna á þeim grundvelli en ekki þeim sem nú er uppi. Grein Magnúsar er að finna hér:

http://www.mbl.is/greinasafn/grein/1471161/

 

Hláleg verðlaun

Fréttir um að Kári Stefánsson, forstjóri Íslenskrar erfðagreiningar hefði orðið í 2. sæti í vali á Viðskiptamanni ársins hjá Markaðinum, fylgiblaði Fréttablaðsins, eru furðulegar. Mér datt fyrst í hug að þetta væru skammarverðlaun en svo var ekki. Of margir hafa tapað stórfé og sumir aleigunni vegna kaupa á hlutabréfum í deCode til þess að unnt sé að sitja þegjandi undir þessu.

Einn helsti mælikvarði um lofsverðan árangur í viðskiptum hlýtur að vera hvernig hafi tekist að skapa verðmæti án skaða fyrir aðra. Ræningjar og ofbeldismenn  væru seint heiðraðir þó að þeim hefði tekist að raka saman miklum auði með gripdeildum eða blekkingum.

Þó að samanlagt rekstrartap Íslenskrar erfðagreiningar sé orðið yfir 60 milljarða króna og hlutafé í fyrsta eignarfélagi þess, deCode,  algjörlega verðlaust, varð Kári stórauðugur maður af því að segja þjóðinni ósatt um þá ótakmörkuðu möguleika sem áttu að felast í starfsemi Íslenskrar erfðagreiningar og eignarhlutum í deCode. Hann sagði þjóðinni ósatt um vísindalegar staðreyndir og bjó til mynd sem margir íslenskir vísindamenn höfnuðu. Dæmi um slíka staðreynd var t.d. fullyrðing um að íslenska þjóðin væri svo óvanalega hreinræktuð frá örfáum einsleitum landnemum
sem hér settust að í upphafi að slíkt byði upp á einstök tækifæri til að
einangra erfðagen sem lægju til grundvallar nánast öllum alvarlegum sjúkdómum.

Íslenskir erfðafræðingar andmæltu þessum fullyrðingum. Einn þeirra birti t.d. niðurstöður vísindalegrar rannsóknar sinnar, sem sýndi að fáar þjóðir í Evrópu væru meira erfðafræðilega blandaður en íslenska þjóðin. Fjölmiðlar gerðu ekkert með slíkar upplýsingar  og dönsuðu áfram trylltan dans umhverfis sjónhvefingamanninn. Gagnrýnar upplýsingar komust ekki að og
þeirri bábilju haldið fram að þeir sem ekki keyptu hlutabréf í deCode myndu
enda með öngulinn í rassinum.

Íslenskir fjölmiðlamenn brugðust lesendum sínum og sumir hrakyrtu þá, sem fluttu varnaðarorð. Kára fékk þannig að  líkja greinarhöfundi  við hýenu og hælbít í fréttatíma Sjónvarps  vegna gagnrýni á skrum og blekkingar Kára. Í Kastljósi var mikið grín og gaman þegar tveir þekktir Íslendingar  hvöttu Kára til þess að einangra öfundargenið í okkur sem höfðum uppi varnaðarorð. Alþingi dansaði með í tryllingnum og samþykktu hin dæmalausu lög um miðlægan gagnagrunn á heilbrigðissviði með því að víkja til hliðar grundvallar mannréttindum og alþjóðlegum samþykktum sem Ísland á aðild að.

Viðskiptasaga Kára Stefánssonar ætti frekar að sæta rannsókn en að hljóta viðurkenningu. Kári keypti tvær milljónir stofnhluta í deCode fyrir 0.001 US $ á hvern hlut.  Bréfin fóru hæst í 65 US $. Kárin borgaði sem sagt 1/65.000 faldan hlut þess sem sumir saklausir borgarar keyptu hvern hlut á. Þúsund króna fjárfesting Kára samsvaraði því til 65 milljónum króna fjárfestingar ólánsfólks sem trúði á skjótfenginn gróða með vísindagöldrum.  Þúsund kallinn hjá Kára svaraði á þeim tíma til þriggja veglegra einbýlishúsa . Fyrir alla fjárfestinguna upp á ca 140.000 kr ( gengi US $ var þá ca 70 kr) hefðu fengist 4-500 stór einbýlishús.  Var það kannski þetta sem Markaðurinn var í reynd að verðlauna fyrir?  Auk stofnhluta var Kári skrifaður fyrir milljónum hluta til viðbótar í deCode sem hann seldi a.m.k. að hluta aftur.

Hægri hönd Kára, Hannes Smárason, fékk að kaupa hlutinn í deCode fyrir 0.10 US $ . Hann græddi því ekki nema 650 falt ef hann hefði selt bréf á 65 US $. Hannes hefði því ekki fengið nema 650.000 krónur fyrir hverja 1000 króna fjárfestingu í deCode!  Rannsaka þyrfti hvort Hannes og Kári voru aðilar að Biotek Invest í Luxembourg, sem var með mikil viðskipti á
hlutabréfum deCode inn á gráa markaðinn og hagnaðist gríðarlega.

Saga Investments keypti Íslenska erfðagreiningu út úr þrotabúi deCode og varði í heild ca 5 milljöðrum króna í þau kaup og taprekstur. Saga hefur nú verið seld aftur í einu lagi fyrir 50 milljarða króna eða með 45 milljarða króna hagnaði. Af því er Kári sagður hafa fengið myndarlegan skerf,  sennilega milljarða króna. Þeir sem báru 60 milljarða króna tap deCode njóta ekki góðs af gróðanum af sölu Saga Investments.

Hér er ekki úr vegi að upplýsa að bæði deCode og Saga Investments voru stofnuð í Delaware þar sem ýmislegt er látið viðgangast sem sem ekki líðst í öðrum fylkjum Bandaríkjanna, - er einskonar skjól fyrir ljósfælin viðskipti, - mætti kalla skálkaskjól eins og Luxembourg og Panama en í Panama hvarf slóð milljarðagróða Biotek Invest.

 Í stað þess að sinna skyldu sinni sem umboðsmenn lesenda sinna og rannsaka alla sögu Íslenskrar erfðagreiningar og móðurfélaga dettur íslenskum blaðamönnum ekkert betra í hug heldur en að verðlauna þennan skaðvald í íslenskri viðskiptasögu. Á íslenska þjóðin virkilega enn svona vinnubrögð skilið ? 

P. S.
Höfundur sendi þessa grein til Fréttablaðsins 9. janúar sl með beiðni um að hún yrði birt þar. Fréttablaðið neitaði að birta greinina en málfrelsið þar virðist háð því skilyrði að ritstjóra líki við skoðanir sem á að birta. Greinin var þá send Mbl sem hingað til hefur verið vettvangur fyrir andstæð sjónarmið
ritstjórnar og hefur þannig verið mikilvægur vettvangur skoðunarmyndunar í
landinu. Nú bregður hins vegar svo við að Mbl vill ekki birta greina og fæst
ekki til þess að gefa á því skýringar heldur hefur höfundur verið hunsaður
þegar hann hefur leitað eftir skýringum.

RÚV og Össur með endemum

Fréttaflutningur Ríkisútvarpsins undanfarna daga um átök Israel og Hamas hefur verið öldungis forkastanlegur eins og málflutningur Össurar utanríkisráðherra. Staðreyndum er rækilega snúið á haus og afleiðingar taldar orsök og orsök afleiðingar. Þannig hefur RÚV klifað á því aftur og aftur að hegðan Israelshers sé upphaf að  alblóðugum átökum þessara aðila núna eins og RÚV gerir jafnan og er engu líkara en Hamas hafi sérstakan fulltrúa sinn starfandi á fréttastofunni og sá sé trúr þeim islömskum hefðum að segja helst aldrei satt orð.

Allar fréttir RÚV draga upp þá mynd að Israelsmenn hafi ráðist með sprengjum á Gaza svæðið og Hamas bregðist við með því að senda
flugskeyti á suðurhluta Israels þegar staðreyndin er þver öfug. Þorvaldur Friðriksson fréttamaður flytur öfgafyllstu fréttirnar og hikar aldrei við að halla réttu máli þegar Israel á hlut að máli. Fréttafalsanir araba eiga greiðan aðgang í fréttir ríkisútvarpsins sem eru ekki leiðréttar jafnvel þó að sýnt hafi verið fram á lygarnar sem ná jafnframt til fréttamyndskeiða sem eru oft á tíðum  hreinn leikinn tilbúningur framleiddur undir merkjum Pallywood.

Staðreyndir tala sína máli ef þær fá tækifæri til að komast að. Hamas er greinilega í mun að æsa nú til átaka við Israela og á það sínar skýringar í pólitískum átökum meðal Palestínumanna. Þeir hófu að skjóta eldflaugum á suðurhluta Israel af miklum krafti um síðustu helgi en Israelsmenn sátu á sér í nokkra daga enda hafa þeir búið við eldflaugaárásir frá Gazasvæðinu alveg frá árinu 2001. Þær eru núna orðnar nær þrettán þúsund en flestar þeirra hafa þó orðið eftir að Israelsmenn létu aröbum eftir Gaza ströndina 2005. Tugir Israelsmanna hafa farist í þessu árásum jafnvel þó að reist hafi verið sprengjuheld skýli víðast hvar.

Eins og áður sagði sátu Israelsmenn á sér fyrstu dagana en
gátu að sjálfsögðu ekki liðið þessu öfgaliði að halda áfram að láta eldflaugunum rigna yfir suðurhluta Israels þar sem um milljón manna búa og hafa búið við stöðuga ógn nú í áratug.  Hamas menn ráðast fyrst og fremst á almenna borgara en skýla sér sjálfir bak við konur og börn og telja málstað sínum best borgið þegar þeir, sem þeir nota sem skjöld fyrir sig, falla í átökum.

Össur varð sér rækilega til skammar og skaðar íslenska hagsmuni með því að fordæma Israelsmenn fyrir að verjast árásum Hamas manna og segja ósatt um orsök og afleiðingu í þessu máli. Hann hefur haft forystu um það einn utanríkisráðherra Evrópu og hallast á sveif með hryðjuverkasamtökunum Hamas á Gaza. Össur heldur greinilega að hann gangi í augum á prófkjörskjósendum Samfylkingarinnar en vinstri menn hafa mikla tilhneigingu til þess að hallast á sveif með öfga- og hryðjuverkamönnum eins og dæmin sanna, - Stalín, Mao, Castro, Guevara, Pol Pot, Arafat,Kohmeini o.s.fr.

Stjórnvöld í Israel eru í fullum rétti við að verja borgarana fyrir árásum ofgafullra múslíma. Iranir hafa skaffað Hamas og Hezbollah í Líbanon eldflaugar til að vinna á gyðingum í Ísrael. Allir þessir aðilar hafa heitið því að þurrka Israel af landakortinu og jafnfram hafa
forsvarsmenn þeirra marglýst þvi að þeir stefni að því að drepa hvern einasta gyðing.

Meðal þessara eldflauga eru Fajr-5 flaugar sem draga 75 km eða til Tel Aviv sem er álíka langt og frá Hellu til höfuðborgarsvæðisins. Hryðjuverkamennirnir kalla þessar eldflaugar Khaybar sem er lýsandi fyrir hugarfar þeirra.

Með þessarri nafngift er vísað til ofbeldisfullrar árásar Múhammeðs á gyðingasamfélagið í Khaybar fyrir nær 14 öldum. Þá vann hann endalegan sigur á
gyðingum á Arabíuskaganum en líf þessarar fyrirmyndar allra múslíma er þvílík ofbeldis- og hryllingssaga að sá sem segir frá öllum þeim ósköpum er jafnan vændur um ofstæki af illa lesnum, fáfróðum multikulturistum, fjölmenningarsinnum sem telja sér það til tekna að hafa jafnan það sem ósannara reynist.